Ik ben opnieuw wakker en zoek maar stilletjes weer de pc op om haar laatse blog te kunnen lezen waarin ze weer haar ziel blootlegd!Ze lijkt een serieuse stap te hebben ondernomen om haar lastpak af te schudden en opnieuw baas te worden in eigen huis.Terwijl ze denk aan mij die probeerd alles uit te lijnen voor de nabije toekomst vraag ik mij af door welke hel ze nu weer gaat?Toch niet normaal dat je in je eigen huis niet meer als man en vrouw je slaapkamer deeld met elkaar? Heeft ze dan zo'n groot hart om mensen geen pijn te doen en zo maar letterlijk op straat te gooien,haar laatste 2 weken zijn een vagevuur geweest zeker toen ik weer opdaagde in haar leven met als bedoeling een luisterend oor te zijn voor haar.We haalden herinneringen en lieten ons beiden wat meeslepen tot één van beiden zegt dat hij zijn toekomst aan het plannen is met een ander en zij daar niet in past.Haar wereld stort opnieuw in net zoals 10 jaar terug toen ik verdween zonder verhaal!!
And if I should die tomorrow I'd go down with a smile on my face I thank God I've ever known you I fall down on my knees For all the love we've made
Wat drijft mij hier opnieuw naar deze blog?Na een avond en nachtje van puur genieten blijft die knobbel zitten en ik krijg hem maar niet los.Mijn gedachten gaan opnieuw uit naar degene die ik weerom heb pijn gedaan.Heb ik haar hoop gegeven of heb ik haar gekwetst,ik weet het niet meer?Een sms-je nog gisteren om te vragen of alles nog oké was gaf mij ook geen duidelijkheid. Moet ze zich nu weer gaan opsluiten en afzonderen van de wereld?Kan ze dit weer aan?Krijgt ze weer een slag in het gezicht?Maar de grote vraag blijft wie er zal zijn als ze instort. Facebooking can do serious damages,so don't start,denk ik dan. Mijn geliefde merkt het ook wel aan mij wat er aan de hand is en vraagt mij of het niet beter zou zijn om die andere ook uit mijn hoofd te zetten,maar........... Terwijl ze zich nu aanmeld op msn ben ik bang om haar aan te spreken en haar weer te pijnigen. Ik heb het goed nu en dat zal zo blijven,mijn droom komt uit!!Mijn huis,mijn kind en mijn vrouw!!
Terwijl ze zich uitslooft om een etentje klaar te maken voor ons kruip voorzichtig achter de pc om mijn blog aan te vullen.Een chatsessie die aan de ribben hangt met harde woorden en toegevingen is wat er nog overblijft van een mss wel leuke vriendschap. Zij blijft onvertwijfeld achter en ik in de wolken met mijn mss wel toekomstige.Ze respecteert me en vindt alles wat ik doe goed zolang ze er maar in betrokken is.Haar dag was niet zo best maar ze laat dit niet uitschijnen en toch zie ik dat aan haar.
De heerlijke geuren van hapjes komen mij tegemoet en ik geniet van elke seconde.Wijze woorden die mij deze namiddag werden toegegooid spelen in mijn hoofd en maken er een zootje van. Zij,ik heb haar pijn gedaan en de hoop gegeven dat het weer goed kwam maar ik kan het niet.Kan zij mij uit haar hoofd zetten en moet ze verder leven met die gedachten en die pijn? Waarom heb ik dit haar aangedaan,was het destijds een moment van zwakte of was het liefde die mij tot haar dreef.Mss was ik niet slim genoeg om mijn vijand voor te zijn en hem uit te schakelen.
Zij,moet nu verder in relatie waarin ze zich niet kan ontplooien en wie zegt dat ze dat met mij wel kon?Mijn droom kan ze niet meer waarmaken maar mss kon ik de hare wel doen uitkomen. De passie en het vuur waar ze naar op is kan ik haar niet geven.
Terwijl ik hier nu zit te genieten van het lekker weer heb ik iemand anders hartepijn bezorgd,nogmaals.Ik kon het niet meer aan om tussen die vier muren te zitten en bedenken wat mijn volgende stap zal zijn die ik onderneem.Zou ik haar ontmoeten om een face to face gesprek te hebben en duidelijkheid te scheppen in die noodsituatie. Ik zou haar graag eens terugzien na tien jaar om het haar allemaal zelf te zeggen en me te kunnen verontschuldigen voor wat ik deed al komt spijt steeds te laat. Terwijl mijn geliefde mij vraagt waarom ik zo afwezig lijk de laatste tijd kan ik niks anders dan haar alles opbiechten en haar geruststellen dat het debacle allemaal in haar voordeel uitkomt.
Die impact van 10 jaar terug is er opnieuw en mijn hersenspinsels gaan terug naar de momenten die ik had met haar heb gedeeld al waren er dat weinig omdat we beiden onze verplichtingen hadden maar ze zijn intens geweest want mijn geheugen laat mij niet in de steek.We spraken af op de meest uitéénlopende plaatsen die er bestonden om zeker niet gezien te worden door mijn concurrent.
Ik vraag mij eigenlijk af of zij dat ook zou zien zitten om ergens weer op diezelfde plaats een babbel te slaan zodat we elkaar kunnen begrijpen en zeggen hoe de vork in de steel zit. De bal ligt in haar kamp als ze er klaar voor is,dan zal ik er staan en niet opnieuw de deur dichtgooien.
Living on an Island, thinking bout the things i've done waiting for my friend to come and we'll get high
Waarom zijn de nachten korter dan anders de laatste 2 weken?Iets houdt me bezig en ik kan en mag er niet aan toegeven.Die vrouw uit een ver verleden komt opeens weer opdagen en stuurt mijn ganse hersenpan in de war,er is al zo weinig aanwezig.Na 10 jaar lijken alle herinneringen nog fris in het geheugen te zitten gegrift alsof het gisteren was tot elk klein detail,het vuur en de passie vooral.
Facebook has done the damage,je ziet wel wat ze beweren dat Facebook een sociaal netwerk is en opeens vindt de liefde die je achterliet terug op die site.Zonder uitleg vertrek je dan met de noorderzon en laat niks meer van je horen tot 10 jaar later opeens is ze daar terug nog even verweesd en vragend naar het waarom je de deur dichtgooide voor haar neus.I should have known better!!!!!Het land was haar niet klein genoeg om op zoek te gaan naar je wagen om toch een kaartje te posten tussen je ruitenwissers,talloze schriftelijke berichtjes worden verhandeld op misterieuse wijze maar er was een jaloerse ziel die alles in het honderd stuurde.Twee geadresseerde brieven gooiden roet in het eten,dreigingen en dingen waar alleen de verliefden van wisten.De vraag speelt me nog steeds tot op vandaag in het hoofd hoe die lafaard dit alles wist en vooral waarom?
Wat doe je daarmee als je nu in een relatie zit en de vrouw die je zonder uitleg achterliet opeens weer opduikt en nog steeds even gevoelig met je omgaat alsof je nooit van elkaar bent weggegaan??Dan moet je kiezen en wordt de keuze moeilijk,blijf je waar je bent of ga je voor een nieuw avontuur?Terwijl je stiekem dit bericht tikt bij de éne en hoopt dat de andere dit leest!!! Ik voel mij goed in mijn vel zoals de situatie nu verloopt maar stilletjes hoop je dat die vergane glorie toch nog een goede vriendin blijft waarbij je altijd terecht kunt in moeilijke tijden;zonder verplichtingen.Gemakkelijk gezegd want waar was ik als ze me nodig had,verdwenen??
Ze zeggen dat tijd wel raad brengt maar in mijn geval niet.Een korte nacht helpt hierbij zeker niet terwijl de één de deur uit is om te gaan werken voel je je gedwongen om die pc opnieuw aan te zetten en nog een je hart te luchten tegenover de andere om te zeggen dat het je spijt wat je haar destijds hebt aangedaan.. Zij laat mij vrij in wat ik doe en waar ik ga. Het leeftijdsverschil speelt me soms parten maar daar heeft zij geen probleem mee,we slaan ons er wel door, zegt ze dan. De tijd die ik met haar doorbreng doet me zweven alsof ik ook 20 jaar jonger ben,zij pept me op en weet waarom ik ganse dagen mij uitsloof in mijn job. Is het mijn goed hart of mijn gezond verstand die hier de bovenhand neemt, ik weet het niet meer.?
Ben ik sterk genoeg om van mijn hart een steen te maken en te blijven volharden en die andere uit mijn hoofd te zetten. Ik wou haar enkel zeggen dat het beter zo is voor ons allebei!!!! Dan opeens verschijnt die film weer,de eerste ontmoeting,de eerste lieve woordjes en die eerste kus het staat allemaal nog vast op mijn harde schijf. Haar kinderen die je dan voor het eerst ziet en je begroeten met "dag meneer die ik niet ken"terwijl ze die in bed stopt luister ik naar Celine die op de achtergrond seduces me dweept. Het kon allemaal in die tijd als ik niet zo egoistisch was geweest en dacht dat er een tweede speler mij aan het dribbelen was om hetzelfde doelpunt te kunnen scoren.
