|
Aan alle liedjes komt er een eind
..
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ons Congolied is bijna afgewerkt ! Misschien goed om nog even wat te verhalen van de laatste dagen
Ortwin mag apetrots zijn op zijn verwezenlijkingen
de zaal Femme sinternes is totaal vernieuwd, de workshops hadden hun effect
overal hangen pamfletten over handhygiëne en werden emmers met robinets geplaatst om tijdig de handen te reinigen! De wil is er maar of ze zullen volharden ???
Het technisch equipe heeft naast de installatie van zonnepanelen ook tal van klussen verwezenlijkt in en om het hospitaal
hun kennis hebben ze gedeeld met de plaatselijk geinteresseerden. Met een goed gevoel laten ze de verantwoordelijkheid over aan Kennedy en Blaise
De materniteit heb ik grotendeels teruggevonden zoals ik hem eerder achterliet
niet min maar ook niet meer! Ik heb er nu een vervolg aan gebreid dfoor dagelijks aanwezig te zijn in alle shifts van mijn collegas (al dan niet opgeleide) collegas. Hun kennis is niet gering maar de praktijk is vaak een ander paar mouwen
.samen hebben we een aantal items bekeken:prenatale, postnatale zorgen, opsporen van risicozwangerschappen,invullen van partogram
.enthousiast hebben we onze kennis gedeeld en lichtjes bijgeschaafd. Vooral het belang van correct noteren, rapporteren en evalueren werd beklemtoond. Zr.Marina, nog maar net hoofd van de afdeling, is duidelijk een gestructureed iemand maar om haar equipe mee te krijgen zal ze nog veel zweten! Wij hebben samen een patientendossier gemaakt waar alle documenten van één patiente zich samen in bevinden en niet langer nonchalant overal heen dwarrelen. De inhoud van de medicatie en materialen kasten zijn opgelijst om meer visibiliteit op het gebruik en aanrekening te kunnen handhaven. We hebben uursystemen uitgeschreven en de taken van de aanwezigen volgens hun shift. Ja, ik hoop dat ik hen voldoende overtuigd heb van deze noodzakelijkheden
..
We constateren dat ons verblijf helaas iets tekort is om de druk op de ketel nog op te voeren
maar de verstandhouding is goed, de hoop van noord en zuid om mekaar te blijven ondersteunen is bevestigd. De verwachtingen leven voort
Afscheid nemen van de vrienden die we ondertussen alweer beter leerden kennen, van de kinderen van het weeshuis, van de mensen die ons hoorden op de plaatselijke radiozender, van enkele patiënten die we door het oog van de naald zagen kruipen
.dat alles valt zwaar! Natuurlijk werden we verschillende keer onthaald op grootse festiviteiten. De kinderen vergastten ons op een waar dans en tamtamfestijn met overheerlijke beignets van Mama Nsenga. In het hospitaal werden we naast de plaatselijke autoriteiten aan tafel gezet na alle gebruikelijke speeches. Overladen met duizende Mercis en talrijke plaatselijke geschenken hebben we onze Au Revoir geformuleerd!!!
.woorden kunnen niet uitdrukken met welk gevoel ik het hek van het hospitaal buiten reed vrijdag morgen om 6uur richting Kinshasa
.
Het werd een zeer vlotte rit via Kasinsi, Lonzo, Bakwame
We telden niet minder dan 95 camions in panne al dan niet op de rijstrook! Slechts 67 reden volgeladen naar hun bestemming al was het met een immense rookpluim achter zich
.
Zeer gastvrij ontvangst in Binza bij Zr.Lieve
.onmiddellijk voel je je thuis! Na een verkwikkende emmer water in een doucheruimte over ons hoofd gegoten te hebben zijn we met de zusters de stad ingevlogen. Lekkere frietjes gegeten bij neen Belgische kok
en een ijsje geproefd!! Wij waren al vergeten hoe heerlijk dat kan smaken hier in die tropische warmte
Morgen een debriefing met een team van Memisa Congo om onze ervaringen te delen en in goede sporen verder te kunnen opvolgen want duurzaamheid is toch een belangrijk aspect van onze missie!
ik geniet nog even van een frisse pintje en wat Congolese muziek
en tot volgende keer!!
Annemie
|
.
