Taxi Hans (alias Giovanni) bracht ons terug naar ons vertrek. Erg veel nevel na stortregen van gisteren. Besloten om in het begin via straat te gaan (boven was toch niets te zien). Hierdoor afstand wat ingekort, ok van St.Jacob want de route werd dit jaar met 8km langer gemaakt. In Krauchtal hebben we schuiloord gevonden om ons 3 mnd te verstoppen (gevangenis boven op berg).
Nu in Jugendherberg voor eerste keer in ons leven. Ook afscheid genomen van Heidi en Tanja die nog effe tot hier zijn gekomen.
Ps. Tuur heeft van Hans pelgrimsnaam gekregen Arturo
Alweer (te) vroeg opstaan en nu met volle rugzak richting Langental(met trein). "Taxi' Hans Koch stond ons om 8u15 al op te wachten om ons terug te brengen naar Huttwil. Volgens tourenblad zo'n 430m klimmen maar Zwitsersvlak betekent telkens op en af en die meters worden niet geteld. Na Huttwil al direct omhoog langs grote boerderijen, nadien terug helemaal naar beneden naar Durrenroth. Rust op terras van Hotel Baren. Nadien beklimminng naar Lueg (887m), hoogste punt van vandaag. Pech, alweer geen zicht op Eiger, Monch en Jungfrau (te veel bewolking). Als het jzo blijft moeten we volgend jaar nog terugkomen. Terug naar beneden (in volle zon, bloedheet mar gelukkig is er af en toe wat wind. Steile afdaling naar Burgdorf. Op einde via bekende holle weg. In Burgdorf stempel gehaald bi de post (om te laten vooruitgaan want taxi Koch stond ons met Heidi al op te wachten. Hans heeft hele traject langs de baan nog eens opnieuw gedaan met inbegrio van de stop in Durrenroth want we hadden natuulijk grote dorst. Vanavond logies bij Hans en Elfi. Rond 19u onweer met felle regen. Morgen eveneens onweerachtig.
Om 7u pelgrimsontbijt: de Zwitsers weten dat dit de belangrijkste maaltijd is(eitje,vleeskeuzes,kaas,zelfgemaakte confi,etc). Franz bracht ons terug met de auto naar Wilisau. Mooi Kleitrappersparcours (bijna alles onverhard door bos en weiden (gras stond wel hoog en veeeel minder pijltjes dan bij Jean-Marie). Hans (familie) belde onderweg om ons op te halen. Natuurlijk eerst iets gaan drinken en dan Rundfahrt door de mooie streek met zicht op de Jura. Met Zug terug naar Aarau! De kop is er af. Terug bij mams en de rest van de familie.
De stilte van het klooster werd elk kwartier onderbroken door klokkengelui. Niet zo veel geslapen. Aangename wandeling(op en af). 's Middags in Willisau (natuurlijk gemeentehuis en Verkehrburo dicht). Bloedheet. In schaduw picknick en gewacht tot 13u30. Stipt open: stempel ok maar Geisdhornli wist men niet exact liggen. Google werd er ook bijgehaald: geen weg! In Verkehrburo meer geluk: oudgebuur en die wist de weg perfect. In Willisau ook 2 pelgrimsdames uit Oostenrijk ontmoet: op weg met tentje naar Geneve. Hartelijke ontvangst bij Adri Onderwater: direct elk grote fles bier (ze is met paard naar Compostela geweest en vertrekt binnenkort als vrijwiligerster naar gite in Spanje). Effe later arriveerde ook haar man Franz en iedereen had terug dorst. Eten schitterend (met apero): wat kan het pelgrimsleven toch hard zijn.
Na bezoek Kapelbrug, kantongebouw en 2 kerken, startstempel gekregen. In Luzern was het opletten om weg te vinden. St.Jacobi speelde wel met ons voeten: in een wirwar van wegen wad Nr4 ineens weg. Hebben 15min met trappen moeten afdalen naar Kriens. Dan probeerde Jacobi ons naar Pilatus (3000m) te turen maar dat lukte niet. Daarna alles tiptop maar heiss! Super overnachting in klooster.
Om 5u30 waren Tuur, Fran�ois samen met echtgenote Heidi als in het station van Mechelen. Op zo'n uur draait elk normaal mens zich nog eens rond in z'n bed... maar totaal onverwacht stond daar wel een Kleitrappersdelegatie ons met de vlag toe te juichen! Merci en hopelijk niet tot volgende week.
Na een lange treinreis zijn we om 14:30 in Aarau aangekomen. In het station he bben we een eenvoudige stempel gekregen (geen goesting om morgen naar Rathaus te gaan. Bezoek aan Altstad met Erdingen Weissbier. Beklimming van de Alpenzeiger en dsn langs de Aare naar Tanja en Thomas. Apero stond al klaar! Na douche de eerste verrassing: k uitrusting te veel gereduceerd ... korte broek thuis vergeten en warm dat het hier is.
Na onze aankomst in Aarau brachten we een bezoek aan de Altstadt en klommen we naar het uitzichtspunt op de stad. Nadien ging het te voet (zeker 5 km!) langs de Aare naar Buchs bij Tanja en Thomas. Morgen is het de grote dag!
Vandaag zijn we samen onze afscheidsstempel gaan halen in het gemeentehuis van Puurs. De plaatselijke fotograaf was toevallig aanwezig. Bedankt voor de aanmoedigingen van iedereen en in het bijzonder van het bevolkingsteam voor de lightweight (10 g) "veel geluk sleutelhanger" van Gitte, Maris, Ingrid, Elke, Patricia en Linda. Tot binnenkort (en hopelijk tot begin november!)
Ineens stonden ze daar aan m'n bureel: de ganse groep van het secretariaat om me een welgemeend "adieu" toe te wensen en succes voor onze tocht. En ik kreeg nog een cadeau ook: een stok met de Belgische driekleur en bevoorrading voor onderweg (in een handdoek zoals bedevaarders die vroeger gebruikten .... hé ik heb een rugzak ! ). Wat zat er zo in aan elementaire voeding: fruity Energizer, Sultana koeken (gebruik ik ook regelmatig .... tips van een expert?) - pep-pilletjes van Puurs - een "I love you hartje van Puurs" - en last but not least nog wat medicale drankjes: mini appelgenever (21° voor kleine appelflauwtje) en Macallan Single malt wisky (40°voor als ik het helemaal niet meer zie zitten). En tot slot een spiritueel gedicht van Ronald Offerman..... sorry die kaart neem ik niet mee, stel je voor dat ik ze onderweg beschadig! De tekst scan ik in! Bedankt Raoul, Katty, Heidi, Fran, Tom, An, Nancy, Kirsten
Nu het afscheid nadert kunnen onze supporters al beginnen te oefenen met een gepast afscheidslied. Instructies: 1. Print de tekst af van bijlage 1 (leer van buiten) 2. Roep vrienden collega's samen 3. Vergeet geluid van je PC niet op te zetten 4. Klik op youtube-link van bijlage 2 en zing allen samen mee
De Piet Van Akentocht was zoals steeds weer super! Alle parken, bossen en onverharde wegeltjes uit de buurt kwamen aan bod. Deze keer heeft dochter Sandra de 50 km (via Klein-Willebroek) alleen moeten doen: een 50km komt niet voor in m'n Compostela-schema. Tuur (zie foto) kwam me om 6u30 (!) al afhalen voor onze laatste "echte training". We volgen daarbij wel een individueel trainingsprogramma! Tuur is nu al in superconditie maar heeft wat te weinig "vetreserves". Een gezondheidswandeling van 13 km waarbij de snelheid werd aangepast aan de meestappende collega-pelgrim volstond ruimschoots. Nadien moest hij dringend naar een feestje om wat reserves op te doen (een geschikte broeksriem vinden wordt anders een probleem).
Voor mij was een doorgedreven training van 26 km met volle bepakking meer gepast want ik heb nog wat te veel "energie-reserves". Spijtig genoeg werd "de winst" na de aankomst alweer teniet gedaan door een haring met Duvel.
PS:De knieën hebben het nog net kunnen houden, hopelijkzijn ze morgenvroeg ook nog OK.[François]
Vandaag heb ik een pijnlijke beslissing genomen: m'n mooie "Outdoor"-boekjes gaan voor de bijl. De "Via Gebennensis" is het eerste slachtoffer. Als eerste stap werd de kaft vervangen door een dun papiertje en alle bladzijden met nuttige maar niet meer essentiële informatie werden er uitgescheurd. Zo'n 65 pagina's zullen de tocht door Zwitserland niet meer meemaken. Vanaf Genève gaan de andere pagina's er dag per dag uit. Resultaat van deze liposuctie: gewicht gedaald van 174g naar 118 g. Winst 56g. .... Ik heb nog boekjes !?
Volgende zondag komen Tuur en ikzelf natuurlijk nog eens testen op de Piet Van Aken tocht van de Kleitrappers in Terhagen. Oefenen vrij letterlijk te nemen: met volle uitrusting en start als de zon opstaat. (nadien blijf ik wel wat hangen om handtekeningen uit te delen
De zomertochten in Puurs stonden geprogrammeerd in de testplanning. Samen met m'n 2 dochters op stap met bijna volle rugzak. Gewicht nauwelijks gevoeld maar de rugzak werd wel opgemerkt: "Hé, jullie gaan camperen zeker?" . Alles naar wens .... enkel linkerknie voelt nog steeds niet zoals zou moeten.
Gisteren werd het materiaal en de fysieke conditie eens getest. Rugzak werd "min of meer volgestopt" (9,7 kg, m.a.w. nog niet 100% wat het moet zijn) en dan op weg. Traject: Konijnenstraat - Hof Van Coolhem - via Moeren naar Ruisbroek en mountainbike route (Hof Ter Zielbeek) - via Kaardijk naar Klein-Willebroek - Hazewinkel - bruggen in Rumst en tenslotte naar lokaal van de Kleitrappers in Terhagen. In totaal iets minder dan 5u. Resultaat techniek: - Rugzak weegt bij optillen al zwaar maar na 10 minuten gaat het. LIJKT nauwelijks meer te wegen dan dagrugzak ... maar ja, alles plat! Bij aankomst, zonder rugzak, voelde ik me min-of-meer "geamputeerd". Of dat positief of negatief is kan ik nog niet uitmaken. - Lopen met stokken op asfalt lijkt minder gemakkelijk dan gedacht (niet gewoon). Op zachte ondergrond gaat het prima. - Combinatie drinkbus los aan de heup en 2 wandelstokken wandelt helemaal niet gemakkelijk. Dat ding zit altijd maar te zwieren. Zal iets er moeten op vinden om drinkbus vast te maken of anders maar in zijzak (we zijn met 2, Tuur kan fles er uit halen zonder dat de rugzak er af moet) - Combinatie drinkbus aan de heup + 1 wandelstok gaat redelijk goed. Met linkerhand kan je de drinkbus wat vasthouden. - Moet nog oplossing vinden voor fototoestel. Aan de heupriem gaat maar ik vrees dat het toestel eens gaat vallen. - Afritsbare broek kan iets korter (en dan alweer zeker 20 g gespaard) - Lange broek is aan te raden als je een smal pad op moet met netels - Toch nog eens overwegen wat ik kan thuislaten! Resultaat fysiek: - Conditie begint op niveau te geraken (schat al aan 80%), rest komt wel. - Achillespees helemaal in orde (oef!) - Knieën kregen op het laatste toch wat last (zeker linkerknie die de laatste weken moeilijk doet). Hoop dat alles gevolg is van "te veel zitten" en nog niet gewoon aan extra gewicht. Ook nauwelijks gerust onderweg. - Het was al vrij warm --> Al veel moeten drinken (meer dan 1 l) - Combinatie "liner" + "light trekking sokken" is prima
PS: Onderweg - behalve op de onverharde delen van de mountainbike-route - was er heel veel volk. Er waren regelmatig wat nieuwgierige blikken maar deze keer heeft niemand me gevraagd waar ik naartoe ging.
Compostela uitrusting - Hoe zet je je rugzak op dieet?
Het vertrek nadert nu met rasse schreden maar de inhoud van onze rugzak verandert nog bijna elke dag. De weegschaal is sinds enkele weken het meest gebruikte keukengereedschap geworden. Ik heb gekozen voor een lichtgewicht Deuter 50+10, volgens de fabrikant weegt die 1580 g maar het is ietsjes meer en er moet nog een regenhoes bij. Ik zou nog wat riemen kunnen inkorten want sommigen zijn wel echt te lang. Eigenlijk volstond ook een 40+10 (100 g minder) maar dan werden de tomaten of bananen wat te veel "geprest".
Totale gewicht situeert zich nu tussen de 10 en 13 kg afhankelijk van "eten en drinken". Allicht kan er nog wat af. Lees bijlage voor mogelijke optimalisaties en adviezen van "experten".
Gisteren een bezoek gebracht bij Suzanne Maes (Pelgrim uit Maasmechelen). Heel tof en natuurlijk een ontvangst op z'n Limburgs: met taart! Ze was op 9 mei vertrokken vanuit Genève om de Via Gebennensis te volgen tot Le Puy. Ter herinnering: mei was op weerkundig gebied zeer leuk: bakken water en in sommige plaatsen boven de 1500m werden de skiliften opnieuw geopend! Aangezien dit onderdeel van onze tocht het minst bekend is, waren we zeer benieuwd naar haar ervaringen. In het kort: - Schitterende uitzichten (met verse sneeuw .....) - De wandelpaden waren veranderd in beken (of worden misschien de beken in de zomer gebruikt als wandelpaden?). Ze liggen vol met grote (rol)keien. Geen alternatief: erdoor. - Probeer gewicht te beperken: het is zwaar. Slechte wegen, bergwegen en soms zeer steil naar beneden. Gelukkig nergens gevaarlijk ... tenzij ze het niet gezien heeft wegens de nevel. - Het was in mei nog bitter koud (5°). Kleren waren moeilijk te drogen. RAAD: neem waskoord mee! - Supermooi - Nergens plaats om effe te zitten (zou groot verschil zijn met Via Jacobi in Zwitserland waar volgens aanwezige Duitsers en Zwitsers er veel banken staan) - Hier en daar enkele "scharminkels van honden" (mager, soms hinkend)... maar ze deden hen niets
Samenvatting: komt min of meer overeen met wat ik dacht (ben wel benieuwd of die honden in de zomer ons ook zondermeer laten voorbij lopen)
De voorbereiding verloopt helemaal niet zoals gedacht: - We zijn hartelijk welkom bij onze familie in Zwitserland .... maar die hebben intussen een reis naar Oost-Europa gepland op het moment dat we hun deur passeren. De volgende dag zijn ze terug !! Allicht gaan we iets later vertrekken. - Volgens reisgidsen en andere info zijn de belangrijkste vertrekpunten op onze tocht (Genève, Le Puy, Sint-Pied) in het weekend te vermijden (en zeker in de vakantieperiode). Volgens het oorspronkelijke plan gaan we net in het weekend (za 11/8) in Le Puy toekomen! Ook al bij te sturen. - Diverse bronnen waarschuwen voor overnachtingsproblemen in augustus in de zone Le Puy - Cahors in augustus. Blijkbaar is dat gebied een aantrekkingspool voor Franse stappers (1 of 2 weken met bagage service etc). Raad: leg alles maanden op voorhand vast als je moeilijkheden wil vermijden. -HET ALLERBELANGRIJKSTE: François heeft een zwaar probleem met de achillespees (tendinitis) dat maar niet wil genezen. Al weken staat de wandelteller op cero,cero cero cero cero cero uno km. (Tja, Spaans leren valt ook al niet mee)
MAAR ER IS HOOP: gisteren 23/2 hebben we onze pelgrimszege in de Sint-Romboutskathedraal gekregen. Er was een massa would-be pelgrims. Sommigen vertrekken al binnen enkele dagen. Deze zegen en de kine (Schockwave) van Peter Martens moet wonderen kunnen doen. Saint-Jacques laat eens zien wat je kunt!
Taxi Hans (alias Giovanni) bracht ons terug naar ons vertrek. Erg veel nevel na stortregen van gisteren. Besloten om in het begin via straat te gaan (boven was toch niets te zien). Hierdoor afstand wat ingekort, ok van St.Jacob want de route werd dit jaar met 8km langer gemaakt. In Krauchtal hebben we schuiloord gevonden om ons 3 mnd te verstoppen (gevangenis boven op berg).
Alweer (te) vroeg opstaan en nu met volle rugzak richting Langental(met trein). "Taxi' Hans Koch stond ons om 8u15 al op te wachten om ons terug te brengen naar Huttwil. Volgens tourenblad zo'n 430m klimmen maar Zwitsersvlak betekent telkens op en af en die meters worden niet geteld. Na Huttwil al direct omhoog langs grote boerderijen, nadien terug helemaal naar beneden naar Durrenroth. Rust op terras van Hotel Baren. Nadien beklimminng naar Lueg (887m), hoogste punt van vandaag. Pech, alweer geen zicht op Eiger, Monch en Jungfrau (te veel bewolking). Als het jzo blijft moeten we volgend jaar nog terugkomen. Terug naar beneden (in volle zon, bloedheet mar gelukkig is er af en toe wat wind. Steile afdaling naar Burgdorf. Op einde via bekende holle weg. In Burgdorf stempel gehaald bi de post (om te laten vooruitgaan want taxi Koch stond ons met Heidi al op te wachten. Hans heeft hele traject langs de baan nog eens opnieuw gedaan met inbegrio van de stop in Durrenroth want we hadden natuulijk grote dorst. Vanavond logies bij Hans en Elfi. Rond 19u onweer met felle regen. Morgen eveneens onweerachtig.
Om 7u pelgrimsontbijt: de Zwitsers weten dat dit de belangrijkste maaltijd is(eitje,vleeskeuzes,kaas,zelfgemaakte confi,etc). Franz bracht ons terug met de auto naar Wilisau. Mooi Kleitrappersparcours (bijna alles onverhard door bos en weiden (gras stond wel hoog en veeeel minder pijltjes dan bij Jean-Marie). Hans (familie) belde onderweg om ons op te halen. Natuurlijk eerst iets gaan drinken en dan Rundfahrt door de mooie streek met zicht op de Jura. Met Zug terug naar Aarau! De kop is er af. Terug bij mams en de rest van de familie.
De stilte van het klooster werd elk kwartier onderbroken door klokkengelui. Niet zo veel geslapen. Aangename wandeling(op en af). 's Middags in Willisau (natuurlijk gemeentehuis en Verkehrburo dicht). Bloedheet. In schaduw picknick en gewacht tot 13u30. Stipt open: stempel ok maar Geisdhornli wist men niet exact liggen. Google werd er ook bijgehaald: geen weg! In Verkehrburo meer geluk: oudgebuur en die wist de weg perfect. In Willisau ook 2 pelgrimsdames uit Oostenrijk ontmoet: op weg met tentje naar Geneve. Hartelijke ontvangst bij Adri Onderwater: direct elk grote fles bier (ze is met paard naar Compostela geweest en vertrekt binnenkort als vrijwiligerster naar gite in Spanje). Effe later arriveerde ook haar man Franz en iedereen had terug dorst. Eten schitterend (met apero): wat kan het pelgrimsleven toch hard zijn.
Na bezoek Kapelbrug, kantongebouw en 2 kerken, startstempel gekregen. In Luzern was het opletten om weg te vinden. St.Jacobi speelde wel met ons voeten: in een wirwar van wegen wad Nr4 ineens weg. Hebben 15min met trappen moeten afdalen naar Kriens. Dan probeerde Jacobi ons naar Pilatus (3000m) te turen maar dat lukte niet. Daarna alles tiptop maar heiss! Super overnachting in klooster.
Na een lange treinreis zijn we om 14:30 in Aarau aangekomen. In het station he bben we een eenvoudige stempel gekregen (geen goesting om morgen naar Rathaus te gaan. Bezoek aan Altstad met Erdingen Weissbier. Beklimming van de Alpenzeiger en dsn langs de Aare naar Tanja en Thomas. Apero stond al klaar! Na douche de eerste verrassing: k uitrusting te veel gereduceerd ... korte broek thuis vergeten en warm dat het hier is.
