Wie ook een job heeft in het nachtcircuit, kan het weten. De opéénvolging van lange nachten (en korte dagen) leiden regelmatig tot een chronisch slaaptekort en de bijbehorende oververmoeidheid. De slimmerikken, die lassen regelmatig een rustpauze in en stappen even uit het circuit. De domoren daarentegen, grijpen naar iets extra's. In Pattaya is dat vaak Yaba of Ya Baa, een illegale drug die onder tabletvorm verkocht wordt. Wat de gevolgen zijn van langdurig gebruik, zie je hier op de bijgaande foto. Het betreft in beide gevallen, dezelfde persoon met een interval van max. 3 jaar, ik laat de beelden voor zich spreken Gelukkig zijn er beduidend meer slimmerikken dan domoren!
Diegenen onder ons, die al in Pattaya geweest zijn, hebben ze al weleens gezien. De venters die volgestouwde karren met pluchen diertjes voortduwen. Meestal gunnen we ze géén blik wegens redelijk voorbijgestreefd bij ons. Onze jeugd is er niet meteen meer wild van. De jongedames die in bars werken, zijn er echter nog steeds weg van, voor dat u het goed en wel beseft staat u in het midden van de straat men een venter te onderhandelen over de kostprijs van zo'n pluchen exemplaar van Winnie de Pooh. En liefst een zo groot mogelijk exemplaar, schrik dus niet als u na een nachtje stappen wakker wordt naast een reuze Tweety, u bent heus niet de eerste die het overkomt
Wie zich het VTM-programma, "De reis van je leven" herinnert, heeft wellicht al kennis gemaakt met het hotel. De vrolijke vrienden die toen Thailand aandeden werden tijdens hun verblijf in Pattaya ondergebracht in het Penthouse Hotel. Het gezelschap had al snel door dat de Penthouse niet echt een doorsnee hotel was. De kamers zijn er "sfeervol" ingericht met op haast elke muur spiegels, een eigen jacuzzi (met inhoud indien gewenst), een eigen danspaal, en voor het betere werk, handboeien en zelfs een schommel Toen iemand uit onze kennissenkring er onlangs zijn beklag over deed (hij kreeg nooit alle sfeerlichtjes tegelijk uit wat hem verhinderde in te slapen), konden we niet nalaten van hem fijntjes te melden dat de Penthouse eigenlijk niet bedoeld was om in te slapen
De oude luchthaven van Bangkok, Don Muang, heropent op 25 maart voor binnenlandse vluchten zonder aansluiting. Dat heeft de raad van bestuur van Airports of Thailand (AoT) beslist. Het kabinet van premier Surayud Chulamont heeft vandaag zijn toestemming gegeven aan de heropening. Internationale vluchten zullen nog steeds op het nieuwe Suvarnabhumi Airport aankomen (en vertrekken). Thai Airways heeft (net als de dochtermaatschappij Nok Air en One-Two-Go en PB Air) de beslissing genomen om vanaf 25 maart de binnenlandse vluchten zonder aansluiting vanop Don Muang uit te voeren.
Net zoals in het voetbal heb je toppers en waterdragers. De toppers zijn zich zéér bewust van hun waarde en weten als géén ander de meer gegoede bezoekers aan zich te binden. Voor hen géén Cheap Charlies meer. De jongedame links op de foto behoorde duidelijk tot de eerste categorie. Ze is er ooit in geslaagd, om een terug naar huis gekeerde Zuid-Afrikaan ! te laten bellen op de gsm van de bareigenaar met het verzoek even aan de bel te trekken. Wie aan de bel trekt moet u weten, betaald aan iedere hostess die op dat ogenblik in de zaak werkt, een drankje. Nadat de bel rinkelde haakte hij tevreden in. Hoe hij uiteindelijk betaalt heeft, weet ik niet, maar ik vermoedt dat de eigenaar hem daar bij zijn volgend bezoekje vriendelijk doch kordaat op gewezen heeft.
Je bent net terug uit Pattaya en leeft nog op een wolkje. Twee weken zon, strand en een unieke ervaring luisterend naar de naam Nat, hebben weer een ander mens van je gemaakt. In al je enthousiasme "post" je een foto (zie links) van de jongedame bij je verslagje op het Pattaya forum waarvan je lid bent. En twee reply's en een foto later (zie rechts) sta je weer met beide voetjes op de grond. Blijkt dat je niet de enige geweest bent die de unieke ervaring meegemaakt heeft. Een andere Pattaya bezoeker blijkt ook in hetzelfde kamertje, met hetzelfde handdoekrekje, dezelfde triplex kast en het ergste van al, dezelfde jongedame, geweest te zijn. Shit happens jawel, maar in Pattaya het meest
Say cheese! Dat is een zinnetje dat de fotograaf alvast niet hoefde te gebruiken bij het maken van deze foto. De glimlach verschijnt "au naturel " op het aangezicht van Paul, onze bareigenaar met de losse handjes. Slachtoffers van dienst zijn deze maal Nam (L) en Nok (R). Heeft deze man dan géén echtgenote die hem in toom kan houden hoor ik u al denken? Wel, het zou me absoluut niet verbazen moest zij de fotografe van dienst geweest zijn. In Pattaya gelden er nu eenmaal andere normen en wetten Het verklaart meteen al voor een groot gedeelte de trage vooruitgang van 's mans website die nog altijd het volgende vermeldt: Danger: Men At Work! Right now this page is WORK IN PROGRESS! Paul, hoe hard je werkt vriend, kunnen we bij deze ontdekken
Iedere bar heeft zo zijn favoriete drankje wanneer een klant de meisjes op een rondje trakteert. In de meeste bars is dat een Tequila Boem Boem. Maar in de Flb Bar wijkt men daar graag van af. Kleine frêle Thaise hostessjes verteren dat namelijk niet zo goed. Hier kiest men steevast voor een Blowjob die de jongedames gezwind soldaat maken. De meeste jongedames maken er een erezaak van om het drankje te nuttigen zonder het glas met de handen aan te raken. Diegene die dat het beste kon was ongetwijfeld Mod, die heden ten dage afgezwaaid is en een restaurantje uitbaat in hartje Bangkok. Wie spreekt mij tegen?
Een leuk adres in Soi 7 is The Reeves Bar, uitgebaat door de twee Belgen, Gert en Danny. Wie het beu is om Singha Beer of Tiger Beer te drinken, kan er zichzelf (en anderen) trakteren op een frisse Stella. Vaak hangen er bij feestjes rood-witte ballonnen en dat is absoluut géén toeval, de twee zijn nl. die hard fans van de Great Old, of beter gezegd de Royal Antwerp Football Club. De Reeves is ook de thuishaven van de Thaise Reigers een supportsclub van "den aantwarep", en zo te zien hebben ze al een aantal Thaise jongedames kunnen bekeren. Een groot TV-scherm zorgt ervoor dat u géén belangrijke voetbalwedstrijden dient te missen. Webmaster Eddy is ondertussen een zéér leuke en informatieve website aan het opbouwen. Meer op: http://www.reevesbar.com
Wie in Pattaya een bezoek heeft gebracht aan een hospitaal en op zoek is naar nazorg hoeft niet meer te wanhopen. In de TG Bar Soi 6, beschikt men over een batterij volledig gekwalificeerde verpleegsters die maar al te graag uw lichaamstemperatuur willen opnemen. Of heeft u gewoon nood aan psychische of morele steun, géén enkel probleem, deze verpleegsters kennen hun vak. Een nieuw infuus steken daarentegen, zou ik aan iemand anders overlaten. Hou er ook rekening mee dat de mutuliateit niks terugbetaald! Meer info op: http://www.tg-bar.com
Wanneer je in België een feestje organiseert, dien je je vooraf een dikke week zorgen te maken over de hapjes die je gaat serveren. Naast het gebruikelijke koude buffet gaat men steeds meer de exotische toer op. Tapas zijn bv. heel erg in tegenwoordig. Je bent er een aantal uren zoet mee maar het eindresultaat is beslist de moeite waard. In Soi 8 bij Hammer's Cherry Bar, is het leven echter verbazend simpel. Je koopt gewoon een varken aan, reigt dat aan het spit, hak het daarna in mootjes en serveer met een pittig Thais dipsausje. En lastige vegetariërs nodig je gewoon niet uit.
Dat er in Pattaya rare vogels rondlopen weet u onderhand al wel. Deze spant wat mij betreft de kroon. We hebben het hier over Sandy Andy, een Engelse man (leraar in Singapore!) van achteraan in de veertig die al jaren in Pattaya ronddwaalt. Je komt hem meestal tegen in Soi Buakaow of Soi Lk Metro waar hij een appartement heeft. Onze man meldt ons zelfs dat hij een sympathieke gozer is die er niet voor terugdeinst om een praatje te maken (over voetbal) met de verbaasde toeristen. Als het u overkomt, vergeet dan vooral niet een foto te maken en deze naar ons op te sturen.
De aandachtigen onder u hebben allicht het logo, onder de leuke jongedame aan de rechterzijde, al eens opgemerkt, misschien zelfs even aangeklikt. Voor diegenen die dat niet gedaan hebben wil ik nog wel even de vzw Thaibel voorstellen.
De vzw Thaibel is een Thai Belgische vriendschapsvereniging die tot doel heeft buiten elke levensbeschouwlijke of politieke overtuiging de vriendschappelijke betrekkingen tussen België en Thailand te ontwikkelen en te verbeteren op cultureel, sociaal, economisch, juridisch en toeristisch vlak. Thaibel ondersteunt tal van acties die ten goede komen aan sociale projecten in Thailand en organiseert op voorstel van de Thaise Ambassade te Brussel, op zat. 10/03/07 een benefietavond t.v.v van de Kawila Anakul School in Chiang Mai. De school biedt onderwijs aan kinderen met leerstoornissen. Meer info (en boeken) kan u op www.thaibel.be
Het is Nieuwjaarsnacht 2005 en Pattaya's bekendste Ladyboy Emmy, of "Amy Amour" voor de ingewijden, (neen ik niet) stelt je even zijn favoriet werkterrein voor. Meteen weet je waar je op je hoede moet zijn , kom niet zeggen dat we u niet gewaarschuwd hebben
Wanneer je pakweg 20 jaar geleden een boodschap wou overbrengen naar een man in Europa, had je maar één optie. Je zocht iemand op die in jouw plaats een ellenlange brief opstelde waarin je verkondigde hoezeer je hem mistte, en verstuurde deze dan via de luchtpost naar de bestemmeling. Anno 2007 zijn zowel de vorm waarin de boodschap geschreven wordt, als de manier waarop de boodschap de bestemmeling bereikt, danig verandert. Je schrijft een paar woorden met een viltstift op een A4 velletje, neemt daarvan een digitale foto en plaatst deze op een vooraf afgesproken plaats op het internet. Een paar seconden later kan de betrokkene de subtiele boodschap aflezen. Voor de vertaling dient u wel zelf te zorgen.
Wie een kamer boekt in de Queen Victoria Inn, een Engelse pub/restaurant in Soi 6, krijgt er meteen het panorama bij. En dan bedoel ik niet het zeezicht. Wel heb je vanop je balkon een uitstekende blik op het aanwezige talent in de talrijke ST (short time) Bars. Beneden in de pub kan je uiteraard terecht voor Engelse bieren en zelfs voor een aantal typische Engelse gerechten. De kamers in de Queen Vic, zijn in tegenstelling tot de rest van de buurt proper, en de gasten in de Superior en Deluxe versies hebben zelfs de beschikking over een DVD-speler.Wel dien je je, telkens als je de deur in-en-uitmoet, de commentaren van de beslist niet preutse dames te laten welgevallen, en na twee weken kan dat wel eens knap beginnen vervelen :
Afgelopen november organiseerden twee Britten een feestje bij Anna Jet Bar in Soi 7. Tijdens de party kreeg één van hen het briljante idee om zijn digitaal fototoestel uit te lenen aan één van de aanwezige hostessen met het verzoek om een aantal sfeerbeelden te maken van het hele gebeuren. Zo kon hij tenvolle van zijn eigen feestje genieten. Natuurlijk was dit vragen om moeilijkheden, de meisjes maakten er een wedstrijd van, om bij elkaar, bij verrassing, zoveel mogelijk foto's te nemen onder hun korte rokjes. Een groot deel van de foto's was absoluut ongeschikt voor publicatie maar tenminste ééntje doorstond de strenge selectie
Eigenlijk is die hele Soi 8 mijn ding niet want het is één van de drukste straten in Pattaya. Tientallen beerbars zetten er hun geluidsinstallatie op maximum en schreeuwen om ter luidst naar je aandacht. Bovendien krieoelt het er werkelijk van de venters die je vanalles aan de man willen brengen gaande van bloemen, aanstekers, valse uurwerken tot vrouwenondergoed toe. De einige bar waar ik weleens halt hou, is de Cherry Bar die wordt uitgebaat door de Engelsman Adam. (bijnaam Hammer, want de man is fan van West Ham). Hammer is een jonge gozer die zijn bar met veel energie runt, ze zijn 24 u op 24 u open, wat hem niet belet van zelf stevig te drinken Regelmatig worden er leuke feestjes georganiseerd. Meer info vindt je op www.cherrybar.biz
De Welkom Inn stelt zichzelf voor als "The Smallest Resort in Pattaya". Het is echter niet daarom dat het wereldwijd berucht is bij mannen die Pattaya aandoen. Uitgebaat door een Franstalige Belg, is het vooral bekend onder de naam "Belgian Embassy". En menige Belg heeft daar al zijn paspoort laten afstempelen Dat afstempelen gebeurt vooral, hoe kan het ook anders tussen de kantooruren, van 13 u tot 17 u. wanneer het soms werkelijk spitsroeden lopen is. Nadat de administratieve papiermolen afgehandeld is kan je terecht in de bijbehorende Hippo Club voor een lekkere steak of een drankje in de tuin. Het is de enige ambassade die ik ken waar je langs rode gordijntjes naar binnen moet. Meer op http://www.welkominnthailand.com
Gelukkig zijn er beduidend meer slimmerikken dan domoren!
jawel, maar in Pattaya het meest 
Het verklaart meteen al voor een groot gedeelte de trage vooruitgang van 's mans website die nog altijd het volgende vermeldt: Danger: Men At Work! Right now this page is WORK IN PROGRESS! Paul, hoe hard je werkt vriend, kunnen we bij deze ontdekken 
