Hallo iedereen: we zijn weer terug in Alice Springs na een paar avontuurlijke dagen!
Voor het reisverslag van Coober Pedy naar AS noet je t blog van Laurence maar eens lezen: over "de vrouw die niet kon zwijgen!"
Enfin, na die lange bustocht weer naar AS waren we eigenlijk TE moe om nog iets te doen die dag...
Donderdag 19/08/2010: om het lange zitten van de vorige dagen te compenseren hebben we vandaag een hele dag gewandeld: zo'n 25 km te voet afgelegd. Eerst zijn we vanuit AS centrum naar The Telegraph Station gewandeld: het begin van de communicatie tussen Oz en uiteindelijk de rest van de wereld. Daarna over een stuk rijweg (beetje gevaarlijk, maar we vonden geen andere weg ernaartoe) naar The School of the Air gestapt. In 1994 verliep de communictie en het lesgeven aan kids in the Outback eigenlijk alleen maar via de radio MAAR ook hier heeft het internet zijn intrede gedaan en de kids kunnen nu via webcam hun lesgevers en co-studenten zien en met hen "spreken" Het laatste belangrijke "te bezoeken monument" van deze dag" Anzac Hill: gedenkteken voor de WO met op 1 van de zijdes van de obilisk" "Lest we forget ! " Blijft een imposant gegeven...
En dan begon onze speurtocht naar de Ninjutsu Dojo in AS: Laurence had immers in een supermarktje gelezen dat hier op donderdagavond Ninjalessen gegeven worden...Die speurtocht heeft ons toch een paar keer rond AS Town gestuurd... Toen uiteindelijk bleek dat onze zoektocht nergens toe leidde, hebben we onze "iets meer dan een uur" terugtocht toch maar weer aangevat! De douche nadien was dus meer dan welkom!!! Met toch een beetje een bang hart gaan slapen: zou ik morgen niet TE moe zijn van deze "gezonde uitspatting" en zouden mijn gewrichtjes dit wel aankunnen?
Vrijdag 20/08/2010: helemaal geen probleem bij 't opstaan: ik voelde me zelfs HEEL goed... klaar voor de aanvang van onze tocht naar ULURU : voor mij 1 van de toppunten van deze reis ! Maar vandaag stond dus behalve de tocht ernaartoe, alleen maar de wandeling rond de Olga's op het programma: Walk in the Valley of the WInds: heel mooi MAAR door tijdsgebrek zette de gids er zo'n vaart achter dat ik op den duur eigenlijk alleen maar oog had voor de steile afgronden die we naar beneden moesten... toch een beetje jammer, vind ik, jedoch..... We waren net op tijd voor DE attractie van vandaag: de Sunset op Uluru: PRACHTIG : de kleurveranderingen en dit alles bekijken en ervan genieten met een glaasje Aussiechampagne en wat knabbeltjes in de hand...
Over onze dag bij Uluru vertel ik de volgende keer...
we hebben een paar dagen niets van ons kunnen laten horen omdat we naar Coober Pedy gereisd zijn... Als echte trekkers zijn we zondag 15/08 dus met heel ons hebben en houden naar t station gewobbeld om daar de trein naar t vliegveld te nemen 3uurtjes vliegen en dan : Alice Springs... met een shuttlebusje naar onze Lodge: opnieuw heel basic MAAR netjes en veilig. Hoewel iedereen ons raar aankeek zijn we te voet (ongeveer 40 minuten) te voet naar de Royal Flying Doctors Base gewandeld. Eerst hadden we het verkeerde pad genomen en waren we in de rivierbedding van de Todd aan het stappen... was zo'n diep zand dat ik bijna niet meer vooruit kwam. Dus ommekeer gemaakt en dan langs het juiste pad weer op weg. een halve liter water later hadden we onze bestemming bereikt. Onderweg de Ghan nog zien doortrekken... We waren juist op tijd voor de laatste tour in the RFDS . Looked even smaller than in '94 MAAR door onze bijdragen hebben we hen toch weer een beetje ondersteund. Nadien even een cake and theebreak gehouden en met andere toeristen (uit Zuid Oz) gesproken en lekkere cake: Lemington (gewone cake met chocolade overgoten en met cocosschilfers lekker !)
Dan weer naar onze verblijfplaats gewandeld juist op tijd om de Rockwallabies te zien voederen: ze komen dan naar beneden vanop hun rots om lekkere brokjes te krijgen van de toeristen...
Ons even gaan opfrissen en geloof het of niet: we hadden weer geluk want er was weer een speciale avondmaalaanbieding: 10 dollar voor een 3 soorten roast met veel groentjes en aardappeltjes in de schil. Het lekker koude biertje kregen we gratis omdat we in de Lodge te gast waren ;-D
Maandag 16/08 hebben we voornamelijk in de Greuhoundbus doorgebracht om tot in Coober Pedy te geraken... Het ondergronds mijnstadje. Onderweg daar naartoe drong het opnieuw tot me door dat het weer en daardoor het landschap zo verschillend is in vergelijking met vorige keer: alles is zo groen en vol leven !!! Toen we bijna in CP aankwamen werd het landschap NOG MOOIER door de ondergaande zon: prachtige schakeringen van roze / geelrood/ donkeroranje / dieprood en blauwrood... En bijna op 't einde toen het rode bijna zwart werd zag je vooral de grijsgroene begroeiing als het ware "oplichten" PRACHTIG ! 'k heb hier echt zo van genoten !
Onze huisvesting in CP lag in een berg ingebouwd dus alles was ondergronds... beetje raar en voor mij een beetje te koud ... Naar een pizzeria in de buurt (35' stappen) gegaan waar Laurence een LARGE pizza bestelde: ik heb er ook 2 slices van gegeten en dan nog heeft hij er de volgende dag een volledige lunch van kunnen nemen...
Dinsdagochtend hebben we de eerste keer Vegimite geproefd... bwah... nogal zouterig van smaak, niet echt zo lekker vonden we... Bij t weer naar "huis wandelen" zijn we in een echte tropical storm terecht gekomen: ZAND overal... zoveel wind... maar goed dat de regen nog even niet erdoorkwam of we hadden ons motel niet meer kunnen bereiken... RAAR land is Oz toch wel hoor !!! In de namiddag een 4uur durende trip doorheen CP met heel wat mooie zichten en 't bezoek aan een opalmuseum, ondergrondse kerk, de dogfences en moonplanes... Mooie foto's genomen... die wzjn dus nog steeds voor later ! Vroeg gaan slapen in ons bedje in de rotsen want morgenvroeg moeten we er vroeg uit om met de bus naar Alice Springs te rijden: opnieuw een 8uur durende busreis MAAR de coaches zijn wel erg comfortabel.
Woensdag opnieuw in AS ! Maar daarover later meer!
Tot later enne Ja, Jos, alles gaat hier helemaal anders. pijnlijke voeten worden beter doordat de pijn omhoog trekt en een zwaar hoofd door ietsiepietsie teveel lekker drankjes met nieuwe vrienden gaat er langs je voeten weer uit. Ttz: de volgende dag stap je dan toch moeilijker ...
we hebben gisteren een PRACHTIGE dag gehad :we zijn de beroemde (vanaf nu beruchte) Blue Mountaintour gaan doen: een hele dag gewandeld op en neer rotsformaties: van de start van een waterval tot aan de onderkant ervan... met op het einde een spectaculaire "treinrit" (via een oude kool-aanvoerroute) met een hellingsgraad van 52%... 't was wel leuk en mooi maar niets in vergelijking met wat we de rest van de dag gezien hebben! Onze gids "Smokey" was grandioos: hij kon op een heel plezierige manier heel veel vertellen over deze bergen en over de gevaren hiervan: spinen... (hij heeft er zelfs twee voor ons gevangen (waarvan een heel giftige) om ze te laten zien...) Slangen zijn we niet tegengekomen... maar goed want we zaten dus letterlijk uren in the middle of nowhere ! Wel twee kangoeroes en een pygmeekoala in een boom: SSSSSSSSSsssssssssssoooooooooo cute !!!
In de bus naar ons hotel uitgeteld in slaap gevallen MAAR na een goeie douche en propere kleren (man, man... wat kan een mensch stinken na zo'n beetje inspanning !) waren we toch weer fit genoeg om naar de bar te gaan die hij ons voorgesteld had WANT : free food en een drankje gratis ! Dat konden we echt niet aan ons laten voorbijgaan: echte freeloaders - pirates ... en 't heeft ons gesmaakt en dat ene glaasje werden er... erm vier... ach 'k moest niet rijden he
Vandaag heb ik wel serieus gevoeld welke spieren ik gisteren gebruikt heb Amaai uit bed geraken ging nog net, maar elke stap en zeker trappen waren toch wel een ietsiepietsie pijnlijk de eerste daguren. Jedoch: we zijn vandaag tot aan het Opera HOuse gestapt en op de middag ('t was bloedheet) hebben we Sydney Aquarium bezocht: veel haaien en stingrays en andere gevaarlijke creatures gezien: echt de moeite waard !
Na dit bijwerken van dit blog gaan we opnieuw naar The Gaff om gratis eten te verkrijgen: de buitenwipper heeft ons hiertoe gisteravond zelf uitgenodigd, dus... MAAR vanavond gaan we ons alcoholgebruik wel beperken want morgenvroeg vliegen we weer verder: naar the outback, naar Alice Springs !
So... I bid you goodbye maties Argh... tot de volgende keer !
na een heel vermoeiende reis want vertrokken op dinsdagochtend om 5uur en aangekomen in Sydney op woensdag om iets na 12uur 's middags... (Belgischetijd) heel goed verzorgde vluchten ! Hoewel ik had aangegeven dat we misschien "verboden producten" bijhadden (wat medicatie...) zijn we vlotjes door de controles geraakt. Dus neen, we zijn geen gueststars in Border Security ;-D
In Sydney toch nog een avondwandeling gemaakt en iets gaan eten erm iets typisch van Oz (niet dus) namelijk Mc Donalds hihihi...
Dan lekker warme douche... tasje thee en dan heel goed geslapen Rond 10uur 30 heel moeizaam uit ons bedje gekropen om de stad te gaan verkennen. Ontbijtje genomen zittend op een bankje voor het treinstation. Sydney doorkruist om een eerste zicht te krijgen van deze stad en dan ons even gaan opfrissen om dan aan onze avondcruise te beginnen: zonsondergang met mooie (maar niet echt op foto te pakken) sfeerbeelden van Harbourbridge en the Opera house ondertussen genietend van een 3 gangenmenu met aangepaste wijnen en champagne als aperitief. Taz was in de wolken! Foto's zal ik er later moeten bijzetten, want in dit cyberspace"kot" lukt me dat niet... Na dit virtueel bericht gemaakt te hebben,hebben we nog een wandeling van een half uurtje voor de boeg tot aan ons hotel en dan opnieuw een lekker douche... tasje thee... en dan ons bedje in WANT morgen wacht ons een lange maar naar 't schijnt heel mooie trip naar The Blue Mountains...
Meer daarover in een volgende bijdrage .
So goodbye for now and cya later enne... WE ARE IN OZ !!!
nog 2 dagen te werken EN aangezien dit voor mij wel eens gevaarlijke werkdagen zouden kunnen zijn : op een palliatieve eenheid kan je al eens in contact komen met opiaten... Dacht ik dus dat het wel aangewezen zou zijn dat ofwel mijn hoofdverpleegkundige ofwel onze coördinerende arts een brief zou opstellen voor de douane/beveiliging in Sydney Airport...
Ik wou die brief eerst inscannen en zo op dit forum zetten, maar dat is me nog niet gelukt. Daarom "schrijf ik hem over":
" Dear sir off the control-gate,
In this statement we declare the lady in red as a very furious one! She want's to travel to the Ozzies willes and nilles! She is capebel to go true the wall if you try to stop her! She is our pain-nurse and knows everything about pain limits. So she can go far...very far.
So don't mind the 'speed' she sjeest true the gate, don't mind her son, becorse he is a 'crack'. The Morfine and Fentanyl particles you certenly found on her body are just to try out the effency of your doggie!
So our advice: let her pass true as quick as possebel.
With many regards
Her colliegs.
Ps Hier and there we may have made a spellingsfoult, don't even mind.. "
Wat denken jullie hiervan? Zou ik deze brief laten zien aan de controlepost Down Under als ik in de problemen geraak? Of heeft iemand van jullie een betere safe pass voor me? Je mag die altijd in reactie op dit blogstukje insturen hè! Bedankt alvast !
Zo, nu nog even chillen om morgen fris en monter aan mijn voorlaatste werkdag te beginnen ... Cya soon! OZwoman
Jawel lieve vriendjes en vriendinnetjes: het aftellen is nu wel écht begonnen hè ! 't is precies zoals voor Kerst en Nieuwjaar tesamen: AFTELLEUH !!!
Deze namiddag ben ik met Laurence nog een paar onontbeerlijke dingen gaan kopen, zoals: een zwembroek voor hem en een ditopak voor mij. En neen, van dit laatste zal je geen foto in dit blog vinden, ook niet als we in Oz zijn!
Verder heeft hij zich een coole zonnebril aangeschaft en ik nieuwe wandelschoenen, want met de vorige kon ik amper onze dienst op en neer wandelen of ik had al last van mijn achillespees Rechts. Eerst dacht ik nog dat het een kwestie van 'inlopen' was, maar toen de last pijn begon te worden die niet meer overging, wist ik dat het aan het erm... foutlopen was
Dus DANKJEWEL Synthia voor je gouden tip: deze schoenen zitten als gegoten maar ik ga ze volgende week tijdens mijn nachten toch nog wat "inlopen" !
Tenslotte nog aangeschaft (op reis gaan is écht wel een dure zaak!) een memorystick die tot 3000 foto's kan bewaren. Dat zal misschien juist voldoende zijn... De reservebatterij die ik voor mijn fototoestelletje wou aanschaffen (kwestie van dat steeds van genoeg kracht te voorzien) was echter niet meer voorradig Dus dat moet ik nog ergens anders zien te pakken krijgen want dat zal wel nodig zijn als we onze 10 daagse door the Australian Bush maken ! Enfin, 'k heb me toch al maar een "wereldstekker" aangeschaft om in Oz de batterijtjes van GSM en fototoestel toch af en toe van enige electriciteit te voorzien.
En neen, mijn koffers zijn nog steeds niet gepakt: dat zal nog een lastige klus worden: wat mag/kan er wél en vooral NIET mee, want onze meebrengcapaciteit is erg beperkt !!! Maar om dit saaie epistel toch een beetje op te smukken: een foto van Taz op/tussen de lege koffers!
Tot volgende keer, waarschijnlijk als mijn twee nachten (van maandagavond tot woensdagochtend) voorbij zijn MAAR dat gaat supersnel gaan... ahja... met die nieuwe stapschoenen !!!
binnen 14 dagen... ben ik op DIT moment al een paar uur aan mijn vakantie begonnen... De realiteit van DEZE vakantie wordt hoe langer hoe duidelijker: het is ook al zolang geleden dat ik op vakantie gegaan ben MAAR nu wordt het dus écht wel héél écht !!! Ik moet nog wel een paar praktische dingen regelen, maar alles staat mooi genoteerd in mijn agenda en vanaf donderdag 29 juli 2010 kan ik er ook écht werk van maken... spannend... hectisch... nog niet helemaal tot mij doorgedrongen... begint helemaal door te dringen
vooral: IK HEB ZO'N ZIN IN Oz !!!
nog 3 dagen werken voor de Algologische functie met op woensdag dus "hoog bezoek van de FOD" Dat bezoek ga ik morgen nog eens goed voorbereiden, MAAR ik denk dat alles wel OK zal zijn: heb de voorbije maanden keihard gewerkt om dit project op te starten en eigenlijk ben ik er al een beetje trots op...
Ik WEET dat ik dan nog 6 dagen: twee nachten, 2 Algologische dagen en twee vroeges moet werken en ik zal me ook 100% inzetten, maar het zal toch allemaal more relaxed zijn, HOOP ik want het is al héél lang geleden dat ik nog zo verlangd heb naar vakantie !!!
groetjes en tot de volgende keer... dan foto's van lege koffers... ;-D
... ben ik al aan mijn eerste vakantiedag begonnen!
't wordt nu steeds echter maar aan de andere kant ook "onwezenlijker": Nog 22 dagen en dan zit ik (weer) aan de andere kant van de wereld !!! Ik heb er ZO'N zin in ! Hoewel dit momenteel vooral te maken heeft met het feit dat ik 29 dagen lang NIET ga moeten zorgen voor warme maaltijden (Moeke, wat eten we vandaag?) en idem dagen NIET moet wassen en kuisen en...
Dat is een luxe die ik al een paar jaar niet meer gehad heb en waar ik dus echt naar uitzie ! Maar dat is toch ook een deel van het vakantiegevoel, niet?
Tot later, want NU wacht er nog wel een strijk en boodschappen doen en ...
Mocht je 't nog niet weten: nog 24 !!! dagen en dan LOZT Down Under...
Ja, dus nog een dikke 3 weken en dan is 't eindelijk zover... Er is al heel veel in orde gebracht MAAR er moeten nog een paar belangrijke praktische zaken op punt gesteld worden enne... 'k moet ook nog 15 dagen hiervan KEIHARD werken, jedoch...
Dus de volgende weken zal ik 't in dit blog vooralsnog veel hebben over de thuisbasis en voorbereidingen en beslommeringen en bekommernissen daarrond.
Eén tipje van de sluier wil ik al wel oplichten: mocht je willen weten waar mijn titel vandaan komt: kijk dan maar eens naar mijn eerste foto en laat me weten of je 't raadsel kan oplossen...
10 ... 9 ... 8 ... 7 ... 6 ... 5 ... 4 ... 3 ... 2 ... 1 ...
