Barmeiden die terugkeren naar de plaats des onheils. Het tovert altijd een glimlach op mijn lippen. Zodra men een punt gezet heeft achter de aktieve loopbaan, worden deze maanden, jaren, uit het geheugen gewist. Als ex-klant maak je daar willens nillens deel van uit. Wanneer ze met met haar koene ridder de zaak betreed, kan je net zo goed als onzichtbaar zijn, sterker nog, ze zou zo door je heen lopen zonder je ook maar één blijk van herkenning te geven. Niets of niemand mag de rust in het hoofd van het goudklompje aan haar arm verstoren. De meeste mensen zijn nu eenmaal niet zo tuk op een verleden in de barwereld. Wanneer N. dus mijn lievelingsbar betrad met haar partner aan haar zijde deed ik wat van mij verwacht werd, ik veranderde plotklaps in de stomme van Portici. Groot was echter mijn verbazing toen ik vijf minuten later getrakteerd werd op een goedgevulde bacardi-cola mij aangeboden door, jawel N. Haar vriend was er eentje die sterk genoeg in zijn schoenen stond om het verleden van zijn prikkelpop zonder verpinken te trotseren, het is weinigen gegeven in Pattaya...
Je hebt zopas een bar overgenomen die te koop stond. Uiteraard verzamel je dan het aanwezige personeel. Op de vraag van één van de meiden, "of ze iets mogen drinken", antwoordt je bevestigend. Daarna gooi je een knuppel in het hoenderhok door aan te kondigen dat met onmiddellijke ingang iedereen ontslagen is en een andere job mag zoeken. Behalve één persoontje, de enige ladyboy die in de zaak terwerkgesteld werd. Die blijkt namelijk alles af te weten van de elektrische installaties in de zaak. En blijkbaar doet hij dat prima, want de enige overlevende van de toenmalige Cosy Bar kan je nu nog steeds bewonderen in de Utoo Bar...
Er zijn verschillende manieren om je relatie om zeep te helpen. Eentje ervan, is je portefeuille ergens kwijt te raken (of te laten stelen) in Pattaya terwijl je er niet hoort te zijn. Dat overkwam een vriend van mij toe toen hij stiekem twee nachten doorbracht in Pattaya. De portefeuille werd teruggevonden in het toilet van de Bamboo Bar en de verantwoordelijke aldaar, plichtsbewust als hij was, belde het enige Thaise telefoonnummer op die hij in de portefeuille vondt. Hij kwam terecht bij de vriendin van de jokkebrok en deed het verhaal van de vondst. U kan zich levendig voorstellen dat deze laatste "not amused" was . Bij aankomst in Koh Samui mocht mijn vriend, die met de laatste vlucht aankwam, meteen op zoek naar een hotel om er de nacht door te brengen. In het bed van zijn vriendin is hij nooit meer geraakt
Zes-en vijftig! Meteen denk je spontaan aan de leeftijd van de man (de Belgen onder ons herkennen allicht de Swa) links op de foto. In dit geval slaat het op het dagdrankrecord van de man. Maar liefts 56 biertjes vloeiden tijdens 1 etmaal door 's mans keel . En opgepast, niet van die kleine Hollandse biertjes, maar wel Singha's van 33 cl! De stomste vraag die je Swa dan ook kan stellen is, "Swa nog een pintje?"
Uit de as van de Hell's Club is zopas de The Devil's Den verrezen. Sinds 15 mei kan u er terecht voor identiek dezelfde diensten die voorheen in de Hell's Club aangeboden werden. Ze worden er per prikkelpop heel gedetailleerd weergegeven op hun website. Zelfs het resultaat van de laatste hiv test die de jongedame ondergaan heeft, (is dit echt nodig?), wordt er naast een recente foto gepost. Je kan hun diensten zelfs eenvoudig boeken via hun website en weet meteen hoeveel het gezellige onderonsje je gaat kosten. Alle info op: http://www.devilsdenpattaya.com
Naast ons zat een ietwat wereldvreemde man van Arabische oorsprong. Om zijn schouder bengelde een echte Louis Vuitton tas waarin al zijn waardevolle documenten opgeborgen zaten. Niet het ding waarmee je na middernacht nog op Beach Rd moet mee gaan rondwandelen. Uit diezelfde tas haalde hij zelfs een soort apenootjes die hij aan de verbaasde meiden aanbood. Pure twijfel sloeg toe wanneer hij de uitgebreide dranklijst onder de ogen kreeg. De man was duidelijk op onbekend terrein. Vriend Tettenman en ik maakten ons dus al ietwat vrolijk omtrent zijn slaagkansen bij de jongedame die hij in het vizier had , het was één van de toppertjes in de zaak. Daar hij niet goed wist hoe alles in zijn werk ging, stelde hij ons in een schabouwelijk Engels de nodige vragen. De antwoorden die we, kwinkslags gaven, waren eerder bedoeld om hem voor het lapje te houden dan om hem verder te helpen. Wanneer hij even niet keek, plaagden we de coyotee in kwestie wat met de onbeholpen aandacht die ze kreeg van deze wereldburger. Een halfuur later verging ons echter het lachen. De man, zichtbaar opgewekt, verliet de zaak met in zijn spoor de gebarfinde coyotee die ons geen blik waardig gunde. Hij bedankte ons uitvoerig voor de geboden hulp en wipte achteraan op het brommertje van de prikkelpop die vol gas doortrok richting hotel van de man. In Pattaya waar Koning Baht regeert, gedraag je je best niet te hooghartig. Een les die we op de harde wijze leerden....
Al is de Coconut Bar zo'n 4 km breed, zoek je niet suf achter deze bar. De regelmatige Pattaya bezoeker weet wel waar die naam op slaat. Op Beach Road, de lange boulevard (met kokosbomen) die van Noord naar Zuid Pattaya loopt. Je vindt er over de gehele lengte dames van allerlei pluimage die er hun diensten aan lage tarieven aanbieden. Meestal is de spoeling dun maar heel af en toe vindt je er iemand die het overwegen waard is. Niet zelden zijn het inwijkelingen uit Bangkok die uit het zicht van vrienden en familie snel wat komen bijklussen...
De naam van het cafe roept beelden op van rondhuppelende jongedames met uitpuilende borsten in te kleine rode bikini's. Zet deze beelden echter uit uw hoofd. In het Baywatch Cafe krijg je deze jongedames niet te zien. Wel krijg je er uitstekende en kopieuze maaltijden op zijn Engels. M.a.w de klassieke frieten met (uitstekende) hambugers en chicken sandwiches die doorgespoeld worden met grote koppen koffie. Wie op zijn cholesterolgehalte dient te letten, gelieve zich te onthouden U vindt het Baywatch Cafe op Beach Road net voorbij Soi Pattayaland 1.
Nadat er begin dit jaar een paar negatieve krantenartikels verschenen waren in de Belgische pers over Pattaya, had men in een plotse opstoot van moraliteitsbesef maar weer eens besloten van de bars in Soi 6 een aantal strikte gedragsregels op te leggen. Zoals steeds werden die (uiteraard met de nodige tegenzin) een tijdje opgevolgd maar nu de media weer hun aandacht naar een ander onderwerp verlegd hebben, gaat alles weer zijn gewone gang in Soi hok...
In de Beergarden vierden ze op 1 mei ll. hun eerste verjaardag. Ze hielden netjes hun belofte om voor 100.000 Baht aan bier weg te schenken. Om klokslag vier uur gingen de kranen open. Wie er een rondje bestelde krijg wel een briefje in hun persoonlijke bin maar op het rekeningbriefje stond netjes de prijs die men voor de bestelling diende te betalen, 0 Baht. De laatste druppel Tiger vloeide uit de kranen om 23.30u.
Je kan er niet naast kijken, het verschil is frappant. Links de zelfzekere en bedreven bargirl die perfect weet welke pose ze dient aan te nemen om de aandacht te trekken. De fotograaf wordt als het ware uitgenodigd om zijn toestel boven te halen. De kledij is dan ook perfect gekozen voor de gelegenheid. Rechts, de "new girl on the block" die zich nog geen houding weet aan te geven ondanks dat men haar toch de juiste kleding over het hoofd getrokken heeft. Blozend en giechelend zoekt ze een blik van haar vriendinnen die haar bevestigend toeknikken, je bent goed bezig meid! Geef toe, de meesten onder ons zouden haar niet eens opmerken en als de bliksem de linkerdame zo snel een drankje aan bieden...
Terwijl ze haar slanke lichaam (in een steeds kleiner wordende hotpants) bewoog op die dekselse song van - Akon, "Right Now (na na na)", zocht haar blik steevast de mijne op. Ze glimlachte dan stiekem naar me zoals alleen zei dat kan. Machteloos diende ik dit spel bij elk bezoek te ondergaan want haar vaste vriend (die een dag later dan ik naar huis toe vertrok) was nooit veraf. Het opgeven van verlangens stopt het lijden zegt Buddha, ik laat hem bij deze weten dat ik er nog lang niet aan toe ben, ooit komt de dag dat deze hotpants aan het kleerhaakje van mijn kamer hangt
En blijkbaar doet hij dat prima, want de enige overlevende van de toenmalige Cosy Bar kan je nu nog steeds bewonderen in de Utoo Bar...
Er zijn verschillende manieren om je relatie om zeep te helpen. Eentje ervan, is je portefeuille ergens kwijt te raken (of te laten stelen) in Pattaya terwijl je er niet hoort te zijn. Dat overkwam een vriend van mij toe toen hij stiekem twee nachten doorbracht in Pattaya. De portefeuille werd teruggevonden in het toilet van de Bamboo Bar en de verantwoordelijke aldaar, plichtsbewust als hij was, belde het enige Thaise telefoonnummer op die hij in de portefeuille vondt. Hij kwam terecht bij de vriendin van de jokkebrok en deed het verhaal van de vondst. U kan zich levendig voorstellen dat deze laatste "not amused" was 
. Bij aankomst in Koh Samui mocht mijn vriend, die met de laatste vlucht aankwam, meteen op zoek naar een hotel om er de nacht door te brengen. In het bed van zijn vriendin is hij nooit meer geraakt 
Geef toe, de meesten onder ons zouden haar niet eens opmerken en als de bliksem de linkerdame zo snel een drankje aan bieden...
