Fijn dat jij hier op mijn blog terecht komt. Wat je hier voornamelijk zal vinden zijn mijn twee passie's: PAARDEN en FOTOGRAFIE ( en wel in deze volgorde ). Dat hoort dan ook zo als grootste supporter van onze zonen die de ponyclub onlangs zijn ontgroeid. En dan heb je ook nog de fotografie ... Lang, héél lang geleden (ik schat 23 jaar) gestart met een practica B100 foto's te maken zomaar voor de lol. En jaren later, dan nog veel meer foto's gaan maken van onze zoontjes als gewillige en fotogenieke slachtoffers. Zij vonden dat geweldig, en ik ook natuurlijk. Daarna stillekes overgeschakeld naar het fotograferen van communiekantjes van familie en enkele vrienden om vervolgens terecht te komen bij jumpingfoto's (van weeral diezelfde zonen ) op LRV wedstrijden. Momenteel werk ik digitaal, met een canon 30D en ben ik na 4 cursussen een fervent photoshopper. Ook ben ik gretig sparend om -die bijna onbetaalbare- witte telelens te kunnen aanschaffen vooralleer de out-door wedstrijden weer van start gaan.
Yihaa, m'n eerste artikel op mijn eigen blog is een feit!
Ondergetekende Linda Vangansewinkel
Dit vraagt om een update. Ondertussen zijn we zes (!!!) jaar verder en heeft onze Willem zijne tok aan de haak gehangen. Na zijn ( succesvolle) ponytijd vond hij het welletjes geweest. En Giel, die deed heel hard zijn best om studeren te combineren met trainingen en wedstrijden wat met hard werken super is gelukt en ondertussen hebben allebei onze zonen hun diploma op zak. Me proud !!! De photoshop blijf ik supergraag doen ook de cursussen digitale fotografie mogen wat mij betreft eindeloos doorgaan. En mijn toestel dat werd lang geleden al vervangen door de 7D, die witte lens zit ook al in mijn fototas, samen met de splinternieuwe prime, 50 mm 1.4 art van sigma en voor wie deze getallekes latijn zijn, 't is gene prul...
email mij via knop in rechterkolom voor prijzen. Vrijblijbend!
About horses and photo's ....... Meer foto's op www.oypo.nl/lindavangansewinkel
Voor wie net als ik graag paarden ziet. En wie meeleeft met de paarden en ruiters van LRV St Martinus Overpelt zit hier aan het juiste adres....
Wie me om de een of andere reden wil bereiken, gebruik de email-mij-knop in de rechterkolom en u krijgt snel bericht terug.
10-06-2015
Billboard
Eerst,
Nog 1306 bezoekers en we gaan kopkerollen de honderdduizendste bezoeker komt er bijna aan...
kwestie is hoe lang nog, een half jaarke, e jaar??? who knows...
Nog enkele van Aken, we kunnen het nie laten... nog e beetje nagenieten.
Ziet es wat ik daar heb kunnen trekken? Overpelt wordt er redelijk tot heel beroemd ;-)
Hier is ie dan, mijn collageke van ons optreden in het schemerdonker maar midden in de spotlights in de openingsceremonie in Aken.
We wisten al een beetje wat we konden verwachten na ons vorige optreden op het heilige gras, zes jaar geleden. En ook nu was het weeral hartverwarmend om onze LRVers in actie te zien in de Akense dressuurpiste.
In de aanloop werd er de voorbije maand getraind in de breugelhoeve, tweemaal op zaterdag. Op donderdag, de dag vooraf kreeg LRV de piste voor zich om de horsen alvast te laten wennen aan de locatie en symfonisch orkest. Ook op vrijdagmorgen waren de piste plus de muzikanten ter onzer beschikking. Op de tonen van Stromae, alors on dance werd er getraind en getraind en nogmaals getraind. 20.48 Wordt le moment suprème voor onze ruiters. Eerst nog enkele keren poseren voor een groepsfoto, wat geen simpele opdracht is met ruim 50 redelijk opgewonden paarden. Daarbij was mijn breedhoeklens bijlange niet breed genoeg voor zo'n lange rij, dat wordt knip en plakwerk in photoshop. Tegen half acht stipt zadelen voor het serieuse werk, zorgen dat alles picobello in orde is, uniform, vlechtjes allemaal langs de zelfde kant, bandages correct en dan los rijden onder een dreigende lucht. Een ding is zeker, we gaan nog nat worden. En dan onze beurt afwachten, we mogen als derde de piste in om België te vertegenwoordigen. Stromaegewijs druppelen onze ruiters één voor één de piste binnen en ze doen daar met vrève hun ding voor een bomvolle en uitverkochte tribune. Aan sommigen werd de toegang geweigerd, ja ook ik. Vol is vol. Ik al lichtjes in paniek maar gelukkig kon ik achter Kris binnenglippen om een plekske aan de zijkant op de trappen in te palmen vanwaar ik toch wel enkele overzichtsfoto's kon nemen. Opnieuw hinnevel bij het optreden van onze kurkentrekkers met Toine Loos op kop. Keihard applaus al heel vroeg in hun optreden waarbij enkele paarden overdonderd even van hun lijn afweken en vervolgens plichtsbewust terug in de rij hun job perfect afwerkten.
En als ze dan buitenkomen, die ontlading ... goh ... dat is moeilijk met woorden te beschrijven.
Keisjiek gedaan ruiters, Toine en ook Inge en Kris.
En onze engelbewaarder daarboven die zonder twijfel trots en goedkeurend meekeek. Jean regelde van bovenuit dat het droog bleef boven Aken zo lang LRV er in the picture stond, we waren amper afgezadeld en de sluizen gingen open. Nadat alle landen hun "moment of fame" hadden afgewerkt mochten alle deelnemers de piste in om deel te nemen aan een fakkeltocht doorheen het stadion met gedoofde lichten. Een moment dat me nog lang zal bijblijven.
De Overpeltse delegatie in Aken
An Slangen en Belle Fleur, Bram Luckx en Q Jenna, Kathy Vanbommel en Winnetou, Mildrid Buteneers en Galoppeur, Yari Geyskens en Lorenzo, Toine Loos en Rani
En heel voorzichtig durven we beweren dat RV Overpelt daar in de kurkentrekker records breekt.
Grootst aantal ruiters uit 1 LRV vereniging, 6 Overpelt
Jongste deelnemende ruiter, Yari Geyskens 15 j Overpelt
Jongste deelnemende paard, Lorenzo L, 4 jaar met Yari Geyskens Overpelt
Kleinste deelnemende ruiter, Mildrid Buteneers, Overpelt (ja eline vliegen volgens ons moogt ge er eens langs gaan staan)
Oudste deelnemende paard, Q Jenna met An Slangen 22 j Overpelt
Moesten er een andere deelnemerrecht hebben op een van deze titels u mag zich melden voor exacte cijfers, dan vraag ik ze voor u op tot op dag of cm correct ;-)
En volgens mij speelt Toine mij morgenvroeg al spontaan de juiste cijfers door.
Ruiters en supporters, team Overpelt
Ziet toch es wat ne moderne commandant dat ons achttal heeft
En in de namiddag maakte ik iets keigrappig mee dat ik hier toch rap effe kwijt wil...
Staan we daar die indrukwekkende graspiste met opgebouwd parcours te bewonderen, geef toe we hebben sjieke parcoursen op onze tornooien maar aan dat van Aken kunnen we nog niet tippen. De overigen van Overpelt gingen al stillekes door terwijl ik daar nog wat sta te klommelen met mijne gsm, komt er daar een groepje dames aan, voor mij totaal onbekend, uit het Brabantse vertellen ze me later ... "EEEEEYY, gij zijt die van de equitime!!! onmiddellijk gevolgd door "mogen wij met u op de foto?" ?!!!!? Ik wist nie wat mij overkwam, ... mijn fototas en toestel wilden ze wel graag centraal op de foto. "Nu ik, nu ik" vervolgde de dame die de foto maakte. Dus wisselen en opnieuw say cheese en smile met mijne camera weeral goed duidelijk in beeld. Geheel van mijn melk sluit ik terug aan bij die van Pelt waar ik mijn verhaal toch wel effe kwijt moest.
Wat voor een amateurke gelijk ik een regiobladzijde in de equitime toch al nie teweeg brengt, tot in't buiteland toe ))))
Deze morgen zo snel mogelijk beginnen foto's bewerken. Maar snel, dat kent photoshop niet, dat vreet tijd, veeeeel tijd. En voor zo'n lange rij ruiters is wel wat shopwerk nodig. Ik heb het dus niet gehaald. Zelfs niet eer het middag was, en dat was wel mijn bedoeling want voor vanmiddag lagen hier al tickets klaar voor de musical "warhorse" in de stadsschouwburg Antwerpen. Indurkwekkend overigens, maar daar gaan we het nu niet over hebben.
Voorlopig enkele van de heełveel foto's van de voorbije dagen Aken, ik ben er nog steeds niet doorheen. Dat gaat nog nachtwerk worden.
Fototoestel (sd kaart leeg en batterij vol) - check, batterij IN toestel check, gsm opgeladen check, slaapzak check, de goesting check!
Straks inpakken en wegwezen voor editie II van de openingsceremonie te CHIO Aken.
Zes jaar geleden zorgde dit al voor het hoogtepunt van't jaar. Wat zeg ik, ... dit optreden op het heilige gras van Aken met bomvolle tribunes behoort tot één van de memorabelSTE momenten uit heel mijn leven. Het is bijna nie mogelijk om editie I te evenaren. Die trots, kiekenvel, de adrenaline, het sprakeloos zijn van het hele gebeuren en dan opmerken dat al die andere ouders naast me nèt hetzelfde voelden ... men spreekt soms van een whaaaauwmoment ... awel, dat was er één. En één dat kan tellen ook! En of morgenavond de opening met de kurkentrekker van LRV in het dressuurstadion evenveel gaat teweegbrengen weet ik u dan te vertellen.
Dit evenement betekende tevens mijn intrede in de equitime, een stukje uit het verslag op deze blog daags nadien werd immers gepubliceerd in de equitime. "Hoe een ouder het beleefde" was de subtitel ... (dat weet ik nog vanbuiten) En die van trots smeltende ouder, da was ik
...en innegang was ook mijn blog gelanceerd
De zes deelnemende combinaties uit Overpelt fixten een overnachting in de buurt van Aken voor paarden en ruiters. En voor een hevige supporter met e kodakske als ik is er gelukkig nog een plaatsje over, dus mijne slaapzak ligt al klaar voor straks.
Ben es benieuwd.
En als smaakmaker, enkele foto's van toen...
Onze Giel met Abadan, Joline met Ehan, Kelly met Toledo, ... Dominique Vliegen, evenzeer onder de indruk als ik maakt ook ne foto voor het nageslacht
De duitse slanke pintjes werden ook gesmaakt
Iniatiefnemers Jean Symons en Toine luisteren naar de toespraak van Kris Peeters.
D'er gaat er zeker eentje zijn die vanbovenuit dit gebeuren met meer dan gewone belangstelling gaat volgen.
JP Lommel kent zijn winnaars... Geerts was de gelukkige ... (nee nie onze geerts) Jeroen Geerts uit Loenhout en Japprilli als eerste door de barrage, foutloos en deze positie heeft hij kunnen behouden tot op't eind.
En Stijn Loos die het superhors van zijn vrouwtjelief mocht lenen, ook in de barrage met een knappe zesde plaats als resultaat.
Het begint weer stilaan koortsig te worden... Met pinksteren, volgend weekend dus is het opnieuw keramiekdriedaagse in Bovy. En we hebben gezorgd dat er tegen dan ook enkele nieuwe dingen klaarstaan om mijn kraam mee op te vullen.
We werkten heel graag vlijtig verder...
For sale!! BFF Familie Vangansewinkel, de 3 generaties... Merrie met veulen, ... tja waar haalt een mens z'n inspiratie ;)
Twee tornooien zijn gepasseerd, en wat we hebben geleerd, ... dat Cedric Poets de zomer zeer sterk heeft ingezet met overwinning in 't kwadraat met Valina in klasse Zwaar. Hij wordt de te kloppen man. In Licht is Leen Geysen gestart zoals ze het winterseizoen had afgesloten. Winst op 't Nationaal indoor en eveneens winst op het eerste zomertornooi.
En in dressuur wist Pieter Foets in Opglabbeek de eerste schotel binnen te halen, terwijl in Opoeteren die eer voor Evelien Schroyen was.
Ludo hangt zijn wedstrijdtok aan de haak. Dit was gisteren hèt groot, hot thema in nieuws en sociale media: verrasssend nieuws ... en toch ook niet helemaal. Ludo die sinds enige tijd wegens samenval van omstandigheden minder actief was op internationale concoursen geeft nu effectief de fakkel door aan zijn kinderen, die het overigens "outstanding" doen op internationale parcoursen. Hij wil hen vanaf nu ten volle steunen in hun sportieve carriere.
Ik zie hem nog staan in Bokrijk op't provinciaal, Ludo e menneke van ik denk nog geen twintig, kampioen in Z springen en Nicole Hulsmans kampioen in dressuur ergens midden jaren tachtig. Deze Limburger werd wereldburger en hielp stevig mee om België op de wereldkaart te zetten in paardenland. En het verhaal Darco volgden we vanzelfsprekend, die stond op't Lin immers thuis enkele kilometers verderop op't Lindehof gestald bij eigenaar Tinnus.
En gisteren stond Ludo in de krant en een overzichtsfilmke van zijn 46 jaar lange sportcarrière konden we zien op facebook. Ik kreeg het er afwisselend warm en koud van.
Gefeliciteerd met je loopbaan Ludo, dank je wel en veel succes met de volgende generatie!
En maar ene keer kruiste Ludo mijn lens. Deze titel vond ik beter passen Dien andere klinkt een beetje negatief ...
De rush van de communiereportages is net de piek gepasseerd . Zojuist kwam de laatste mama een eerste blik werpen op de foto's van hare oogappel. Foto's maken van die kinnekes is plezant ... (als ze lukken toch) ... maar niets kan op tegen het moment dat die trotse mama's de foto's komen afhalen. Die "oh's" en "ah's" zijn de grote beloning. Daarstraks kreeg ik een gigantisch compliment van een mama van een eerste communiekantje. Ze had al ruim een week moeten wachten op de foto's. Dit was met stip op nummer één de meest contente mama die hier al ooit foto's is komen halen. Zo trots op hare "kleine grote man" zo blij met de foto's, ... en dan had ze die van hun gezinnetje nog niet gezien. Ook daarbij contentement tot ontroerens toe ))))).
En nu zou ik zo graag die kleine stoere man hierbij placeren, maar ik doe het (nog) niet. Eerst moet 14 mei zijn gepasseerd.
En als deze drukte voorbij is mag ik happy worden van de keramiekmarkt die eraan komt en al de bijhorende drukte ... en daarna barsten de ruitertornooien los Yeeeah!
Gisteren reed het kruim van dressurend Limburg voor de provinciale wintertitel outdoor.
Alle 1024 foto's van de provinciale wedstrijd vind je op oypo,
volg onderstaande link:
http://www.oypo.nl/B8E2B9B6CD07DDE3
Alvast enkele winnaars:
Ilse Paesen wint in M2 met Frau Luna In ring 3 winst voor Krista Claes. kampioen worden op je verjaardag, als dat niet sjiek is? Tom Ceyssens, na winst in Z2 vorige week indoor provinciaal nu ook kampioen outdoor. Bento zet zijn allerbeste beentje voor. Evelien Schroyen Ophoven kampioen ZZ
Afgelopen dinsdag zijn we op stap geweest voor de les urbex. Als bestemming koos docent Marc de vervallen gebouwen Fort de la Chartreuse in Luik uit die in een vorig leven 't een en 't ander te maken hadden met het leger. Moet toch eens dringend googlen wat juist de bestemming was. Het bleek een uitstekende keuze. Graffityspuiters hebben zich er duidelijk laten gaan. Weinig muren die onbespoten bleven.
En de shoot, awel ... die was echt echt sjiek om te doen...
Et voila, dit is wat google me weet te vertellen:
Dit fort ligt in het centrum van de staalstad Luik en is opgetrokken voor de onafhankelijkheid van Belgie in 1817 met de bedoeling om dienst te doen als fort/kazerne om zo de staalstad te beschermen tegen bezetting door de Duitsers of de Fransen. Net voor WOI heeft men rondom Luik in cirkelvorm nog tal van andere forten gebouwd om zo de stad nog extra te beschermen. Tijdens WOI en WOII deed het dienst als gevangenis voor de Duitsers nadat de forten linie toch had gefaald tijdens massale aanvallen op de Ardennen. Aan het einde van WOII hebben de Amerikanen het gebruikt als militair hospitaal waarna het Belgische leger het nog enige tijd heeft gebruikt als kazerne. Rond 1980 heeft men het ontruimt, sindsdien staat het fort dus in alle verval te wachten op een nieuw leven en bruist het er van de geschiedenis. Een dag is te kort om het volledige domein te verkennen. Zo heb je twee "nieuwe" blokken waar je niet al te veel meer kan terug vinden dan wat paintball overblijfselen. Aan de hoofdingang vind je er de oudste gebouwen terug, daar heb je twee kleine gebouwen met aan de muur van het fort twee grote opslagruimtes. Iets verder daarvan staan drie grote complexen die met elkaar verbonden zijn door waarschijnlijk later gebouwde tussengebouwen, dit kan je merken aan het verval want deze staan bijna volledig op instorten. Aan de rand van het domein kan je enkele ingangen terugvinden van tunnels die ondermeer onder de muren van fort en dergelijke lopen, deze zouden wel 3 kilometer lang zijn. Jammergenoeg heeft men door vandalisme de meeste doorgangen onderbroken en zijn er in het midden van de tunnels muren geplaatst zodat je er niet dieper in kan wandelen. Her en der zijn er op het domein nog meer gebouwen te vinden maar deze zijn ontoegankelijk door verval en begroeiing.
Zicht op amper de helft van de gebouwen, immens groot, gewèldig om te doen maar toch ook wel wat eng om rond te lopen
De foto's die op deze blog worden geplaatst heb ik meer dan de helft verminderd in kwaliteit. Het zou anders véél te lang duren eer ze op jouw scherm verschijnen.
