Wegaan de laatste Col aanvallen maar eer het zover was reden we met drie langs de weg Rita en Marianne waren er al vandoor we zouden Col de Large oprijden.Er kwamen een man en vrouw aansluiten op een gegeven moment riep de vrouw iets naar de man en op dat moment raakte hij het wiel en viel op de grond geen helm aan hij hing aan de fiets ,er waren direkt twee mannen van de securiti hij bewoog niet zag dat hij een kwetsuur aan het hoofd had en zijn rechter oog was dicht en blauw zijn arm en beenkon hij niet bewegen.Ik spreek enkel engels zei de dame ondertussen waren ambulance,verplegster en dokter erbij gekomen ze hadden hem naar een medical gereden mijn zoon was ondertussen naar de kamping gereden waar ze op een camping zaten om hun vrienden te verwitigen,en om hun fietsen te halen ondertussen was de vrouw terug gekeerd met de politie na nog wat uitleg zeiden ze dat de man naar Gap werd gebracht.Dan toch maar weer de moed aangevat en verder gereden maar de politie zei dat we niet de Col de Large opmochten.We zijn dan de Col de Vars maar opgereden niet van de poes met zijn verschillende hoogtes de laatste km ben ik dan maar van de fiets gestapt en tevoet opgegaan wat ook geen pretje was ,en de laatste km naar boven ben ik weer op de fiets omhoog gereden .Iets gedronken en toen begon het opeens te regen even maar en dan zijn we terug naar beneden gedaald langs bochten en gerem ineen op een rots zag ik een marmot zitten en heh het op foto vastgelegd. terug beneden naar het terras waar iedereen zat iets gedronken en dan nog even naar de camping van het echtpaar gereden maar ze waren niet terug van het hospitaal terug naar het hotel dat was de laatste fietsdag in Frankrijk met 60 km
Vandaag hebben we een rustdag ingelast,sommige wilden naar Nice gaan om wat winkels en naar het strand te gaan.Wij hebben er dan ook maar een rustdag van gemaakt.
Met volle moed weer op apelle om nog een col op het palmares tezetten.we moesten steeds van het hotel vertrekken het ging gloeiend op weg naar Col De Cayoille.Toch maar weer op mijn tempo gestopt om wat foto's van de natuur te maken van bloemen en schapen die practisch langs de weg grasden met de honden als begleiding want de herder was niet te zien er liepen ook salamandertjes over de weg. We hadden 60km
Vandaag gingen naar het Meer Van Serre Ponçon na wat op en af gereden kwamen we aan de brug waar het meer lag mooi blauw groen water wat foto's genomen gingen we terug .Rita en Marianne gingen zwemmen maar daar had ik geen gosting voor en Edgard ook niet .Dan nog maar een col op ik zal zien hoever ik ga zei Ed gard je moet niet wachten op mij ;het was 16 km klimmen.Het viel al bij al nog mee het percentage was niet zo fel steigend tot boven.Maar steeds weer dalend naar beneden en terug naar het hotel nu staan er 92 km op de teller weer een grens verlegd.
De volgende dag was de gevreesde Bonnette aan de beurt altans voor mij.Om negen uur vertrokken we gezammelijk maar al vrij snel waren ze uit het zicht. Edgard en ik reden op ons tempo het waren 24km klimmen met een stijgings percentage van 5-6-7-8-9-gemiddeld .Het viel beter mee dan ik gedacht had.Bijna boven moest er nog een 900m geklommen worden van 10precent dat was van de fiets af en tevoet op maar ik ben boven geraakt.Wat foto's genommen en iets gedronken en gegeten ging het terug neerwaarts,daar was Edgard ook boven even terug en nog wat foto's genommen en wat gepraat met nog Belgen.Dan maar terug naar beneden met gerem en laten gaan was ik toch weer blij dat ik beneden was.Dan ging het verder naar het hotel een douche en op het terras iets drinken.Het was wel heet met30° het totaal van 65 km.
We zouden vandaag naar het meer van Serre Ponçon maar zijn een andere weg gegreden naar Pra Loup eer dat we aan de col waren hadden we wel wat km terijden .Aan de col gekomen ging het berg opwaarts ze waren ook nog asfalt aan het leggen met gevolg dat ik platte band had Edgard was bij mij de vrouwen waren al door .De band eraf en een nieuwe binnenband opgelegd na wat geknoeid was het gelukt er was ook nog een fietser gestopt om te vragen of het ging want met die kleine pompjes is het geen gemakkelijk gedoe.Maar ja daarn zijn we tot boven gereden Rita en Marianne kwamen al terug naar beneden om te kijken en zijn dan met ons terug naar boven gereden.Het was een sssskioord met gevolg langs de zelfde weg terug naar beneden,handen op de rem en los laten waar was ik toch weer aan begonnen.Aan het hotel aan gekomen waren de andere nog niet terug ze gingen een lange rit doen.Mijn zoon die voor de eerste keer dat deed was ook mee ,maar de krampen speelde hem partner jos was dan bij hem gebleven en de fiets ook wat gestoten.Ik had 73 km op de teller
