Wat is arm zijn ? We worden dagelijks overspoeld door meldingen van een percentage armen in onze samenleving. Ik vraag me af welke normen gehanteerd worden om iemand "arm" te verklaren. Tot en met de jaren '50 hadden het gros van onze ouders en grootouders maar twee doelstellingen : genoeg eten voor het gezin met zoveel mogelijk vlees en melk en een voorraad brandstof voor de winter. De inkomsten van arbeid buitenshuis volstonden amper voor het afbetalen van de lening, en enkele vaste kosten. Daarom werd een groentetuin aangelegd en intensief onderhouden. Per gezin werden enkele kippen en konijnen gehouden, soms een geit. Het voeder werd gesneden in beekkanten, wegbermen en veldwegen. In de bossen werd iedere splinter hout (tot dennennaalden en -appels toe) gesprokkeld om zo weinig mogelijk steenkool te moeten kopen. Zo bleef het platteland netjes onderhouden en iedere vierkante meter werd benut. De manier van leven en werken was eenvoudig, maar efficiënt. Water moest manueel opgepompt worden. Er werd dus niet mee gemorst. De inhoud van de beerput werd gebruikt als bemesting van de tuin. De kachel brandde om de woning te verwarmen, maar tegelijkertijd werd erop gekookt en er stond altijd een ketel met water op zodat er altijd warm water was voor baden en wassen. Door het manuele werk had niemand nood aan kostelijke sportactiviteiten of vakanties.
Geen van allen zou toen het etiket 'arm' hebben willen krijgen. Vandaag zijn mensen arm als ze geen centrale verwarming hebben en geen stromend warm water in een ingerichte badkamer. Als ze geen TV hebben met recorder en geen smartphone. Reizen tijdens de vakantie wordt zelfs als een 'recht' ervaren en twee auto's zijn noodzakelijk.
Ik denk dat armoede in onze maatschappij alleen voorkomt bij mensen die één of andere vorm van handicap of ziekte hebben en door de mazen van het sociale netwerk vallen. Met hetzelfde of zelfs met een kleiner budget méér inzetten op deze categorie zou onze samenleving op de slag veel rijker maken. De categorie zelfverklaarde armen kan het best met wat minder publieke tussenkomsten stellen.
