vandaag terug naar het ziekenhuis geweest en met dr.Guylain rond gelopen. Hij stelde vele vragen omtrent de komende projecten. Hij ziet overal een project in. Dus het zal een lijvig verslag worden met foto's en tekeningen. De batterijen laden momenteel niet goed op omdat de zon het wat laat afweten. In het droogseizoen is het 's morgens meestal bewolkt, pas tussen 14 en 16 uur komt de zon er meestal door. Hierdoor is het ook niet zo warm als in mei bij mijn vorige bezoeken.
Ondertussen heb ik (Els) met zuster Lievke geholpen met de voorbereiding van het grote feest van morgen. Ik ben benieuwd wat het morgen zal worden.
Morgen proberen we opnieuw foto's op de blog te plaatsen
Zelf kunnen we niet op internet, we kunnen gelukkig regelmatig de laptop van zuster Lievke gebruiken om toch iets op de blog te plaatsen. Alvast bedankt zuster Lievke.
Gisteren is zuster Lieve eindelijk aangekomen uit Kinshasa, 2 dagen later dan verwacht, maar toch een hartelijk weerzien. Nog wat geholpen met zuster Lievke om rekken in elkaar te steken en een en ander klaar te maken voor alle logés die hier dit weekend verblijven voor de centenaire. Normaal verblijven hier in het weeshuis 67 kinderen en 4 zusters, nu verblijven niet alleen wij hier als extra maar ook zo'n 30 extra zusters van andere congregaties zijn overgekomen om hier te logeren. Gelukkig zijn alle grotere weeskindjes naar hun familie tijdens de grote vakantie en blijven enkel 7 kleintjes onder begeleiding van de 3 oudste meisjes (ongeveer 20 jaar) hier in het weeshuis. Zo zijn er voldoende kamers vrij om alle extra zusters een bed of matras aan te bieden.
Deze ochtend zijn we naar het ziekenhuis geweest. Ons eerste doel was om de sonde voor het echotoestel af te geven en te testen en ja hoor, alles werkt! Daarna het probleem van de batterijen in het OP bekeken. Slechts 1 van beide omvormers voorziet nog elektriciteit, het probleem van de andere omvormer ligt bij de batterijen, 4 batterijen geven maar de helft van hun capaciteit meer. De slechtste batterijen werden uit het circuit gehaald en nu hopen dat de zon vandaag opnieuw de batterijen kan opladen. Morgen gaat Francis dit verder opvolgen. De kist met het achtergelaten gereedschap zit nog mooi in onze gesloten koffer op ons te wachten. Dokter Guylain was tevreden met zijn post en vele foto's. Straks gaan we naar dokter Marcelin op bezoek en bezorgen we hem ook zijn post. Beide dokters krijgen van ons wat steriel materiaal en een doosje met breedspectrum antibiotica met dan aan Luc, Cecile, Hugo, ...
Na een eerste goede nacht en een stevig ontbijt gingen we naar de mis. Na de mis, met veel zang en dans, maakten we onze ton open. Alles kwam veilig uit de ton behalve de chocolade die nesquick geworden was. Alle etenswaren werden in de kast en koelkast gestopt. We brachten de nodige papieren in orde te brengen voor de DGM en bezochten pater Marc. Op de terugweg bezochten we dokter Marcelin. Zowel Francis al dokter Marcelin waren oprecht blij elkaar terug te zien. We kropen vroeg in bed want maandag stond een lange rit op het programma.
Om 5 uur vertrokken we richting Popo. Na wat tussen stoppen om brood en wat fruit aan te kopen zetten we onze reis naar huis (lees Popo) voort. Een rit met weinig hindernissen, de wegen zijn beter dan vorige jaren nu wordt er nog meer extra werk geleverd voor het grote feest in Popo volgende week. (16 tot 20 juli 2015) de wegen worden er met bulldozers effen gemaakt voor alle belangrijke personen die uitgenodigd werden in Popo. Dus onze reis verliep vlot. Met een ontbijtstop bij de zuster in Matadi en een pauze onderweg kwamen we aan Popo, juist na de middag (ongeveer 7u30 reistijd).We werden verwelkomd door de overgebleven kinderen en zusters. Een hartelijk weerzien en eindelijk thuisgekomen. Een verse pint en een frisse cola konden ons wel verleiden. Na een stevige maaltijd gemaakt door Mama Nsenga en onze kamer toevertrouwd te hebben slaagden we er toch in een kleine rustpauze in te lassen. 's Avonds werden de eerste brieven verdelen en de foto's van onze kinderen en kleinkinderen werden bekeken en met bijkomende uitleg werd voor hen alles duidelijk. En dan onze eerste nacht in Popo.
Maandag zijn we met Ruth en Ruben vertrokken naar Kasongo Lunda waar ze nu in de grote vakantie zullen verblijven bij hun familie. De weg naar Kasongo Lunda is veel slechter dan die naar Kinshasa. Nergens een stuk verharde weg, veel putten en bulten en heel veel zand, dus schudden maar, het was alsof we 6 uur in de achtbaan zaten. Toch goed aangekomen en hartelijk verwelkomd door de zusters daar. Eerst wat gerust, dan de cité bezocht en wat inkopen gedaan voor de kinderen. Dinsdag hebben we de verpleegstersschool en het ziekenhuis bezocht. De school is niet te vergelijken met de luxe die wij in België hebben. Ook het ziekenhuis red zich met de middelen die er voor handen zijn. De operatiezaal in Kasongo Lunda is al veel beter uitgerust dan die in Popo. We weten waaraan we kunnen werken in een volgende missie. We hebben veel foto's genomen, die volgen eerstdaags. Deze ochtend vroeg kwam de tante van Ruth en Ruben de kindjes ophalen, veel traantjes vooral bij Ruben, en daarna zijn we terug vertrokken richting Popo. De wagen was volgeladen met priester en een gezin die zeker in Popo willen zijn omdat nu zondag de centenaire gevierd wordt. Diocèse Popokabaka viert zondag zijn 100-jarig bestaan. Vanaf vandaag wordt dat gevierd. Heel wat zusters uit andere gemeenschappen komen bij ons in het weeshuis logeren. Vandaag hebben we nog wat geholpen om rekjes in elkaar te steken zodat de zusters hun bagage kwijt kunnen. Vanaf morgen begint het werk echt. Dan vliegen we er in.
Vele groetjes en bedankt voor al jullie reacties op onze blog en foto's
