8 juni 2013.

Van Changmai naar Changrai.

Half zeven een lieve Thaise stem wekt me langs de telefoon. Een nieuwe dag is aangebroken. Koffers pakken en na 3 dagen Changmai vertrekken we weer. Verder noordwaarts op zoek naar de gouden lotus, naar Changrai. Na een korte rit met onze rammelbus komen we aan in een... olifanten trainingskamp. Waartoe deze uiterst schrandere dieren in staat zijn ontdekken we snel. Zowat een jaar duurt het om een olifant alles bij te brengen om een taak te volbrengen. De ene wordt taxi de andere gaat houten palen sleuren uit het bos of andere zware lasten dragen. De olifanten die wij te zien krijgen werden opgeleid als circusartiesten. Voetballen, groeten, muziek spelen, zelfs schilderen. Ze laten met hun getoeter duidelijk blijken dat ze het heel serieus opvatten en in ruil voor wat sappige gele bananen doen ze nog beter hun best. Doe een olifant nooit geen kwaad want hij zal je zijn hele leven onthouden en herkennen.

Na de heerlijke lunch schepen we in op bamboevlotten en laten ons door de stroming meedrijven op de rivier. Het besturen van het vlot doen de begeleiders door elk een lange bamboestok in het ondiepe water te prikken om zo de vaarrichting te veranderen. Door de rimboe met klaterende watervalletjes tussen een stilaan vertrouwd wordende vegetatie. Overal bananenplanten, prachtige bloemen hoge bomen en hier en daar een prachtige blauwe plek tussen de wattige wolken. Af en toe en olifant die zijn taak als taxi vervult. Zalige stilte voor de rest. 

Nu hebben we op gans de tocht nog bijna geen regen gezien ondanks het aanvangende regenseizoen hier... maar net nu gaan hier plots de hemelsluizen open! Drijfnat komen we op onze bestemming waar de bus ons opwacht. Gelukkig was het een warme plensbui. Daar geef je hier bij 38°C echt niet om!

Drijfnat komen we bij het eindpunt van de vaartocht en na het geven van de stilaan bekende fooi vluchten we de bus in waar de koude airco ons moet drogen.

Een uurtje rijden verder stoppen we even bij een warmwaterbron. Eventjes met de voeten in het water is nog net te doen. 40-45°C is toch wat te warm voor ons... maar niet om er een zak kwarteleitjes in te koken die even later snel worden gepeld en opgegeten.. Lekker!    

Net als trouwens de lychees van daarstraks.

Op de lange weg naar Changrai schuiven de typische rijstvelden en groententuintjes voorbij. Veel zien we er echter niet van gezien de rijstijl van onze chauffeur. Het moet blijkbaar vooruitgaan. Rond 18:00 bereiken we ons prachtige resort.... Weer even rust. Ik was al op de hoogte van de pracht van het volgende hotel maar dit had ik toch niet verwacht. Een echt bungalowpark waar Erperheide niets bij is. Dit beschrijven met woorden lukt me toch niet dus ik zal op Facebook wel wat foto's plaatsen. Hier kan ik het best gewend raken. Hopelijk schijnt morgen de zon voor de foto's.

7 juni 2013

Vandaag normaal een vrije dag maar ik heb in de voormiddag met enkele leden van de groep een fietstocht door het achterland geboekt. De Thaise gids wacht ons op aan de ingang van het hotel en brengt ons na een korte rit door de stad naar een fietsverhuurcentrum. Na het aanpassen van de degelijke fietsen vertrekken we voor een 4 uur durende tocht. Nu zien we een voor ons meer herkenbaar beeld van Thailand. Langs 

mooi aangelegde betonstroken fietsen we aan een gezapig tempo gezien de  verzengende hitte langs uitgestrekte maar nog dorre rietvelden. Iedereen wacht hier op regen. Dan kan de rijst groeien en geoogst worden. In dit deel van Thailand wel twee tot drie keer. Kleine dorpjes. Prachtige vergezichten, grazende waterbuffels, prachtige bomen en vooral veel bloemen. Moest het hier niet zo warm en vochtig zijn... Ik begrijp wel waarom velen eraan denken hier te komen wonen... Als toerist, want voor de plaatselijke boeren is het leven hier keihard.

s' Middags snel een eenvoudige lunch in een prachtig resort!

Na de middag moet ik mij reppen naar de volgende aktiviteit...... De Jungle flight.

We zijn slechts met vier kranigen die tocht door de toppen van de bomen aandurven. Voorzien van helm en harnas worden we door twee gidsen die ons telkens met safety lines zekeren begeleid op deze hemelse tocht op soms meer dan 50 m hoogte door het prachtig groene regenwoud. De thuisblijvers hebben ongelijk . Ik ga deze tocht met zijn uiterst spectaculaire afdalingen beslist nooit meer te vergeten. Ik slaag er zelfs in van het allemaal redelijk goed met de camera in beeld te brengen. Langs soms 300m lange kabels zoeven we hangend aan onze ziplines door de toppen van de bomen naar een volgend platform. Dan weer langs wiebelende touwbruggen naar een volgende uitdaging.... Hangend aan een touw als het ware in vrije val naar beneden. Het kriebelt serieus. Fantastisch. Dan puffend en hijgend door de warmte terug langs rotspaadjes naar de taxi pick up die ons terug naar het vertrek brengt. Het mooie T-shirt krijgen we mee als aandenken.

Na het happy hour vertrekken we per open taxi naar een fantastisch mooi restaurant aan de waterkant. Blijkbaar voor iedereen de place to be vanavond. Voor amper 8 euro per man, drank inbegrepen staat de tafel propvol met lekker eten. Een heel plezierige maaltijd en ook meteen het afscheid van Changmai. Morgen weer heel vroeg het bed uit en richting Changrai en de grens met Laos.  

6 juni 2013

De Thaise massage van gisteren zonder kleerscheuren doorstaan. Trekken en sleuren, duwen met knieen en ellebogen. De dames weten de plekjes wel te vinden. Achteraf toch een zalig gevoel. Deze massage werkt volgens de accupunctuur-methode. Gekleed in een zijden pyama en gelegen op een dun matras en hoofdkussen onderga ik alles met stijgende verwondering. De pijn in mijn onderrug verminderd aanzienlijk. Wil ik best nog eens ondergaan.

Na het ontbijt rijden we naar de mooie tempel Wat Prathat Doi Suthep. Deze tempel ligt op 1153 m hoogte en biedt een prachtig uitzicht op de stad Changmai. Hier geldt ook weer een kledingsvoorschrift. Lange broek en schouders bedekt uit eerbied voor Buddha!

Nadien rijden we naar San Kampaeng en Borsan, twee kleine plaatsjes niet ver van Changmai vandaan en hier zien we hoe allerlei handicrafs gemaakt worden en natuurlijk ook verkocht. Hier weet je teminste dat alles echt is. De parasolfabriek en zijde-atelier zijn echt de moeite.

Na een frisse duik in het zwembad gaan we op zoek naar een heel gezellig plaatselijk restaurantje. Blijkbaar een kennis van onze reisleidster die zelf al vele jaren woont in deze stad. De late avond breng ik door op de plaatselijk markt waar allerlei souveniers verkocht worden. Echt of nep...ik denk eerder het laatste gezien de plots drastisch zakkende prijzen als ik dreig verder te gaan naar de volgende kraam.

Prachtige maskers, veel houtsnijwerk, poppetjes, t- shirts..... In de kelder van een soort grootwarenhuis zitten tientallen portret tekenaars ijverig foto's na te tekenen met een ongelooflijke precisie. Hun eindresultaat is als het ware opnieuw een foto. Voldaan keer ik na een uurtje te voet terug naar het hotel. De Nederlanders ben ik onderweg kwijt gespeeld. Afwisselend door smalle gangetjes onder dekzeilen, dan weer gewoon doorheen de plensbuien wandel ik terug naar het Park Hotel. 

5  juni 2013.

Een geluk dat ik geen probleem heb met vroeg opstaan. De te hoge kussens op het bed, een ronkende airco waarvan de koude lucht me steeds in de nek valt, een buslading chinese feestneuzen en enkele kletterende maar afkoelende regenbuien hebben me weer niet toegelaten van toch minstens een paar uur te slapen alvorens te vertrekken naar de volgende bestemming. Gisterenavond weer heel lekker gegeten. Door de plensbuien de duik in het verkoelende zwembad toch maar weer een dag uitgesteld. Langs brede tweevaks banen slingert onze bus met aan het stuur een mogelijks verre neef van Schumacher, zich door een stilaan veranderend landschap naar het noorden. De eerste heuvels verschijnen. De rijstvelden die nog niet gereed zijn om te planten door het voorbije droge seizoen worden talrijker. Hier en daar een boer die zich met een gemotoriseerde ploeg door de modder zwoegt. In deze provincie zie je nog geen waterbuffels aan het werk. Langs de kant van de weg de stilaan vertrouwde bouwvallige woningen op palen met elke kilometer wel een klein gebedstempeltje of zelfs een meer uit de kluiten gewassen prachtig versierd exemplaar dat tegelijk als doorgangspoort dienst doet. Buddha wordt hier heel hard vereerd. Overal slingeren auto's en motorfietsen zich met ware doodsverachting door mekaar. Alhoewel het verplicht is van een helm te dragen draagt bijna niemand die en slechts gekleed in T- shirt, katoenen broek en slippers bromt de Thai zich naar zijn bestemming. Auto's, brommers , voetgangers ze trekken zich niks aan van ook hier bestaande wetten ter handhaving van een veilig verkeer. Baanvak te kort, dan maken ze er wel een bij over het voetpad. Links of rechts voorsteken, het maakt niks uit. Geen getoeter of opgestoken vinger. Als men ziet dat je iets sneller rijdt en nadert gaat men gewoon op zij. Mai pen rai...komt wel goed.

In Lampang bezoek gebracht aaneen  revalidatiecentrum voor gewonde en zieke olifanten die na hun genezing opnieuw vrij de natuur in mogen. Hier werd ook de eerste gewonde olifant van een een beenprothese voorzien.

Een uurtje later is het smullen geblazen op de zwarte markt van Lampang. Ik dacht niet dat ik het ooit zelfs maar zou proberen maar eigenlijk smaken die gebakken kevers, wormen, kikkers en sprinkhanen helemaal niet zo slecht. Vissmaakje en wat melig maar voor de rest goed te doen. 

Het is zes uur wanneer ik naast mij het biepje van de receptie hoor om mij tot opstaan te bewegen. De ganse nacht heb ik geruis als van een langdurige regenbui gehoord en warempel het heeft geregend. Nog slaapdronken kruip ik onder de douche om even later echt wakker mijn koffers klaar te maken en zoals gevraagd buiten op de gang te plaatsen. Vandaag noordwaarts via Ayattuya naar Tak, een rit van ongeveer 400km. Onderweg eerst nog een bezoek aan het zomerpaleis van de hier alom geprezen Koning Bhumibol Aduyadej. Opnieuw kom ik ogen tekort bij het aanschouwen van al die pracht.  Weer op de bus volgt een heel duidelijke uiteenzetting over de verschillende Thaise Koningen en ik krijg ook meteen antwoord op mijn vraag waar de Thai eigenlijk van afstammen en vandaan komen. Zelden een gids zo'n duidelijke uiteenzetting horen geven. 

Een half uurtje later gaan we aan boord van een longtailboot voor een vaartocht over de Chaophraya..

Op het water is het gelukkig wat frisser. 

Na de vaartocht bezoeken we een tempel van met zijn 35m hoge Boeddha beeld. Helaas is deze mij vandaag blijkbaar niet gunstig gestemd door een eerder foutief uitgevoerde maar volgens mij toch vriendelijk bedoelde wai naar een monnik toe. Zal dus nog wat moeten oefenen op de correcte Thaise groet. Helaas gisteren voor de fantastische show een beetje pikant gegeten en de buikkrampen beginnen me het leven zuur te maken. Geen tempelbezoek voor mij wel een regelrechte vlucht naar het kleinste tempeltje waar ik kan gebruik maken van een hurktoilet en een bakje water. Gebruiken verschillen.

Het tempelcomplex van Ayattuya komt vervolgens aan de beurt. Op het eerste gezicht een hoop op elkaar gegooide bakstenen maar door de eenvoud en de latere uitleg wordt veel duidelijk. In het binnenste van deze oude tempeltjes zitten urnen met overblijfselen van afgestorvenen veilig begraven.

Nu even genoeg tempels en na een korte rit met onze waggelbus wacht een heerlijke lunch in een afgelegen resort. Goeie keuze blijkt!

.

Na het eten wacht nog een lange rit naar Tak onze volgende verblijfplaats .v