Hopelijk was de zon in Vlaanderen evenzeer van de partij als hier in Poltava. Goed voor een ganse dag rondlopen met fototostel in aanslag. Het huidige Poltava is naar geometrisch plan gebouwd met zeer brede straten en veel bomen. Er zijn een aantal 18e eeuwse kerken met de klassieke gouden koepels en vrijstaande klokkentoren.

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Gisteravond zagen we  reeds het theaterplein met vooraan paarden.


Deze middag stonden daar nu ook tentjes waar kinderen druk in de weer waren met het zeer minutieus beschilderen van eieren en (de wat ouderen dan) de decoratie van keramiek b.m.v. ringeloren: dat zijn die rechtopstaande gummiperen met buisje.

Bij afwezigheid van vast plan heb ik me aan het toeval overgelaten en op de eerste de beste bus gesprongen. Dit heeft me geen windeieren gelegd. Na een rit door buitenwijken met niet zo'n aantrekkelijke woonblokken ging het langs een uitgediende reuzenfabriek. Dan werd het beter, langs een aardeweg met min of meer oude datcha's, bloesemend geboomte om uiteindelijk te belanden aan een pachtige brede stroom omzoomd met lis, gras en grote bomen. Vaneigens uit de bus gesprongen, en mijn persoon op een boomstronk neergevleid en dan natuurlijk naar best vermogen fotos genomen om jullie van al dat schoons te laten meegenieten. Olena Ivanova vertelde mij naderhand dat de stroom vroeger de 'Ltava' heette: Po-Ltava wil dan ook zeggen: aan de Ltava: zo weten we meteen hoe de stad aan haar naam kwam. In 1709 werd de Ltava herdoopt in 'Vorskla'. Dat kwam zo: Peter de Grote (waarover later meer) toen hij hier kwam vechten liet zijn bril vallen in het water waarop hij besliste dat de stroom voortaan Brillendief
zou heten, in het russisch Vorskla. 

Aan de oever waren ook een paar mensen wissen aan het snijden die daar opschoten; ze gingen manden maken. Verder ook even gekeuveld met een baboeska die niet goed begreep wat ik daar kwam doen.