Deze foto's mogen enkel gebruikt worden mits toestemming van de fotograaf Pascal Gielen
09-10-2010
Paddestoelen in Jongenbos
Vandaag samen met mijn broer Axel gaan paddestoelen fotograferen in het Jongenbos. Dit was voor mij een heel nieuw onderwerp voor te fotograferen. Alleen is het vinden van de namen een probleem. We kregen verschillende mooie soorten voor de lens, en volgens mij ook een zeldzaamheid. De paddestoelen waren massal aanwezig en het was dan ook niet moeilijk om er te vinden. Maar voor sommige soorten had je toch wel wat geluk nodig om die te vinden. Terwijl we terug door heen het bos fietst voor naar huis te gaan zag Axel nog een paddestoel in de beek staan. Snel gestopt en dan konden we op ons duizenste gemak foto's maken. Met vogels gaat het meestal iets anders. Ik ben zelf in de beek gaan liggen om een mooie standpunt te krijgen, het leek me dan ook leuk om paddestoelen eens te fotograferen met een groothoek lens. De beelden waren dan ook zeer leuk, als je een paddestoel in beeld brengt en de hele achtergrond ook.
Vandaag ben ik dan toch eindelijk een in De Luysen geraakt. Ik had al gehoord van verschillende mensen dat er een ijsvogel regelmatig voor de hut kwam zitten. Dus die wou ik zeker al goed op foto krijgen. Pas aangekomen in de hut na ongeveer een 10min. kwam de ijsvogel op het takje zitten, ik kon enkele foto's maken maar jammer genoeg allemaal te donker. Camera anders ingesteld en dan maar wachten tot als hij terug kwam, na een 15min was hij er weer maar nu ging hij wel een 10m verder zitten in een dood boompje. Hier kon ik hem dan toch fotograferen, maar ik ben toch nog niet helemaal tevreden met het resultaat. Als het nog mooi weer is volgende zondag ga ik zeker terug. Dan maar eens in de andere hut gaan kijken, deze is ook iets beter voormiddag je hebt hier geen tegenlicht zoals in de andere. Maar hier zaten een hele groep lawaaierige mensen, als gevolg geen éne vogel. Dan maar terug naar de andere hut, onderweg zaggen we de visarend vliegen dus werd onze pas versneld aangekomen in de hut geen visarend meer te bespeuren. Gelukkig kwam hij snel terug en kon ik enkele slechte vliegbeelden maken, maar dan toch plots verraste hij iedereen in de hut voor op enkele meters voor de hut door te vliegen (een geweldig beeld) en landde hij in een dode boom op z'n 40m van de hut schat ik. Maar ja, dan heb je natuurlijk tegenlicht. Jammer genoeg geen echte topers er tussen, hopelijk kan ik volgende week terug gaan voor ze wat beter te kunnen fotograferen.
Vandaag besloot ik het Printhagenveld weer eens te bezoeken mijn weekelijkse ronden. Het zonnentje kwam af en toe even uit, en ik hoopte dan ook om een leuke soort voor de lens te krijgen. Eenmaal aangekomen in het Printhagenveld was het maar zoeken naar die leuke soort, maar dat viel wat tegen. Gelukkig kwam ik aan een mesthoop waar een tapuit zat, telkens als ik een tapuit zie halen ze me weer over tot fotograferen. Bij deze kon ik redelijk dichtbij komen, en de groene achtergrond vind ik ook wel leuk. Die komt trouwens door een maïlsveld erachter. Na enkele foto's te hebben gemaakt, vloog hij dan ook weg, en er kwamen ook nog eens 5 tapuiten over gevlogen. Daarna zetten ik mijn tocht maar verder, maar zonder veel te kunnen fotograferen. Maar op één van de grote weilanden viel net een groep van ongeveer 30 à 40 holenduiven in, deze stelden de aanwezigheid van die fotograaf wel niet zo op prijs, en wilde dan ook niet echt mee werken. Toen ik bijna thuis was vloog nog even een sperwer vrouwtje over, een sperwer is voor mij al lang een droomsoort om goed op foto te krijgen maar het wil maar niet lukken. Snel even mijn lens uit de rugzak gehaald maar hij was al wat te ver gevorderd, gelukkig kwam hij wel terug mijn richting uitgevlogen. Maar met het grijze weer en tegen de avond aan kon ik hier jammer genoeg niets meer van maken. Het is dan ook maar een simpel bewijsplaatje geworden.
Deze morgen vertrok ik met de fiets naar het Jongenbos voor daar wat vogels te kijken, het leek er vrij rustig. Dus reed ik maar door naar de velden in Wintershoven, hier kwam ik aan een koolzadenveldje waar 5 paapjes in verbleven. Snel de camera uit de rugzak gehaald, en geprobeerd om de paapjes te fotograferen, jammer genoeg stonden mijn instellingen verkeerd, en waren alle foto's overbelicht. Kort na een hevige maar korte regenbui deze namiddag kwam mijn broer mij roepen dat tegen de haag van de buren vele kleine vogeltje zatten. Ik nam voor de zekerheid mijn camera maar even mee, want met de trek weet je natuurlijk nooit wat er zoal in je tuin kan komen zitten. Heb bleek pimpelmees en fitis te zijn, toch had ik van deze vogels nog geen fatsoenlijk op foto kunnen maken, dus ging ik snel op de badkamer zitten en kon ik foto's maken van deze vogeltjes die aan de natte bladeren kwamen drinken. Plots kwam ook nog een zwerm staartmezen wat drinken. De foto's zijn jammer genoeg wel niet van tot kwaliteit, maar ik zat met een vrij donkere achtergrond.
In de week was ik bij een fotograaf in Diepenbeek om enkele foto's af te drukken, die vertelde mij dat achter zijn studio een gebiedje lag waar wel het een en ander opzat.Vandaag was een uitstap naar 't Vinne gepland, maar eenmaal in Sint-Truiden aangekomen begon het te regenen en nog geen klein beetje. Dus besloten we om rechtsomkeer te maken en naar Diepenbeek te rijden. Aangekomen in Diepenbeek begon het zonnetje al een beetje uit te komen dat was toch al één plus puntje. Maar één ding werkte niet zo goed mee, en zaten maar weinig vogels, maar het zag er wel een goed gebiedje uit voor waterral. Dus toch maar regelmatig eens gaan kijken. Het was trouwens niet alleen goed voor waterral, maar ook voor libellen, dat denk ik tenminste toch. Met die 20graden in zicht ga ik er misschien toch nog eens kijken deze week voor libellen. Met bijna geen foto's moesten we naar huis vertrekken, gelukkig hadden we wel nog even tijd om eens even langs het natuurgebiedje in Zammelen te gaan. Hier liggen verschillende kleine vijvertjes en ééntje daarvan is wel goed voor libellen, dus hier ook maar eens even pols hoogte gaan nemen. Op het eerste zicht zagen we geen libel, maar na een paar keer de poel rond te hebben gewandeld merkte we dan toch onze vertrouwde bloedrode heidelibel op. Die had ik er nog niet goed op kunnen zetten, dus leende ik de macro lens van mijn broer even en kon ik wel heel dichtbij komen. Achteraf kwamen ook nog een paartje houtpantserjuffers hun toneeltje even voorbrengen.
Vandaag besloot ik om nog maar eens naar Zonhoven te gaan, daar is trouwens wel altijd iets te zien. Aangekomen aan de hut zag ik al onmiddellijk een collega vogelfotograaf volle bak aan het fotograferen. In de hut had ik het al snel door, een jagende bruine kiekendief die boven de vijvers vloog. Jammer genoeg had ik mijn instellingen niet meer na gekeken en stond mijn sluittijd op 1/320ste en dat is niet zo ideaal voor vliegende vogels. Maar na de bruine kiekendief kwam als vrij snel de visarend een kijkje nemen, maar deze vloog maar kort over. Verder was het vrij rustig voor de hut, af en toe een overvliegende aalscholver, maar daar bleef het dan ook bij. Gelukkig liet de roerdomp zicht heel even liet zien, ik kon één foto maken en die was dan ook nog eens tegelijk de beste foto die ik ooit van de roerdomp had kunnen maken. Maar ik ben toch nog niet helemaal tevreden met het resultaat, maar het is wel al een mooie begin. Omdat het zo rustig was begonnen we maar wat te praten over onze hobby, en die meneer haalde meteen enkele foto's boven. Na een goede tip van deze meneer waar de boomkikkers zich moesten houden, gingen we daar ook maar eens een kijkje nemen. Het was even zoeken om de plaats te vinden, maar eenmaal de plaats gevonden konden wel vele libelen bewonderen. Maar dan toch plots zag mijn broer er eentje zitten, eenmaal als we ze gevonden hadden konden we er al snel 12 tellen. Geweldig om deze mooie beestje te zien zitten in het riet en ze te fotograferen. Na de boomkikkers ook nog maar eens gaan kijken aan de andere kant van het gebied waar de visarend zich meestal ophoud. Daar aangekomen vlogen er maar liefst twee, maar weer spijtig dat ze te hoog vlogen voor goede foto's.
Vandaag ging ik eens aan de Kleen Meulen kijken, hier waren verschillende ruiters en ook nog andere steltlopers gezien. 's Morgens vroeg zat ik al in de schuilhut, de eerste bezoeker was de kleine zilverreiger die hevig heen en weer liep door het ondiepe water. Ook enkele watersnipjes waren aanwezig. Ongeveer na een half uurtje trokken ook nog 3 paapjes door, ze gingen langs de hut zitten in het riet en lieten zich even goed bekijken, voor dat ze weer doortrokken. En toen zag ik plots een blauwe flits, een ijsvogeltje dat was mijn 2de nog maar van dit jaar. Hij wou ging even zitten in het riet en dan kon ik toch mijn eerst ijsvogel fotograferen die er redelijk goed opstaat. De hele voormiddag bleef hij rond de vijvers vliegen, maar hij ging niet meer in het riet zitten. Een blauwe reiger die luidkeels naar streek joeg de kleine zilverreiger van zijn vertrouwde stekje af, en dat ga mij de kans om enkele vliegbeelden te kunnen maken. Toen het zonnetje hoog in de lucht stond kwamen de watersnipjes allemaal te voorschijn, enkele kwamen zelf op enkele meters van de hut zitten. Toen we thuis kwamen was het nog maar half 11 en besloot ik maar om nog eens naar Printhagenveld te gaan. Dit keer enkel maar gewapend met de verrekijker, tot dat ik plots 2 vogeltje ontdekte op een groot akkerland, 2 tapuiten. Een nieuw soort voor mij die ik al lang graag op foto wou hebben. Dus zat er niks ander op dan naar huis terug te fietsen en snel mijn fotoapparatuur te gaan ophalen. Terug aangekomen in Printhagen zaten de 2 tapuiten jammer genoeg op een afstand van 100m en besloot ik in de namiddag nog eens terug te gaan. Eerst had ik al een half uur in het veld grond gereden met de fiets, maar geen tapuiten meer te zien. Maar plots zag ik ze toch weer terug op dat akkerland Een van de 2 ging zelf even in de haag langs de veldweg zitten, en dat leverde ook enkele foto's op. Maar dit zijn toch echt vogels van de akkers, en dan kon ik er ook nog ééntje terug vinden op het land. Plat op de grond gaan liggen en vervolgens dichterbij gekropen, ik zelf vind het resultaat wel mooi.
Deze namiddag ging ik tussen de buitjes nog eens wat fietsen, toen ik uit het Jongenbos reed vlogen twee vogels op uit het gras en gingen in een boom zitten met een paar dode takken in. Toen ééntje zich wat beter draaide kon ik zien dat het een graspieper was, maar ik had mijn fototoestel natuurlijk niet bij. Snel belde ik mijn broer op dat hij mijn rugzak moest klaar maken, zoals ik die onmiddellijk kon meenemen. Thuis aangekomen zag de lucht er zeer donker uit, maar tegen beter weten in vertrok ik toch, goed om 2 km verder druipnat te worden. Ongeveer na een halfuurtje was de bui voorbij en was het weer zonnig weer, dus vertrok ik maar onmiddellijk terug naar het Jongenbos. Nu ging mijn broer ook maar mee, hij wist daar ook nog een paddenstoel staan die hij wou fotograferen. Dus kon ik zijn hele macro-apperatuur ook nog eens vervoeren op de fiets in mijn rugzak. Een mens zou van minder een pijnlijke rug krijgen. Aangekomen in Jongenbos zagen we een man met een hond afgewandeld komen,dat voorspelde al niet veel goeds, die hond had heel zeker de graspiepers weggejaagd. Op die plaats aangekomen zag ik tot mijn grote spijt dat ik gelijk had, toch maar even blijven wachten of ze niet terug kwamen. Ik had al enkele keren de weg afgewandeld met de lens in mijn handen, maar ik zag maar geen graspiepers. Tot dat er plots iets op die tak waar de graspiepers zaten bewoog. Ik moest toch wel even goed kijken, maar toen wist ik het zeker een draaihals, snel maakte ik wat foto's een liep vervolgens wat verder. Maar de draaihals stoorde zich helemaal niet aan mijn aanwezigheid, en dit zalige beestje liet zich dan ook zeer goed fotograferen.
Deze morgen ook maar eens opzoek geweest naar trekvogels in Rutten. Ik hoopte ook nog de eerder gemelde grauwe kiekendief op foto krijgen. Eerst wat rond gereden in de velden zonder veel succes, maar dan zaggen we toch plots 2 bruine kiekendieven en één daarvan vloog zelfs in de richt van onze auto. Snel mijn lens genomen om enkele foto's te kunnen maken, maar halverwegen de akker ging hij even zitten. Met de verrekijker kon ik goed zien dat hij een muis had gevangen. Dan maar door gereden en op gegeven moment zag ik een torenvalkje biddend langs de veldweg hangen, maar deze had niet zoveel succes met zijn jacht. Maar voor de rest bleef het erg rustig, tot dat we een buizerd ontdekte die langs de weg opvloog. Die buizerd ging enkele meters verder op de akkers zitten, maar toen we met de auto stopte vloog deze weg. Gelukkig vloog ook net langs de auto een veldleeuwerik op en ging wat verder zitten. Deze had ik nog nooit goed kunnen fotograferen en ben dus wel blij met het resultaat. Na de middag nog eens naar het Printhagenveld gegaan, na een maand kan ik daar weer met de fiets komen. Eind juli hadden ze de meidoornhaag geschoren en de doorns niet op geraapt. Goed voor 4x een plate band te hebben. Maar hier is de trek wat stil gevallen, ik dacht eind juli hier een goed trek te hebben omdat er toen al regelmatig 3 witgatjes en soms 1 oeverloper op een klein poolje zaten. Hier moest ik het doen met een paar honderde houtduiven en kraaien. Maar ik ga het toch in het oog blijven houden, je weet maar nooit hé.
Gisteren een dagje naar Zeeland geweest, om vogels te fotograferen natuurlijk. We begonnen in Westkapelle, hier waren de voorbije dagen enkele leuk trekvogels gezien. Dus hoopte ik daar met wat geluk een jager te kunnen fotograferen, maar die waren niet op de afspraak. Wel waren er vele steenlopers aanwezig, met de leuke maar wel heel beweeglijke vogeltje kan je soms we enkele leuke beelden maken. Ik probeerde er eentje in de vlucht te fotograferen, dat was gemakkellijker gezegd dan gedaan. Tot dat ik hun vliegroute door had, ik stelde me zo op dat ik de wind in mijn rug had en de steenlopers tegen de wind moesten invliegen. Na enkele min. had ik al succes. Van Westkapelle naar de Brouwersdam gereden, aangekomen in de Brouwersdam zaggen we er veel surfers en ook windsurfers. Dat beloofde voor de vogels. De auto aan de kant gezet op de dam om te lunche, toen mijn broer plots in de branding 3 kanoeten zag. Snel verwisselde we van plaats en haalde ik mijn nieuw rijszak uit de koffer van de auto. Die had ik trouwens nog niet uitgetest, en dit was dan ook een unieke mogelijkheid. Na de lunch reden we traag lang de dam op, net toen papa telefoon kreeg van een klant zag ik een regenwulp zitten. Hem snel op de schouder getikt, en teken gedaan dat hij achteruit moest rijden. De regenwulp zag wat de dutten langs de kant, maar toen enkele wandelaars passeerde haalde hij toch even zijn snavel uit zijn veren. Wat verder kon ik ook nog een bontbekplevier en een strandplevier op de gevoelige plaat zetten, voor die standplevier kwam ik trouwens. Maar naast de strandplevier wou ik ook nog een dwergstern fotograferen, dus hoopte ik die te kunnen fotograferen aan de Flauwers inlaag en de Weversinlaag. De GPS gaf 60km aan van de Brouwersdam naar Oostdijk, aangekomen in Oostdijk bestond de straatnaam "Havenhoofd" helemaal niet. De auto even aan de kant gezet en de kaart bij gehaalt. Blijkbaar waren er in de provincie Zeeland 2 dorpen met de naam Oostdijk, toen we het juiste dorp ingaven op de GPS zatten we 80km uit de baan. En om half vier leek ons dat toch net iets te ver, dan maar naar een plaats gezocht in de Oosterschelde waar vogels zatten. Krabbendijk leek ons een goede plaats, daar aangekomen was de zee wat aan het terug trekken en onstond er een groot wad. En op dat wad zatten ook tal van vogels. Dus probeerde ik wat dichterbij te komen voor enkele foto's te maken, want er zatten ook nog enkele rosse grutto's tussen. Die had ik nog maar alleen in hun winterkleed. Klauteren op de stenen kroop ik dichterbij, maar toch enkele keren mis trapte ik me op die stenen en mijn schoen zaggen er dan ook lief uit. Toch kon ik nog enkele leuke sfeerbeelden maken van de rosse grutto's. En dan vergeet je toch snel die vuile schoenen hoor.
Gisteren vond mijn hond tijdens een wandeling een dood konijntje dat tijdens het maaien van de plantage's warschijnlijk geraakt was. Na mijn wandeling besloot ik maar om de konijn te gaan halen voor dat er een vos mee weg was, en die morgen als aas te gebruiken voor de buizerds. Dus deze morgen om 6 uur uit mijn bed, en met het schuiltentje van Dirk naar het veld getrokken. Het konijn op enkele meters van het tentje gelegd en dan maar hopen dat die buizerd snel zou komen. Toen ik na een half uurtje een buizerd zag uit een boom vliegen hoopte ik dat hij mijn konijn zou vinden. Maar hij had precies als ontbeten. Om dan toch maar niet met lege handen naar huis te moeten gaan besloot ik enkele vliegen beelden te proberen maken van de houtduiven. Die waren met vele aanwezig op het pas gedorste tarf. Eentje was zelf zo vriendelijk om op enkele meters van het tentje te gaan landen, jammer genoeg had ik nu mijn sluitertijd iets hoger moeten zetten. Maar ik mag toch niet klagen van mijn resultaat(dat vind ik toch).
Zoektocht naar vuurlibel leverd een bloedrode heidelibel op.
Gisteren tijdens een fietstocht ondekte mijn broer aan een klein poeltje een vuurlibel op, deze mooie insecten fassineren mij bijna evenveel als vogels. Maar jammer genoeg hadden we onze fotoapparatuur niet bij. Dus deze morgen fietste mijn broer en ik terug naar dat poeltje in Kerniel, maar daaraan gekomen zaggen we maar weinig beweging, het enigste wat er zoal rondvloog waren wat bijen en zeefvliegen. Een 15min. gezocht naar onze vuurlibel maar die was warschijnlijk verdewenen. Dan maar door gefietst naar Zammelen, in dit natuurgebiedje had ik eind juni een poeltje ontdekt waar veel juffers en libelen toen rondvlogen. Na een hele hindernissen parcour omdaar te komen zaggen we hier ook maar weinig beweging. Even rond het poeltje gewandeld, toen er plots een rode libel op een tak aan de oever zat. Snel de lens boven gehaald en wat bewijsfoto's kunnen maken. Ondertussen had mijn broer zijn camera ook al bij de hand, en konden we samen dichterbij komen, en op een gegeven moment waren het er zelfs twee. Na enkele goede foto's (volgens mij toch) te hebben gemaakt zaggen we ook nog 2 lantaarntjes en ééne grote glazenmaker. We gingen alle sinds toch al niet met lege handen naar huis. Thuis aangekomen begon ik toch maar even voor de zekerheid in een boek op te zoeken of het nu wel werkelijk een vuurlibel was. Maar al snel kwam ik tot de conclusie dat het een bloedrode heidelibel was, geen zeldzaamhied, maar wel een leuke soort.
Gisteren thuis gekomen van onze vakantie in het Zwarte Woud in Duitsland. In dit vogelrijke gebied hoopte ik enkele leuke soorten zoals drieteenspecht en kruisbek te kunnen fotograferen. De eerste dag maakte we een wandeling in de bossen rond ons hotel, ik had toen mijn lens nog niet meegenomen en was dus enkel met de verrekijker op pad gegaan. We zagen al enkele goudhaantjes, vuurgoudhaantje en zelfs ook enkele goudvinken. Dus die zelfde namiddag had ik telkens mijn lenske aan mijn zijde en die werd soms erg zwaar tijdens het klimmen.
De volgende dag zag ik tijdens één van onze boswandelingen een jonge goudvink, maar die zat jammer genoeg wat te donker voor goede foto's, maar enkele kilometers verder hoorde ik plots een raaf roepen. Tijdens het afspeuren van de hemel zag ik dan toch even de raaf overvliegen. Snel de lens er naar gericht en ik kon enkele bewijsplaatjes maken. Na enkele minuten kwamen er zelfs even 2 in beeld.
Die namiddag gingen we wat met de auto rondrijden voor de streek een beetje beter te leren kennen, op een veldwegje tegen de bos aan zag ik een vogel op de hoogspanningsdraden zitten. Iets dichterbij gereden zag ik dat het een mannetje grauwe klauwier was, de venster laten zakken en toen ik snel enkele foto's maken. Jammer genoeg is het decor niet zo mooi en laat de scherpte het ook een beetje afweten.
De dagen er na waren wat minder vogelrijk, maar de laatste dag gingen we toch nog even langs met de grauwe klauwier, maar die vond het zeker te warm voor op de hoogspanningsdraden te gaan zitten, dus reed papa de bosweg maar af. Iets verder in een draai sprong een jong vosje voor onze auto op, langzaam verder gereden voor hem te zoeken. Toen ik hem plots in het bos zag zitten, maar nu was papa iets te ver gereden, tijdens het achteruit rijden zagen we hem nergens meer zitten.
Vandaag een lange wandeling met de hond gemaakt, die wandeling liep natuurlijk door het Printhagenveld. Tijdens het wandelen stote ik een koppel zomertortels op bij een mesthoop. Onmiddellijk na de wandeling met de fiets en de fotospullen naar Printhagenveld gefietst, maar aan die mesthoop aangekomen bleek er er rustig te zijn, te rustig. Met wat dichterbij gaan vloog dan toch plots een vogel uit het gras, snel met de lens mee gedraait, maar het was jammer genoeg geen zomertortel, maar wel een houtduif. Dan mij fietstocht maar verder gezet, maar ik had er toch niet veel hoop meer in. Tot dat ik een klein bosje naderde waar plots twee jonge zomertortels opvlogen, één van de twee verdween onmiddellijk uit mijn zicht, maar zijn broer of zus bleef mooi in het boompje zitten. Snel snel mijn lens uit de rugzak gehaald, en dan maar afdrukken. Zelf ben ik toch erg blij met het resultaat, en ook dat er 2 jonge zomertortels rond vliegen in het Printhagenveld, want deze soort doet het ook niet meer zo heel goed.
Gisteren samen met Dirk Ottenburghs om 5uur naar de Groene Jonker vertrokken in Nederland. De wegen waren niet al te druk, maar in Nederland stonden we jammer genoeg wel voor 29minuten in de file. Aangekomen in het gebied kon ik al onmiddellijk vanuit de auto een jagend visdiefje fotograferen, en éénmaal aangekomen in het gebied konden we onze ogen niet geloven. Kemphanen, tureluren en nog veel meer liep er allemaal rond, ik kon dus genoeg foto's maken.
Tijdens het fotograferen van een zwarte stern merkte Dirk een reuze stern op een nieuwe soort voor mij, en toen de stern een honderd meter verder was kon ik dan ook een bewijsplaatje maken. Terwijl we even de soort in de vogelgids nakeken verrasten een purperreiger ons. En nog wat verder kwamen we een Nederlands fotograaf tegen die ons vertelde dat er in Kockgen een dorpje wat verder op een kolonie zwarte sternen waren.
Dus na de middag daar naartoe gereden, en hier kon ik mijn ogen weer al niet geloven op een goei honderd meter zaten wel zeker 8 koppels zwarte sternen. Met het terug naar huis rijden dacht ik dat we geen file gingen hebben, jammer genoeg had ik het verkeerd.
Gisteren avond belden Dirk Ottenburghs mij op voor te zeggen dat er een steenuiltje zat in een weide op de Zonneveldstraat in Wellen. Dus besloot ik daar maar eens te gaan kijken. Toen we aan kwamen aan de plaats zag ik het uiltje al op de betonnen paal zitten. Met de auto reden we het veldwegje op langs de weide, en ik kon al onmiddellijk een paar foto's maken, jammer genoeg had ik nu als achtergrond wat huizen. Dus op het einde van de veldweg draaide we de auto en toen kon ik weer een paar foto's maken. Maar ik was toch nog niet helemaal te vreden met mijn resultaat, dus vroeg ik aan mama of ze niet een stukje het land kon oprijden. En dat kon ze haar lieve zoon toch niet weigeren hé. Toen we nog wat dichterbij het uiltje waren kon ik nog wat foto's maken, jammer genoeg was nu het zonlicht wel juist weg maar ik mag toch niet klagen vind ik. Als de zon nog eens schijnt ga ik zeker nog eens terug. Nog een dikke merci aan Dirk!
Vandaag eindelijk nog eens foto's kunnen maken. Na school met de fiets eens een tochtje gemaakt doorheen de velden. Aangekomen in het Printhagenveld zag ik al meteen een koekoek weg vliegen, ik hoopte hem nog iets verder terug te kunnen vinden om hem dan hopelijk te kunnen fotograferen. Maar de vogel was gevlogen. Maar al snel hoorde ik de zang van de geelgors, een melodie dat je onmiddellijk opvalt (vind ik toch) even gezocht maar al snel vond ik dit prachtig gele vogeltje. Toen ik aan ee vijvertje aankwam in het Printhagenveld zag ik een groepje wilde eenden, ik had ze daarvoor ook al eens gezien en geteld en toen waren het 27 jonge wilde eend. Toen ik naar huis keerde kwam ik nog door aan een plaats waar al jaren grasmussen broeden, jammer genoeg had ik er nog nooit één goed kunnen fotograferen, je hebt altijd wel een takje voor de vogel hé. Ik waagde mij weer en kans met dit maal met succes, na een paar minuten kwam een grasmus op een takje zitten, en geloof het of niet, net het takje dat ik in gedachte had. Ik kon een paar foto's maken en toen was hij dan weer het gras in, daarom is het ook een grasmus.
Gisteren zaterdag, nog eens een bezoek gebracht aan de Wijveheide in Zonhoven om de roerdomp er hopelijk beter op te krijgen. Toen we vertrokken zag het weer er veel beloven uit, maar toen we in Zonhoven aankwam bleek er net een hevige mistbank boven het gebied te hangen. Na wat foto's in het mist te hebben gemaakt van wilde eenden en futen hoorde ik de roerdomp ook nog enkele keren humpen in het riet. Toen besloot ik maar om een wandeling in het gebied te maken, als de roerdomp nu in die mist moest gaan vliegen kon ik hem toch niet fotograferen. Al snel hoorde ik een paar koekoeken roepen, dan maar op die afgegaan, op bepaalt moment stond ik zelfs onder de boom waar de koekoek in aan het roepen was. Maar die had mij weer eerder gezien dan ik hem, ik kon er nog juist een glip van opvangen.
Dan maar terug in het hut gaan zitten tot 11uur het was er zeer rustig, wat vogels betreft toch. De hut zat anders aardig vol. Even kwamen 2 koekoeken over de hut gevlogen, die dan ook nog eens mooi over het water vlogen, jammer genoeg was ik dit keer net niet snel genoeg. De roerdomp liet zich in totaal 2 keer zien, en dan heb ik de 2de keer er toch een foto kunnen van maken, maar niet een een top foto hoor.
Vandaag een bezoek gebracht aan Hollogne. Toen ik nog maar net in het gebied was, kwam er al een blauwborst op een paar meter voor mij zingen in het riet. Jammer genoeg kon ik niet scherpstellen op het vogeltje, toen ik mij in een andere positie had gezet was hij spijtig genoeg weg. Dus zette ik mijn wandeling verder, één van mijn doelsoorten waren geoorde futen fotograferen. En dit lukte mij ook nog wel, deze mooie fuutjes wilden dan ook nog wel eens meewerken. Wat verder hoorde ik dat wat kokmeeuwen aan het alarmeren waren, even de hemel afgespeurd, en jawel mijn éérste boomvalk van dit jaar kon ik platen. Jammer genoeg werd het alleen maar een bewijst plaatje. In het riet had mijn broer al verschillende kleine karakieten gezien, maar ik kreeg ze maar niet in het oog. Toen ik er eindelijk ééntje had gezien kreeg ik ze ook weer niet in beeld. Het is ook altijd iets met die rietvogels. Terwijl we terug naar de auto wandelde vloog er ook nog ee tureluur voor ons op, die had mij weer eerder gezien dan ik hem, na wat zoek werk had ik hem terug ik het oog, maar nu zat hij spijtig genoeg te ver voor een goede foto.
Gisteren woensdag hadden we een dagje vrij, dus was ik van plan om eens naar Zonhoven te gaan. Maar het weer viel niet echt mee, hoorde 's avonds op de tv. Om 10 uur toch maar vertrokken naar de Wijveheide, aangekomen was het erg rustig in de hut een ook een behoorlijke koude wind kwam opzetten die door de kijkgaten waaide. Toen besloot ik maar in het gebied wat te gaan wandelen, mijn broer Axel kon wel zijn hartje ophalen. Hij fotografeert druppen en met die regen is dat natuurlijk geen probleem. Toen maar richting platwijers gereden, hier kwam een koppel kuifmezen mij "verwelkomen" allé het is maar hoe je het bekijkt. Maar ik was er wel blij mee, en ze wilden nog goed meewerken.
Vandaag donderdag in de namiddag een bezoekje gebracht aan 't Vinne in Zoutleeuw. Toen we nog maar net het gebied in wandelde zag ik dat er veel volk was, maar toch hield ik de moed er in om wat steltlopers te zien. Net aan de slikplaten achter de boerderij stonden een paar mensen te praten, met gevolg dat er geen één steltloper zat. Na een wandeling doorheen het gebied gemaakt te hebben, en verschillende keren geprobeerd om zwaluwen op foto te krijgen ( wat niet gelukt was trouwens). Plots hoorde ik wat lawaai uit het riet komen, toen er plots een blauwe reiger uit verscheen, ik maakte onmiddellijk wat foto's, maar die waren jammer genoeg echt slecht. Op de foto kon ik wel zien dat hij aan de haal was gegaan met een jonge meerkoet, vandaar dus al dat lawaai. Toen we het gebied gemaakt hadden, en nog geen enkele goede foto kunnen maken, wou ik toch nog even een kijkje gaan nemen achter de boerderij. En ditmaal met succes, er zaten 4 temmincks strandlopers, en ze lieten zich nog goed benaderen ook. Het was de eerste keer dat ik deze mooie vogeltjes zag, en met de foto's die ik er van heb kunnen maken ben ik ook wel tevreden. Terwijl ik bezig was naar de resultaten te kijken, kwamen er nog 2 oeverlopers kijken, van deze heb ik ook mijn eerste "goede" foto's kunnen maken. Ondangs het slechte weer toch een paar leuke foto's kunnen maken.
Met vogels gaat het meestal iets anders.
