De mist hangt boven de bergen, wanneer ik aan het klimmen van de dag begin. 3 km gewone weg, even rusten en begroet worden door een wolfshond. Dan een secundaire weg 2 km, rust en voorbijgestoken door Stephan. Dan begint d eklim naar La Faba, hijgend puffend 300 meter stijgen over 2,5 km. Mooie vergezichten, en een beter pad dan de vorige jaren. De grote keien zijn weg. 9 uur rust in La Faba, ontbijtje en dan verder weer 300 meter hoogte naar La Laguna. Nog 4 km minder stijgend naar O Cebreiro. 11u45 ik kom aan, langs een groep mensen die net uit de bus zijn gestapt. Verrassing ze hebben een bus .... belggen opengetrokken, haha. 12 uur mis in de kerk van O cebreira. 13 uur binnen in de Albergue, bed a 17. Douche, rust en 16u30 naar het dorp. Rondkijken en foto.s makemn. 17 u30 pelgrimsmenu. 18u30 terug naar het dorp, kijken voor internet. Nog 150 km zouden het zijkn.
7 u 20 bij het beeld van sint jacob, nadat ik de poort van vergiffenis heb achtergelaten verlaat ik ¨klein Santiago¨. Er is een keuze, door de bergen of lans de weg. Ik kies langs de weg. Na 4,5 km gaat het even opzzij om een km verder weer de weg te vrvolgen, achter een schutsmuur. In Trabadelo rust ik even, en praat met Helga, Erika en Stephan die gisteren samen met mij samen aan tafel zaten. Daarna gaat het weer achter het muurtje, je hoort je eigen stappen en het geluid van het water. De Rio Valcare slingert zich onder weg door, wel 7 maal zie ik het bordje. Wanneer ik bij Ambasamestas, de grote weg verlaat, komen twee fietsers tegemoet. Eentje in een Rabo`shirt. Hollanders roep ik. De verrassing is groot wanneer het de fam. Knubben blijkt te zijn, die op de terugweg zijn. Op hun heenweg heb ik hun ook gezien. 12 uur ben ik in Vega de Valcare, kom eraan samen met Michel, 68 jaar, fransman die in frankrijk vertrokken is. Ook Rudiger komt binnen, wanneer we onze namen noemen moeten we lachen. Onze namen zijn van dezelfde oorsprong en beekenis. Ik rust en ga wat rond kijken.
Het grootste deel van de weg is geasfalteerd, 11 km lang door de dorpen. In Columbrianos een eerste stop. Een zenuwachtige bar-man, die de koffie laat vallen. In Camponaraya een tweede kopje koffie, en na 11 km door de wijngaarden over een aarde weg naar Cacabelos, onderweg is er een standje je krijgt er fruit en sap tegen donativa. 11 uur en bij de parochiekerk krijg ik lekkere koffie en maak er mijn boterham klaar. Nog 8 km te gaan, meestal klimmend, na 4km terug tussen de wijngaarden van de Bierzo. Rond 13 uur 20 kom ik aan. Ik ga naar de Refugo Ave fenix de Famillia jato. Douches , rust en vanavond al geboket voor het dinner.
Vandaag geen grote tocht. 8 km naar Ponferada, waarvan d emeeste over geasfalteerde weg ging. Om 10 uue bij de Refugio, die pas om 13 uur open gaat. Wat administratie in de tuin, wat praten met duitse pelgrims, en als eerste in het boek ingeschreven worden. om 14 uur ga ik de stad in. Ga eten in een restaurantje bij een voor NEOS mensen bekend hotel. Praat met franse pelgrims, ondermeer met Christiaan, die halfzijdig verlamd is en met hulp van vrouw en vrienden de camino doet. Gehuld in ¨le maillot jaune¨rijdt hij met zijn speciale handbike. Ga daarna het kasteel bezoeken en om 18 uur terug in de Refugio.
Aujour´hui, une etappe court. 8 km a Ponferado. J´arrive a 10 heures, mais le refugio se ouvre a 13 heures. J´attend, je vais un peu d´administation en je suis le premier pour rentrer. Apres je visite la village. Je parle avec des pelerins francais, specialement avec christiaan, qui est paralesé a une coté. Je l´admire, comme il fait le camino avec son velo special, er vetue en Maillot Jaune. Apres je visite le chateau.
7 uur begint de klim naar Crutz de Fero. Een km door het dorp over de geplaveide straat. Daarna over het voetpad langs de weg. 9 u 30 Foncebaton, ontbijt. In Foncebaton is veel veranderd. Op naar Crutz de Fero, 10 uur steentje leggen.En denken aan d e parochie en aan d emensen die hun steentje hebben meegegeven. Gesprek met Gunther. Een duitse mevrouw spreekt mij aan, en zegt : gisteren heb jij voorgebeden in d ekerk¨ Over de heuvelrug naar Manjarin, de tempelier heeft lekkere koffie. Dan het hoogste punt van de dag Collado de las Antenas (1515 m). Dan begint de afdaling langs keien en over rotsen, naar Acebo. Even verpauzen en praten met Laura een deense pelgrim. In Riego de Ambros vul ik mijn waterfles aan de bron. De afdaling die volgt is niet van de poes. Gevaarlijke stukken en grote keien en rotsstukken. Eindelijk Molinaseca, over de middeleeuwse brug nog 1 km naar de Albergue. In de Albergue is er een engel, een australisch meisje. Even kennis gemaakt met een belg uit Zonhoven die in Astorga van start is gegaan.
Een redelijke zware tocht vandaag, stijgen van begin tot het einde. Bij de eerste stop tref ik Britta en dan gaat het tussen mooie vergezichten met puffen en hijgen vooruit. Ik tref er ook Kees, een nederlander uit Oisterwijk die zijn bagage vervoert in een karretje. Hij is uit nederland, via Lourdes op weg naar Compostela en wil doorgaan naar Fatima. een tweede stop, waar er een foto met Kees en een kindje wordt genomen. in cafe de Ranch. Wanneer ik even niet oplet, is er een katje m 10 u 45 maak ik mijn boterham klaar in cafe de Ranch, wanneer ik niet oplet is er een katje die de boterham wil pikken. Dan is het nog 9 km te gaan, evenwijdig aan de weg. Om 12u30 is er een bord 2,2 km naar Rabinal. Net voorbij de brug, gaan we van de weg af en begint de laatste klim, boomwortels willen pootje lappen, en rond 13 uur 30 kom ik aan, Ik stop bij de eerste albergue. Er is een roemeens echtpaar en boven mij slaapt een jonge amerikaanse. Het wordt veel rusten vandaag, want morgen gaat het naar Crutz de Ferro, de eerst 5 km is het stijgen van 6 a 7 %. Wanneer ik naar de bron loop om mijn fles water te vullen, komen Stefan en Nina aangelopen. Zij gaan verder naar Foncebaton.
Om 18 uur ga ik eten. Daarna ga ik naar de vespers bij Monasterio Benedictino de San Salvador del Monte frego. Bij het binnenkomen vraagt de pater mij welke taal ik spreek, ik zeg frans, engels ... ik mag het gebed in het frans lezen. Ik ben zo vrij om het ook in het nederlands te doen. Het is een emotioneel moment, ook de duitse jonge vrouwelijke pelgrim ervaart dit. In de kerk zie ik ook Guenter. een vermoeide pelgrim onderweg Roger
Gisteravond heeft mijntelefoon ht plos begeven. Ik denk geen beltegoed. Om 7 uur verlaat ik Hopital de Orbigo. De eerste 3 km gaan evenwijdig aan de weg, naar Santibanez de Valdeglesia. Bij een stop komt Britta aangelopen. Nog en 12 km over heuvelend parcour. Bij Cruz de valle, vraagt een Italiaan of hij met mij op de foto kan. Nu volgt een weg tussen bomen , en om 10 uur ben ik bij ¨Casa de dios¨, aan een oud e schuur staat er een standje met altrnatieve producten. Ik begroet de vrijwilliger, en Hij herkent mij van de vorige jaren. Ik ga even in de hangmat, en daarna verder. Met nog 4 km te gaan begint de afdaling bij San Justo de la Vega. 2 km later is er de brug over de spoorlijn en nog even langs d e hoofdweg en de laatste klim naar de kathedraal wordt genomen. Bovenaan is de albergue. In het register schrijft men dat ik vertrokken ben bij Willibrordus parochie Wulpen. Het lijkt een passende toevalligheid. In gedachten liep ik vandaag naar het kappeletje.Rust, boodschappen doen en een fles schwepps drinken op het pleintje met zicht op hotel Astra (NEOS).
