De straten liggen vol met gesnoeid gras, de voorbode van het nieuwjaarsfeest. In de bioscoop spelen ze de Smurfen, zelfs in 3D! Overal worden stalletjes opgezet met potten, pannen, schoenen, bloemen. Ethiopische muziek klinkt zangerig uit de luidsprekers. Ik heb een chili verward met een geschilde gekookte wortel en het ding heel in mijn mond gestopt. Het was er vlug weer uit... gelukkig hoef ik nu niemand te kussen. Ik heb een nachtclub ontdekt en een bar waar life jazz wordt gespeeld. Yeah voor het laatste.
Het belooft een lang weekend te worden, de Ethiopiërs vieren hun nieuw jaar. 12 september en het is 2004. Ik moet nog uitvinden hoe ze juist aan die telling zijn gekomen. Eigenlijk weet nog helemaal niks over hun geschiedenis, behalve enkele namen. Keizer Menilik II, keizer Haile Selassie, weggevoerd door Mengistu in een blauwe kever en nooit meer gezien noch van gehoord. Het mysterie van de laatste rustplaats... Invloeden van communisme en van Italië. Ongelooflijk grote pleinen, lekkere koffie en parmezaan. Er valt hier wat te ontdekken!
Gisteren mijn blog verloren, ik doe het nu over. Onze hond is aangekomen vanuit Johannesburg, ik ben een hele ervaring rijker, één ding is zeker ik hou NIET van administratie, toch moet ik toegeven dat het nuttig kan zijn om de juiste papieren op de juiste tijd in te vullen. Samen met 1000 Nederlandse kippetjes (echte), in kartonnen dozen, stond de hond achter een metalen schuifdeur. Het duurde ongeveer drie uur voor hij werd overhandigd. De blanken en hun huisdieren.... Op de straat hompjes mensen, zij die geluk hebben beschermd door plastiek. Vrouwen met of zonder kinderen, met of zonder benen. Ik geef elke dag gul, het is een vat zonder bodem. Nog geen nieuws van de school, we zitten nu in de derde week van het jaar. Maandag is het nieuwjaar in Ethiopië, voor sommigen.
