Vanmorgen vroeg vertrokken om de zonsopkomst te bekijken. Voor het overige viel er niet veel te beleven. Het was een mooi pad met mooie vergezichten maar dat was het dan ook. Onze overnachting in de toren van de kerk was het hoogtepunt van de dag. Nadat we onze matras op de zolder hadden uitgekozen en een douche hadden genomen konden we aan de bereiding van het avondeten beginnen.
Iedereen moest zijn bijdrage leveren. Wij hadden als taak de wortelen te pellen en te raspen voor een argentijnse schotel. Gelukkig dat we die wortelen nog hadden want uitgezonderd een gekookt ei en wat gekookkte mais hebben we niet veel gezien. Dankzijonzevriend Gaill konden we onze honger vergeten want die wist ons middels de nodige wijn alles ter vertellen over de aardlagen van onze planeet en de ondergrondse aardstralingen. Uiteindelijk zijn we met pijn in onze kaakbeen van het lachen om 23.00u in ons geimproviseerd bed gekropen. Eigenlijk te laat voor een pelgrim maar of dat morgen zijn invloed gaat hebben, ik hoop van niet.
|