Vandaag had Lotte haar rapportje bij. 82%, ik vind dat niet slecht. Reactie van haar juf : gezien haar medische toestand is het niet zo slecht. De stoom kwam uit mijn oren. Wat moeten kinderen dan niet doen, om als goede leerling beschouwd te worden !? Niks van, ze heeft simpelweg een heel goed rapport. Voilà. Punt.
Vandaag ben ik Elke haar rapport gaan halen. Ze heeft een B-attest. Ik had het eigenlijk wel een beetje verwacht. Ze had net iets te weinig examenstress en tja, het roze wolkje
Ze had me al verteld dat ze graag decoratie-verkoop zou gaan doen. Nu sta ik zelf in de verkoop, en het laatste wat ik mijn dochtertjes toewens, is dat ze later ook in de verkoop terecht komen. Nooit thuis op woensdag en zaterdag, lange dagen, je verdient maar een fooi, bazen die flexibiliteit eisen (dat woord is door de duivel uitgevonden), klanten die je minder dan een hondenvlooi vinden, en tegen dat mijn meisjes volwassen zijn, mogen ze zeven dagen werken, want dan is de zondag ook een gewone werkdag.
Nu heeft die oudste meid van me wel een karaktertje. Ze heeft beslist het jaar gewoon over te doen. Ze wil het kunnen. Niet opgeven. Opnieuw proberen.
Apetrots ben ik. Gisteren avond zijn we met zijn tweetjes nog een terrasje gaan doen. Niet te lang, want MSN en haar chat-maatjes waren aan het wachten.
Morgen Lotte haar rapportje. De toetsen heb ik al gezien. In mijn ogen waren die heel goed. Maar als kinderen tegenwoordig geen 100% halen, hebben ze leerproblemen. Ik vind 32 op 40 anders niet slecht, maar dan staat er eennaast op de toets.
