Pascal Gielen

Deze foto's mogen enkel gebruikt worden mits toestemming van de fotograaf Pascal Gielen

05-09-2010

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Kleen Meulen en Printhagenveld

Vandaag ging ik eens aan de Kleen Meulen kijken, hier waren verschillende ruiters en ook nog andere steltlopers gezien. 's Morgens vroeg zat ik al in de schuilhut, de eerste bezoeker was de kleine zilverreiger die hevig heen en weer liep door het ondiepe water. Ook enkele watersnipjes waren aanwezig.
Ongeveer na een half uurtje trokken ook nog 3 paapjes door, ze gingen langs de hut zitten in het riet en lieten zich even goed bekijken, voor dat ze weer doortrokken. En toen zag ik plots een blauwe flits, een ijsvogeltje dat was mijn 2de nog maar van dit jaar. Hij wou ging even zitten in het riet en dan kon ik toch mijn eerst ijsvogel fotograferen die er redelijk goed opstaat. De hele voormiddag bleef hij rond de vijvers vliegen, maar hij ging niet meer in het riet zitten.
Een blauwe reiger die luidkeels naar streek joeg de kleine zilverreiger van zijn vertrouwde stekje af, en dat ga mij de kans om enkele vliegbeelden te kunnen maken.
Toen het zonnetje hoog in de lucht stond kwamen de watersnipjes allemaal te voorschijn, enkele kwamen zelf op enkele meters van de hut zitten.
Toen we thuis kwamen was het nog maar half 11 en besloot ik maar om nog eens naar Printhagenveld te gaan. Dit keer enkel maar gewapend met de verrekijker, tot dat ik plots 2 vogeltje ontdekte op een groot akkerland, 2 tapuiten. Een nieuw soort voor mij die ik al lang graag op foto wou hebben. Dus zat er niks ander op dan naar huis terug te fietsen en snel mijn fotoapparatuur te gaan ophalen. Terug aangekomen in Printhagen zaten de 2 tapuiten jammer genoeg op een afstand van 100m en besloot ik in de namiddag nog eens terug te gaan.
Eerst had ik al een half uur in het veld grond gereden met de fiets, maar geen tapuiten meer te zien. Maar plots zag ik ze toch weer terug op dat akkerland Een van de 2 ging zelf even in de haag langs de veldweg zitten, en dat leverde ook enkele foto's op. Maar dit zijn toch echt vogels van de akkers, en dan kon ik er ook nog ééntje terug vinden op het land. Plat op de grond gaan liggen en vervolgens dichterbij gekropen, ik zelf vind het resultaat wel mooi.