Rare titel, niet? Eerlijk gezegd weet ik niet eens wat hij betekend... maar ik weet wel dat het een boek van Amélie Nothomb is. Een vrij goed boek zelfs! Nu ja het lijkt nogal eentonig, wat er gebeurd is steeds hetzelfde maar het heeft toch een verrassende climax. Je kan op z'n minst zeggen dat het speciaal is, een man komt élke dag tussen 16 uur om dan 2 uur later terug te vertrekken zonder maar één woord gezegd te hebben. Rare man, een beetje achterlijk misschien? En zijn vrouw dan, zij lijkt (in mijn gedachten, we moeten onze verbeelding gebruiken!) op een dikke vette kwal met het gezicht van een ... ik weet niet wat maar het is le-lijk.
DOOD, OPLUCHTING EN GEMOEDSRUST zijn de laatste laatste gevoelens en veronderstellingen die we in dit -korte- verhaal tegenkomen...
