Jammer, ons onvergetelijke reis naar Popo is bijna teneinde. Vandaag een rustige dag in Kinshasa: wat herinneringen aan de voorbije 3 weken opgehaald met zuster Lieve en zuster Lievke tijdens een lekkere Europese maaltijd. Wat gerust en nu de valiezen beginnen klaarmaken. Morgenochtend brengen we de koffers binnen bij Brussels Airlines en rond 16 uur vertrekken we dan naar de luchthaven voor onze terugvlucht. We kijken er al naar uit om onze kleinkinderen terug te zien.
Bedankt voor de vele reacties die jullie ons doorstuurden.
Eindelijk vinden we nog eventjes tijd om te bloggen. Ondertussen is het magazijn van zuster Lievke in orde gebracht, we zetten rekken in elkaar waar de kledij per leeftijd en per soort op gesorteerd werd. Nu zal het gemakkelijker zijn om te vinden wat de kinderen nodig hebben. Verdere opmetingen en controles gedaan in het ziekenhuis, al wat daar moest gedaan worden is verwezenlijkt. Ook de rekken voor de kleuterschool werden in elkaar gezet zodat Alana en Ellen in augustus die kunnen verhuizen en de klasjes kunnen schilderen. Vandaag met veel geduld en hulp van schoenmaker Wim uit Brugge de schoenmaakmachine aan de praat gekregen. Die kan nu ook gebruikt worden. Gisteren was er feest voor Mado, een van de zusters van het weeshuis. De 4 priesters en 3 diakens die zondag tijdens de centenaire gewijd werden waren allen aanwezig. Aperitief, maaltijd en een biertje (of cola voor mij), ondertussen ook afscheid genomen van de zusters die sinds gisterenavond op retraite vertrokken zijn. We kregen een mooi afscheidscadeau: 2 houten beelden, een man en een vrouw, je moet ze maar eens komen bekijken als we terug zijn. Vandaag is het tijd om van iedereen in Popo afscheid te nemen, we vertrekken morgenochtend om 5 uur terug naar Kinshasa om daar nog 3 dagen te blijven voor we terug naar België vertrekken. Afscheid nemen is altijd moeilijk, maar we kijken er toch al naar uit om onze kleinkinderen en grote kinderen terug te zien.
Bedankt voor al jullie reacties op onze blog. We zijn blij dat jullie ons volgen.
Gisteren was het zo ver: het grote feest: de centenaire. Popokabaka zag zwart van het volk, letterlijk en figuurlijk. Alle belangrijke bisschoppen, priesters, paters, zusters, ... waren present. De afvaardiging van Rome en de ministers konden helaas niet aanwezig zijn, hun vliegtuigje kon niet landen op het plaatselijk vliegveld (= een vlak veld) wegens teveel mist in de voormiddag. We hoorden het wel overvliegen maar konden het niet zien door de wolken. Van vroeg in de ochtend geholpen met zuster lievke om alles klaar te maken voor de receptie en voor de koude schotel. Om 9 uur zou de misviering starten, maar zoals gewoonlijk was dit op het heure congolese: de mis startte om 10.15 uur. De totale mis met wijding van priesters, diakens en heel veel zang en dans duurde uiteindelijk 7.20 uur. Wij hielden het veel vlugger voor bekeken: 1.45 uur was meer dan lang genoeg voor ons. Er werd gefeest tot diep in de nacht.
Vandaag hebben we zuster Lievke geholpen om de kamers opnieuw in orde te brengen nu de meeste zusters opnieuw vertrokken zijn. Ook verzamelden we het materiaal van het weeshuis die gebruikt was voor de viering. Deze namiddag naar het ziekenhuis geweest voor de laatste opmetingen en foto's. Ondertussen de controle gedaan van de defecte omvormer en batterijen, resultaat: positief, ondanks het uitschakelen van 2 batterijen werkt de omvormer opnieuw. In de vooravond zijn we naar de visvijvers van de zusters geweest. Een rustgevende plaats. We voegen opnieuw wat foto's bij, en speciaal voor Myriam een foto van Jules.
