Dag 6xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

      De beelden van gisteren zouden het vermoeden kunnen wekken dat Korça een trieste lees desolate stad is. Doe haar dit onrecht niet aan. Ze leeft wel degelijk. Het is waar: er is veel kapot maar er wordt stukje bij beetje weer opgebouwd. Let op mijn woorden: ooit wordt het weer de grote mooie stad van weleer. Ook de omgeving is rijk aan van alles: natuurschoon met grote meren, prachtig gebergte, belangrijke archeologische sites (grootste tumulus Balkan), byzantijnse kerken en dies meer.
Maar genoeg gezeverd, kom en follow me. Ik verlaat het hotel Koçebelli dat je ziet op foto  : het grote ronde glazen bouwwerk-daar heb net tussen al dat glas mijn ontbijt verorberd in aan aanwezigheid van 4 diensters en een kok: 2 spiegeleitjes. brood met rozijnenconfituur etc. Het regent een beetje maar so what: dit geldt voor iedereen . Haja nog een woordje over het hotelreglement (foto). Punt 8 luidt als volgt:

The client can not use in the hotel weapons, explosives, drugs and other items prohibited by the law. Kan men zich veiliger voelen? Bemerk ook dat het niet verboden is je explosieven etc mee te brengen, enkel het gebruik binnen het pand wordt niet geapprecieerd. Men wil niet moeilijk doen en dankt je daarbij voor je comprehensie. Heerlijk hoffelijk land.
Maar laten we voortmaken want daar is mijn goede chauffeur Landi (Van Roland; heeft nog in Charleroi gewerkt)om mij te voeren naar de keramiekfabriek die gister gesloten was, met zijn oude Mercedez zoals we er ook een hadden voor ik hem, komende van carosseriereparatie , kapot reed tegen blok beton.