Deze foto's mogen enkel gebruikt worden mits toestemming van de fotograaf Pascal Gielen
05-01-2011
Dagje Schulensmeer
Vandaag eens niet door de velden gefietst, toch niet voormiddag. Vandaag was een dagje Schulenmeer gepland, daar was ik al bijna een jaar niet meer geweest. En ik had ook een tip gekregen van een collega fotograaf dat het wel eens goed zou kunnen zijn. De baan naar het Schulensmeer was open, maar de weg naar 't Vloot toch was iets anders. Veel ijs en nog een beetje sneeuw. We zijn de Demer toch niet ingereden, dus dat begon al goed.
Het meer was volledig dicht gevroren op het eerst zicht, juist aan de achterkant was een groot wak. Het begon met 2 goudhaantjes die zich redelijk goed lieten zien. Tussen de struiken en op een donkere plaats, niet echt ideaal voor fotografie, maar je hebt het niet altijd voor het kiezen hé. Enkele redelijke foto's kon ik er toch van maken. Voor de rest zaten er vele eenden en ganzen op het wak, maar allemaal veel te ver voor goede foto's. Gelukkig besloot een groep grauwe ganzen om wat te gaan grazen op het weiland tegenover de dijk. Daar kon ik dan toch enkele mooie vliegbeelden van maken. De zon werkte ook nog eens mee en dat bezorgde me enkele mooie sfeerfoto's. Al tevreden wandelde we terug, aan een paar elzen vlogen wat sijsjes weg, mijn eerst gedacht was sijs, maar door de verrekijker zag ik dat het kleine barmsijsjes waren en ook denkelijk 2 grote, maar daar ben ik niet zeker van. Deze mooie acrobaatjes had ik nog nooit goed kunnen fotograferen, dus dat moest nu wel gebeuren. Na vele foto's gemaakte hebben, maar nog maar weining goede was mijn kaartje vol. Gelukkig heeft mijn broer er altijd op voorraad, met het eindresultaat ben ik toch wel tevreden.
Natuurfotografenen moeten tegen een stootje kunnen.
Na enige tijd de zon nog eens uitgekomen, moest ik toch maar weer eens gaan fotograferen. Ik was een paar dagen geleden gewoon eens gaan vogelskijken in de velden en had toch enkele leuke soorten kunnen zien. Die wilde ik dan wel op foto zetten nu. Het begon al onmiddellijk slecht, toch voor mij. Ik zat nog maar net op mijn fiets of de ketting sloeg door. Met gevolg: lag ik op de grond met een gescheurde broek en een geschaafde knie. Ik dacht bij mezelf, daar moet ik maar tegen kunnen, dus verder gefietst, en de velden in. Op de plaats waar toen enkele grauw- en geelgorzen zaten was nu maar weinig beweging. Gelukkig ligt in het Printhagenveld nog een grote mesthoop, waar vorige week verschillende veldleeuweriken op zaten, nu geen veldleeuweriken maar wel 3 graspiepers! Na een 30min. tussen de mest te zitten had ik het toch wel gehad, gelukkig zaten er toch wel enkele mooie foto's tussen. (Naar mijn mening toch) Dat mocht ook wel met die stank.
Zo door gefietst naar het pad achter de Winterbeek, daar had ik oudejaarsdag 2 putters en een mooie appelvink, nu enkele sijsjes. En nog steeds geen pestvogels daar, op de gelderse roos. Maar ik blijf het wel in het oog houden.
Het leek mij een mooie dag te zijn om eens naar het Schulensbroek te gaan. Maar mama vond dat de wegen er wat te glad uitzaggen, dus moest ik mijn alternatief plan maar uitvoeren. Het Printhagenveld! Dus nam ik mijn fiets maar en vertrok ik met de camera, ik wou al even een foto hebben van een vogel met veel sneeuw rond om hem. Dat zou vandaag misschien wel lukken. Aangekomen in Printhagen zag ik al onmiddellijk een mooie witte buizerd zitten op een mesthoop. Wat verder hoopte ik nu de veldleeuweriken wat beter te kunnen fotograferen. Maar 4 veldleeuweriken waren aanwezig, en deze werkte dan ook nog eens helemaal niet mee. Toen ik wat dichterbij ging vlogen ze onmiddellijk op en gingen ze heel ver op de akkers zitten. Dan maar verder, maar gelukkig wist ik nog wel een plaatsje waar altijd wel enkele leuke vogeltjes zitten, dus na ik de camera maar op een afstandje bij de hand en ging ik er verder tevoet op af. Eerst was het vooral een grote groep vinken en kepen, maar die werkte nog niet al te goed mee. Na en 10tal. minuten waren ze een beetje minder schuw, maar dichterbij komen deden ze toch niet. Tot dat ik plots op een plaats een 2tal rietgorzen zag zitten, mooi in de sneeuw. Juist hoe ik mij de foto's had in gebeeld. Dus werd er maar op los "geschoten", met als resultaat toch enkele mooie foto's naar mijn mening toch. Ook kwam nog een heggenmus eens kijken, en die moest er dus ook aangeloven. Nu is het een fotomodel.
Met goede moed vertrok ik verder naar wat meidoornhagen, hier waren een 7 koperwieken aan het eten. Maar het was nog niet zo simpel op ze op foto te krijgen. Allé op foto krijgen was geen probleem, maar goed dat was iets anders. Uiteindelijk heb ik dan toch enkele bewijsplaatjes kunnen maken. Ik ga morgen nog eens terug met de auto, om ze dan beter te kunnen fotograferen.
Namiddag eens een bezoek gebracht aan de velden in Wintershoven en het Bellvuebos. Maar met enkele groepen vinken moest ik het hier doen. Maar ik was toch al lang blij met mijn rietgorzen. Toen ik terug naar huis fietste vlieg mij in dat op het pad achter de Winterbeek een haag ligt met enkele gelderse roos stuiken in. Als ik er 's avonds met de hond langs door wandel zit er nooit iets op, maar met de sneeuw en overdag zou er nu wel eens een lang verwachte wenssoort voor de fruitstreek op kunnen zitten. Maar die werd ons op die plaats vandaag toch nog niet gegund. Maar ik blijf het toch in het oog houden.
Vandaag kon ik met Carlo, Yvon en Kurt meegaan om naar de eerder gemelde zwartkeellijster te gaan kijken. Aangekomen op de plaats was de vogel heel even niet terplaatsen, maar ongeveer een 10min. later ging hij op de omheining zitten en vloog zo de tuin in. Dus maar snel gaan kijken, de vogel zat mooi voor het raam een appel te eten, jammer genoeg was het licht nog niet op en top. Daarna was het gewoon een spel van een goed plaatsje te vinden om mijn lens te kunnen zetten. Alle venster stonden volledig dicht met vogelkijkers en fotografen. De instellingen moest ik dan ook op een gewaagde 1/50 sluitertijd zetten, gelukkig kon ik dan toch nog enkele redelijk goede foto's maken. Jammer van de ruis, maar dat was onvermijdelijk om er nog iets redelijk van te krijgen. Daarna eens gaan zoeken naar de zeearend, terwijl wel de akkers aan het afspuren waren zag ik voor de eerste keer een cetti's zangertje. Hij kwam 2x mooi op de kant van de beek zitten. Maar nu lag mijn lens in de koffer, de ideale plaats natuurlijk voor je lens als je opzoek bent naar een zeearend. Toen de lens uit de koffer was liet de cetti's zanger zich natuurlijk niet meer zien. Dan maar verder gereden, iets verder merkte Yvon een paar vogelkijkers op die stonden te kijken. Daar ook maar even polshoogte gaan nemen, die hadden een ruigpootbuizerd in beeld! Nu kan ik toch zeker zeggen dat ik er ééntje heb gezien. Daarna maar doorgereden naar de Uitkerkse polder, hier zat een torenvalkje mooi op een paaltje, dat ik toch wel goed kon fotograferen.
Na het eten besloten we nog eens te gaan kijken in 't Zwin, ik hoopte op enkele typische strandvogels zoals strandleeuwerik en sneeuwgors. Spijtig genoeg kregen we geen van beide te zien, maar wel een mooi groepje fraters, deze nogal onrustige vogeltjes werden op het moment dat wij ze aan het bekijken waren meerdere keren verstoord door joggers. Iets later kon ik ze dan toch op foto krijgen.
Daarna waagde we nog eens een kans op de zeearand, maar die liet zich nog niet zien.
Woensdag had ik een grote groep veldleeuweriken zien zitten op de landen in het Printhagenveld. Maar door het slechte weer van toen kon ik maar weinig, zeg maar geen goede foto's maken. Dus deze morgen terug gegaan voor de veldleeuweriken er hopelijk beter op te krijgen. Toen ik de akker begon te naderen zag ik dat er nog een hele hoop waren bij gekomen, ik schat op een stuk op 80! Daar moest toch wel ééntje tussen zitten die zich wou laten fotograferen. Maar na de eerste 10min. zag het er naar uit dat ik zonder één goede veldleeuwerike foto naar huis moest vertrekken. Tot dat ik zag dat deze tussen en op verschillende mesthopen gingen zitten en daar zochten ze naar voedsel. Dus sloop ik maar dichterbij door de mesthopen heen voor er ééntje op foto te krijgen, uiteindelijk wilde er 2 redelijk mee werken. Toen ik het dan op had gegeven zag ik dat de de vogels van het ééne veld naar het nadere vlogen. En sommige met een stevige tegen wind. Dus stelde ik mij zo op dat ze naar mij moesten toe vliegen in tegen wind, dit leverde naar mijn mening toe enkele mooie beelden op. Dan maar verder gereden naar een plaatsje waar altijd wel wat ringmussen zitten, dit vind ik trouwens de mooiste mus die er in ons landje voor komt. Maar een soort die ik nog nooit goed op foto heb kunnen zetten. Maar toen ik er aankwam zag ik dat de groep maar net de lucht was in gegaan voor een jagende sperwer. Toen ik nog enkele meidoornstruiken naderde vloog 1 koperwiek mij te gemoet, dus maar snel gestopt en de lens genomen maar hier wou alleen maar een merel poseren.
Dan maar verder gefiets naar de velden in Wintershoven, hier was het vrij rustig, niet veel gezien. Wel op bepaald moment gingen 2 veldleeuwriken vrij dichtbij mijn fiets zitten, maar toen ik stopte vlogen ze jammer genoeg onmiddellijk weg. En in de namiddag ook nog even langs het Bellevuebos geweest, hier was het ook erg rustig, in het bos had ik één matkopje.
Van alle kleine vogels en een lawaaierige ijduiker
Deze morgen zag ik dat het beetje sneeuw was blijven liggen van gisteren, en dat de takjes er mooie uitzaggen voor foto's te maken. Dus maar onmiddellijk na het ontbijt vertrokken naar het veld, daar is namelijk een klein takkenbosje waar verschillende vogels hun nu ophouden. Bij het aankomen vlogen zeker een stuk op 30 ringmussen van de akker op en gingen in de bomen zitten, snel zetten ik mijn fiets aan de kant, en er maar op af. De ringmussen wilde niet mee werken en de paar grauw gorzen al even min, ze lieten hun wel even zien, maar niet fotograferen. Tot dat mijn oog plots op het keepje viel, dat ik gisteren nog had gezien, maar toen niet vrij kwamen zitten. Nu kon ik dan toch eindelijk hem op foto zetten, maar weer niet helemaal vrij in beeld. Maar mij hoor je toch niet klagen hoor. Ik ga trouwens nu ook weer mijn voederplek in het veld inorde maken, voor daar wat foto's te kunnen maken.
Van daaruit reed ik dan maar door naar Nietelbroek op het Herboek. Hier had ik in de zomer verschillende distels zien staan, waar nu misschien wel enkele distelvinken op af waren gekomen. Maar de distel waren nergens meer te vinden, zeker gemaaid.
Dan maar naar huis terug gereden, maar het was nog niet gedaan. Thuis aangekomen vertrokken we onmiddellijk richting Ophoven Kinrooi, waar momenteel een ijsduiker zich bevind. Daar aangekomen had ik de vogel al onmiddellijk terug gevonden, snel maakte ik wat foto's maar wel van op grote afstand. Wat we niet wisten was dat daar zeker iets te doen was. Er stond een grote tent met muziek dat maakte het fotograferen van de vogel nog gemakkelijker. Dus moesten we hier jammer genoeg wel vertrekken met een bewijsplaatje, maar ik vind het toch nog reden goed.
Al de hele week werden er buidelmezen en baardmannetjes gemeld in Hollogne, dus daar moest ik toch eens gaan kijken. Jammer genoeg werden de buidelmezen gisteren wel niet meer gemeld, maar die zouden hun ook wel eens kunnen verstoppen in het riet. Dus met de moed om deze twee soorten te kunnen fotograferen vertrokken we richting Hollogne. Mama is al niet z'n echt wegen krak dus hadden we voor mama haar verjaardag een gps gekocht. Zo kan ze ons nu naar alle gebieden brengen waar we maar willen fotograferen, ten minste als mama tijd heeft. Zonder veel problemen kwamen we dan ook aan in Hollogne, er waren verschillende vogelkijkers aan het zoeken naar de baardmannetjes. Het duurde dan ook niet lang voor dat mijn broer de eerste zag, op dat moment was ik nog maar aan het zoeken naar de buidelmezen. Maar na een half uurtje zoeken gaf ik de hoop op, ik dacht dat ze weer waren verder getrokken. Rustig wandelde we het pad wat op en af toen ik dan mijn eerste baardman zag en enkele bewijs plaatjes kon maken. Ik hoopte dan toch nog op een betere foto te kunnen maken, maar die werd mij niet gegund. Dus met een bewijs plaatje moesten we weer naar huis vertrekken, we waren nog maar net vertrokken toen ik 3 graspiepers op merkte op de akkers tegenover de putten. Snel de lens uit de rugzak gehaald en de auto langs de weg gezet, deze werkte in tegenstelling tot de baardmannen wel mee.
Daarna vertrokken we richting Kortessem, nu moet je weten dat mama niet gek is op autosnelwegen. En de gps stuurde ons zeker 3 keer richting de E40 en iedere keer konden we weer omdraaien. Mijn broer had al verschillende dingen geprobeerd maar uiteindelijk is het hem dan toch gelukt om de gps in te stellen op alternatief. Met gevolg dat we alle dorpjes hebben gemaakt, van Jeuk op Gingelon zo op Helshoven dan richting Wellen en dan zo op Kortessem. Maar uit eindelijk zijn we toch thuis geraakt, tot grote opluchting van mama want die dacht al dat we papa moesten bellen voor ons te komen halen. Nu zag ik 's avonds op waarnemingen dat er opnieuw buidelmezen gezien waren en dat ik dan feitelijk toch niet genoeg had rond gekeken.
In de Herstvakantie had papa nog een dagje verlof genomen om wat foto's te gaan maken, aangezien dat ze slecht weer gaven voor vandaag besloten we dan maar om niet te ver van huis te gaan en gewoon hier in de buurt wat vogels te zoeken. s' Morgens scheen het zonnetje en konden we dus wel gelukkig nog eens foto's gaan maken, want na de flop in de Oostvaardersplassen had ik even mijn lens gelaten voor wat hij was. We besloten om nog eens naar de Luysen te gaan, ik had gehoord dat het waterniveau laag stond en dan zou er wel eens een waterralletje uit kunnen komen. Op weg naar de Luysen kregen we ook nog eens een omleiding wat ons met een halfuur vertraagden. Daar aangekomen vertelde twee Nederlandse vogelkijkers mij juist dat ik net te laat was, er had namelijk net een havik een aanval gedaan op een witgatje en die havik had alles voor de hut weg gejaagd. De havik zelf zat op een 400m van de hut, ook nog eens buiten bereik van mijn 500mm lens.
Dan maar eens in de andere hut gaan kijken, maar hier was er helemaal niet te zien. Dus maar weer terug, enkele andere vogelfotografen zeiden zelfs dat het daar hopeloos was. Zijn woorden waren nog niet koud of er kwam een vrouwtje bruine kiekendief langs gevlogen, veel te ver jammer genoeg voor goede foto's. Ik zag ze voor de andere hut door vliegen en ik dacht bij mij me zelf, was ik daar maar blijven zitten. Maar na een 5min. kwam ze opnieuw voor de "mijn hut" vliegen, en dit maal gelukkig een stuk dichterbij, jammer genoeg was nu het weer niet meer zo goed, maar ik vind dat zij er toch nog redelijk opstaat.
Vrijdagavond werd er een klapekster in de Maten gemeld en een groepje van 5 buidelmezen in Hollogne. Dus was het gewoon maar afwachten wat er zaterdagavond gemeld werd, zodat ik een keuze kon maken tussen deze twee leuke soorten. Zaterdagavond werd er noch een klapekster noch een groepje buidelmezen gemeld. Dus moest ik maar opzoek gaan naar een ander gebied, uiteindelijk besloot ik toch maar om die buidelmezen te gaan zoeken in Hollogne. Aangekomen in Hollogne waren er al vele vogelkijkers aanwezig, dus nu maar opzoek naar de buidelmezen. Ik zag verschillende kleine vogeltjes opvliegen vanuit het riet, maar ik kon ze maar niet in mijn verrekijker krijgen voor te zien wat het was. Gelukkig liep een oud ijzerenbrugje het riet in, daar dan maar even op gaan staan en zo het riet in kunnen wandelen, dat is trouwens een zeer goede uitkijk plaats. Geen buidelmezen, maar wel een groep rietgorzen die nog niet heel schuw waren, deze kon ik dan toch al fotograferen. Mijn eerst foto had ik al, dus hoopte ik dat die twee niet te lang op zich ging laten wachten. Wat verder vond ik een groenpootruiter terug, deze zat wel jammer genoeg veel te ver voor goede foto's. Voor de rest bleef het zeer rustig in het gebied, wel kwam nog even een paardenbijter voorbij gevlogen en ging op enkele meters van ons in het kruid zitten. Met het terug wandelen besloot ik toch nog maar om eens rond de vijver waar de buidelmezen eerder deze week gemeld waren een te wandelen, jammer genoeg hier ook zonder succes. Zonder buidelmezen naar huis moeten vertrekken, maar ik ben wel erg blij met de foto's van de rietgors.
Vandaag samen met mijn broer Axel gaan paddestoelen fotograferen in het Jongenbos. Dit was voor mij een heel nieuw onderwerp voor te fotograferen. Alleen is het vinden van de namen een probleem. We kregen verschillende mooie soorten voor de lens, en volgens mij ook een zeldzaamheid. De paddestoelen waren massal aanwezig en het was dan ook niet moeilijk om er te vinden. Maar voor sommige soorten had je toch wel wat geluk nodig om die te vinden. Terwijl we terug door heen het bos fietst voor naar huis te gaan zag Axel nog een paddestoel in de beek staan. Snel gestopt en dan konden we op ons duizenste gemak foto's maken. Met vogels gaat het meestal iets anders. Ik ben zelf in de beek gaan liggen om een mooie standpunt te krijgen, het leek me dan ook leuk om paddestoelen eens te fotograferen met een groothoek lens. De beelden waren dan ook zeer leuk, als je een paddestoel in beeld brengt en de hele achtergrond ook.
Vandaag ben ik dan toch eindelijk een in De Luysen geraakt. Ik had al gehoord van verschillende mensen dat er een ijsvogel regelmatig voor de hut kwam zitten. Dus die wou ik zeker al goed op foto krijgen. Pas aangekomen in de hut na ongeveer een 10min. kwam de ijsvogel op het takje zitten, ik kon enkele foto's maken maar jammer genoeg allemaal te donker. Camera anders ingesteld en dan maar wachten tot als hij terug kwam, na een 15min was hij er weer maar nu ging hij wel een 10m verder zitten in een dood boompje. Hier kon ik hem dan toch fotograferen, maar ik ben toch nog niet helemaal tevreden met het resultaat. Als het nog mooi weer is volgende zondag ga ik zeker terug. Dan maar eens in de andere hut gaan kijken, deze is ook iets beter voormiddag je hebt hier geen tegenlicht zoals in de andere. Maar hier zaten een hele groep lawaaierige mensen, als gevolg geen éne vogel. Dan maar terug naar de andere hut, onderweg zaggen we de visarend vliegen dus werd onze pas versneld aangekomen in de hut geen visarend meer te bespeuren. Gelukkig kwam hij snel terug en kon ik enkele slechte vliegbeelden maken, maar dan toch plots verraste hij iedereen in de hut voor op enkele meters voor de hut door te vliegen (een geweldig beeld) en landde hij in een dode boom op z'n 40m van de hut schat ik. Maar ja, dan heb je natuurlijk tegenlicht. Jammer genoeg geen echte topers er tussen, hopelijk kan ik volgende week terug gaan voor ze wat beter te kunnen fotograferen.
Vandaag besloot ik het Printhagenveld weer eens te bezoeken mijn weekelijkse ronden. Het zonnentje kwam af en toe even uit, en ik hoopte dan ook om een leuke soort voor de lens te krijgen. Eenmaal aangekomen in het Printhagenveld was het maar zoeken naar die leuke soort, maar dat viel wat tegen. Gelukkig kwam ik aan een mesthoop waar een tapuit zat, telkens als ik een tapuit zie halen ze me weer over tot fotograferen. Bij deze kon ik redelijk dichtbij komen, en de groene achtergrond vind ik ook wel leuk. Die komt trouwens door een maïlsveld erachter. Na enkele foto's te hebben gemaakt, vloog hij dan ook weg, en er kwamen ook nog eens 5 tapuiten over gevlogen. Daarna zetten ik mijn tocht maar verder, maar zonder veel te kunnen fotograferen. Maar op één van de grote weilanden viel net een groep van ongeveer 30 à 40 holenduiven in, deze stelden de aanwezigheid van die fotograaf wel niet zo op prijs, en wilde dan ook niet echt mee werken. Toen ik bijna thuis was vloog nog even een sperwer vrouwtje over, een sperwer is voor mij al lang een droomsoort om goed op foto te krijgen maar het wil maar niet lukken. Snel even mijn lens uit de rugzak gehaald maar hij was al wat te ver gevorderd, gelukkig kwam hij wel terug mijn richting uitgevlogen. Maar met het grijze weer en tegen de avond aan kon ik hier jammer genoeg niets meer van maken. Het is dan ook maar een simpel bewijsplaatje geworden.
Deze morgen vertrok ik met de fiets naar het Jongenbos voor daar wat vogels te kijken, het leek er vrij rustig. Dus reed ik maar door naar de velden in Wintershoven, hier kwam ik aan een koolzadenveldje waar 5 paapjes in verbleven. Snel de camera uit de rugzak gehaald, en geprobeerd om de paapjes te fotograferen, jammer genoeg stonden mijn instellingen verkeerd, en waren alle foto's overbelicht. Kort na een hevige maar korte regenbui deze namiddag kwam mijn broer mij roepen dat tegen de haag van de buren vele kleine vogeltje zatten. Ik nam voor de zekerheid mijn camera maar even mee, want met de trek weet je natuurlijk nooit wat er zoal in je tuin kan komen zitten. Heb bleek pimpelmees en fitis te zijn, toch had ik van deze vogels nog geen fatsoenlijk op foto kunnen maken, dus ging ik snel op de badkamer zitten en kon ik foto's maken van deze vogeltjes die aan de natte bladeren kwamen drinken. Plots kwam ook nog een zwerm staartmezen wat drinken. De foto's zijn jammer genoeg wel niet van tot kwaliteit, maar ik zat met een vrij donkere achtergrond.
In de week was ik bij een fotograaf in Diepenbeek om enkele foto's af te drukken, die vertelde mij dat achter zijn studio een gebiedje lag waar wel het een en ander opzat.Vandaag was een uitstap naar 't Vinne gepland, maar eenmaal in Sint-Truiden aangekomen begon het te regenen en nog geen klein beetje. Dus besloten we om rechtsomkeer te maken en naar Diepenbeek te rijden. Aangekomen in Diepenbeek begon het zonnetje al een beetje uit te komen dat was toch al één plus puntje. Maar één ding werkte niet zo goed mee, en zaten maar weinig vogels, maar het zag er wel een goed gebiedje uit voor waterral. Dus toch maar regelmatig eens gaan kijken. Het was trouwens niet alleen goed voor waterral, maar ook voor libellen, dat denk ik tenminste toch. Met die 20graden in zicht ga ik er misschien toch nog eens kijken deze week voor libellen. Met bijna geen foto's moesten we naar huis vertrekken, gelukkig hadden we wel nog even tijd om eens even langs het natuurgebiedje in Zammelen te gaan. Hier liggen verschillende kleine vijvertjes en ééntje daarvan is wel goed voor libellen, dus hier ook maar eens even pols hoogte gaan nemen. Op het eerste zicht zagen we geen libel, maar na een paar keer de poel rond te hebben gewandeld merkte we dan toch onze vertrouwde bloedrode heidelibel op. Die had ik er nog niet goed op kunnen zetten, dus leende ik de macro lens van mijn broer even en kon ik wel heel dichtbij komen. Achteraf kwamen ook nog een paartje houtpantserjuffers hun toneeltje even voorbrengen.
Vandaag besloot ik om nog maar eens naar Zonhoven te gaan, daar is trouwens wel altijd iets te zien. Aangekomen aan de hut zag ik al onmiddellijk een collega vogelfotograaf volle bak aan het fotograferen. In de hut had ik het al snel door, een jagende bruine kiekendief die boven de vijvers vloog. Jammer genoeg had ik mijn instellingen niet meer na gekeken en stond mijn sluittijd op 1/320ste en dat is niet zo ideaal voor vliegende vogels. Maar na de bruine kiekendief kwam als vrij snel de visarend een kijkje nemen, maar deze vloog maar kort over. Verder was het vrij rustig voor de hut, af en toe een overvliegende aalscholver, maar daar bleef het dan ook bij. Gelukkig liet de roerdomp zicht heel even liet zien, ik kon één foto maken en die was dan ook nog eens tegelijk de beste foto die ik ooit van de roerdomp had kunnen maken. Maar ik ben toch nog niet helemaal tevreden met het resultaat, maar het is wel al een mooie begin. Omdat het zo rustig was begonnen we maar wat te praten over onze hobby, en die meneer haalde meteen enkele foto's boven. Na een goede tip van deze meneer waar de boomkikkers zich moesten houden, gingen we daar ook maar eens een kijkje nemen. Het was even zoeken om de plaats te vinden, maar eenmaal de plaats gevonden konden wel vele libelen bewonderen. Maar dan toch plots zag mijn broer er eentje zitten, eenmaal als we ze gevonden hadden konden we er al snel 12 tellen. Geweldig om deze mooie beestje te zien zitten in het riet en ze te fotograferen. Na de boomkikkers ook nog maar eens gaan kijken aan de andere kant van het gebied waar de visarend zich meestal ophoud. Daar aangekomen vlogen er maar liefst twee, maar weer spijtig dat ze te hoog vlogen voor goede foto's.
Vandaag ging ik eens aan de Kleen Meulen kijken, hier waren verschillende ruiters en ook nog andere steltlopers gezien. 's Morgens vroeg zat ik al in de schuilhut, de eerste bezoeker was de kleine zilverreiger die hevig heen en weer liep door het ondiepe water. Ook enkele watersnipjes waren aanwezig. Ongeveer na een half uurtje trokken ook nog 3 paapjes door, ze gingen langs de hut zitten in het riet en lieten zich even goed bekijken, voor dat ze weer doortrokken. En toen zag ik plots een blauwe flits, een ijsvogeltje dat was mijn 2de nog maar van dit jaar. Hij wou ging even zitten in het riet en dan kon ik toch mijn eerst ijsvogel fotograferen die er redelijk goed opstaat. De hele voormiddag bleef hij rond de vijvers vliegen, maar hij ging niet meer in het riet zitten. Een blauwe reiger die luidkeels naar streek joeg de kleine zilverreiger van zijn vertrouwde stekje af, en dat ga mij de kans om enkele vliegbeelden te kunnen maken. Toen het zonnetje hoog in de lucht stond kwamen de watersnipjes allemaal te voorschijn, enkele kwamen zelf op enkele meters van de hut zitten. Toen we thuis kwamen was het nog maar half 11 en besloot ik maar om nog eens naar Printhagenveld te gaan. Dit keer enkel maar gewapend met de verrekijker, tot dat ik plots 2 vogeltje ontdekte op een groot akkerland, 2 tapuiten. Een nieuw soort voor mij die ik al lang graag op foto wou hebben. Dus zat er niks ander op dan naar huis terug te fietsen en snel mijn fotoapparatuur te gaan ophalen. Terug aangekomen in Printhagen zaten de 2 tapuiten jammer genoeg op een afstand van 100m en besloot ik in de namiddag nog eens terug te gaan. Eerst had ik al een half uur in het veld grond gereden met de fiets, maar geen tapuiten meer te zien. Maar plots zag ik ze toch weer terug op dat akkerland Een van de 2 ging zelf even in de haag langs de veldweg zitten, en dat leverde ook enkele foto's op. Maar dit zijn toch echt vogels van de akkers, en dan kon ik er ook nog ééntje terug vinden op het land. Plat op de grond gaan liggen en vervolgens dichterbij gekropen, ik zelf vind het resultaat wel mooi.
Deze namiddag ging ik tussen de buitjes nog eens wat fietsen, toen ik uit het Jongenbos reed vlogen twee vogels op uit het gras en gingen in een boom zitten met een paar dode takken in. Toen ééntje zich wat beter draaide kon ik zien dat het een graspieper was, maar ik had mijn fototoestel natuurlijk niet bij. Snel belde ik mijn broer op dat hij mijn rugzak moest klaar maken, zoals ik die onmiddellijk kon meenemen. Thuis aangekomen zag de lucht er zeer donker uit, maar tegen beter weten in vertrok ik toch, goed om 2 km verder druipnat te worden. Ongeveer na een halfuurtje was de bui voorbij en was het weer zonnig weer, dus vertrok ik maar onmiddellijk terug naar het Jongenbos. Nu ging mijn broer ook maar mee, hij wist daar ook nog een paddenstoel staan die hij wou fotograferen. Dus kon ik zijn hele macro-apperatuur ook nog eens vervoeren op de fiets in mijn rugzak. Een mens zou van minder een pijnlijke rug krijgen. Aangekomen in Jongenbos zagen we een man met een hond afgewandeld komen,dat voorspelde al niet veel goeds, die hond had heel zeker de graspiepers weggejaagd. Op die plaats aangekomen zag ik tot mijn grote spijt dat ik gelijk had, toch maar even blijven wachten of ze niet terug kwamen. Ik had al enkele keren de weg afgewandeld met de lens in mijn handen, maar ik zag maar geen graspiepers. Tot dat er plots iets op die tak waar de graspiepers zaten bewoog. Ik moest toch wel even goed kijken, maar toen wist ik het zeker een draaihals, snel maakte ik wat foto's een liep vervolgens wat verder. Maar de draaihals stoorde zich helemaal niet aan mijn aanwezigheid, en dit zalige beestje liet zich dan ook zeer goed fotograferen.
Deze morgen ook maar eens opzoek geweest naar trekvogels in Rutten. Ik hoopte ook nog de eerder gemelde grauwe kiekendief op foto krijgen. Eerst wat rond gereden in de velden zonder veel succes, maar dan zaggen we toch plots 2 bruine kiekendieven en één daarvan vloog zelfs in de richt van onze auto. Snel mijn lens genomen om enkele foto's te kunnen maken, maar halverwegen de akker ging hij even zitten. Met de verrekijker kon ik goed zien dat hij een muis had gevangen. Dan maar door gereden en op gegeven moment zag ik een torenvalkje biddend langs de veldweg hangen, maar deze had niet zoveel succes met zijn jacht. Maar voor de rest bleef het erg rustig, tot dat we een buizerd ontdekte die langs de weg opvloog. Die buizerd ging enkele meters verder op de akkers zitten, maar toen we met de auto stopte vloog deze weg. Gelukkig vloog ook net langs de auto een veldleeuwerik op en ging wat verder zitten. Deze had ik nog nooit goed kunnen fotograferen en ben dus wel blij met het resultaat. Na de middag nog eens naar het Printhagenveld gegaan, na een maand kan ik daar weer met de fiets komen. Eind juli hadden ze de meidoornhaag geschoren en de doorns niet op geraapt. Goed voor 4x een plate band te hebben. Maar hier is de trek wat stil gevallen, ik dacht eind juli hier een goed trek te hebben omdat er toen al regelmatig 3 witgatjes en soms 1 oeverloper op een klein poolje zaten. Hier moest ik het doen met een paar honderde houtduiven en kraaien. Maar ik ga het toch in het oog blijven houden, je weet maar nooit hé.
Gisteren een dagje naar Zeeland geweest, om vogels te fotograferen natuurlijk. We begonnen in Westkapelle, hier waren de voorbije dagen enkele leuk trekvogels gezien. Dus hoopte ik daar met wat geluk een jager te kunnen fotograferen, maar die waren niet op de afspraak. Wel waren er vele steenlopers aanwezig, met de leuke maar wel heel beweeglijke vogeltje kan je soms we enkele leuke beelden maken. Ik probeerde er eentje in de vlucht te fotograferen, dat was gemakkellijker gezegd dan gedaan. Tot dat ik hun vliegroute door had, ik stelde me zo op dat ik de wind in mijn rug had en de steenlopers tegen de wind moesten invliegen. Na enkele min. had ik al succes. Van Westkapelle naar de Brouwersdam gereden, aangekomen in de Brouwersdam zaggen we er veel surfers en ook windsurfers. Dat beloofde voor de vogels. De auto aan de kant gezet op de dam om te lunche, toen mijn broer plots in de branding 3 kanoeten zag. Snel verwisselde we van plaats en haalde ik mijn nieuw rijszak uit de koffer van de auto. Die had ik trouwens nog niet uitgetest, en dit was dan ook een unieke mogelijkheid. Na de lunch reden we traag lang de dam op, net toen papa telefoon kreeg van een klant zag ik een regenwulp zitten. Hem snel op de schouder getikt, en teken gedaan dat hij achteruit moest rijden. De regenwulp zag wat de dutten langs de kant, maar toen enkele wandelaars passeerde haalde hij toch even zijn snavel uit zijn veren. Wat verder kon ik ook nog een bontbekplevier en een strandplevier op de gevoelige plaat zetten, voor die standplevier kwam ik trouwens. Maar naast de strandplevier wou ik ook nog een dwergstern fotograferen, dus hoopte ik die te kunnen fotograferen aan de Flauwers inlaag en de Weversinlaag. De GPS gaf 60km aan van de Brouwersdam naar Oostdijk, aangekomen in Oostdijk bestond de straatnaam "Havenhoofd" helemaal niet. De auto even aan de kant gezet en de kaart bij gehaalt. Blijkbaar waren er in de provincie Zeeland 2 dorpen met de naam Oostdijk, toen we het juiste dorp ingaven op de GPS zatten we 80km uit de baan. En om half vier leek ons dat toch net iets te ver, dan maar naar een plaats gezocht in de Oosterschelde waar vogels zatten. Krabbendijk leek ons een goede plaats, daar aangekomen was de zee wat aan het terug trekken en onstond er een groot wad. En op dat wad zatten ook tal van vogels. Dus probeerde ik wat dichterbij te komen voor enkele foto's te maken, want er zatten ook nog enkele rosse grutto's tussen. Die had ik nog maar alleen in hun winterkleed. Klauteren op de stenen kroop ik dichterbij, maar toch enkele keren mis trapte ik me op die stenen en mijn schoen zaggen er dan ook lief uit. Toch kon ik nog enkele leuke sfeerbeelden maken van de rosse grutto's. En dan vergeet je toch snel die vuile schoenen hoor.
Gisteren vond mijn hond tijdens een wandeling een dood konijntje dat tijdens het maaien van de plantage's warschijnlijk geraakt was. Na mijn wandeling besloot ik maar om de konijn te gaan halen voor dat er een vos mee weg was, en die morgen als aas te gebruiken voor de buizerds. Dus deze morgen om 6 uur uit mijn bed, en met het schuiltentje van Dirk naar het veld getrokken. Het konijn op enkele meters van het tentje gelegd en dan maar hopen dat die buizerd snel zou komen. Toen ik na een half uurtje een buizerd zag uit een boom vliegen hoopte ik dat hij mijn konijn zou vinden. Maar hij had precies als ontbeten. Om dan toch maar niet met lege handen naar huis te moeten gaan besloot ik enkele vliegen beelden te proberen maken van de houtduiven. Die waren met vele aanwezig op het pas gedorste tarf. Eentje was zelf zo vriendelijk om op enkele meters van het tentje te gaan landen, jammer genoeg had ik nu mijn sluitertijd iets hoger moeten zetten. Maar ik mag toch niet klagen van mijn resultaat(dat vind ik toch).
