Parijs natuurlijk, voor wat had deze titel eigenlijk anders kunnen staan? Welja nog wat andere steden maar geen enkele zal 's avonds zo mooi geweest zijn als in Parijs. Nu zal je ook al wel geraden hebben waar ik mijn herfstvakantie heb doorgebracht :)
Niet meteen een onderwerp dat je op je 'literatuurblog' zou zetten (denk ik in mezelf) Welja Parijs verdient hier gewoonweg een plekje op omdat wanneer je 's nachts naar die o zo beroemde eifeltoren toestapt en hij is zo mooi verlicht en de lichtjes glinsteren, wat voor gedachten dat dan door je hoofd spoken... Ik wil al terug gaan.
Dat zal voor een andere keer zijn want school begint terug, ja ik zeg dit met pijn in mijn hart :) Aangezien die dag morgen al is ben ik nu mij al mentaal aan het voorbereiden op die slopende en uitputtende dagen die ons nog resten tot aan de kerstvakantie, waar we allemaal (neem ik aan) nu al zin in hebben.
Een literair wonder ben ik niet en zal ik ook nooit worden, aangezien het schrijven van mooie wonderbaarlijke teksten die hart en ziel beroeren niet mijn sterkste punt is. Verder ken ik slechts enkele moeilijke woorden die in onze Nederlands taalgebruik bestaan. Maar ik zal proberen te schrijven wat ik kan en zover het in mijn macht ligt een redelijke blog te schrijven.
Nu dat getypt, geschreven en gelezen is begin ik aan het tweede stukje van dit bericht: Ik ben net begonnen in het boek 'Schaduw van de wind' van Carlos Ruiz Zafòn en ik moet zeggen dat het tot nu toe (zit aan pagina 47) me helemaal in de ban heeft. Het is een heel mysterieus boek (voor zover ik weet :D) het boek telt 543 pagina's dus ik heb nog heel wat te lezen xp)
Adios ,
Paulienos -> om in de spaanse sferen te blijven aangezien het boek zich in Barcelona afspeelt :D
)
