Zoals beloofd: nog even iets over onze aankomst in Darwin. Na onze 3 daagse tocht van Alice Springs tot Darwin, waarbij we -zoals ik al verteld heb- "geslapen" hebben in toch wel ERG BASALE omstandigheden, zijn we dus in Darwin aangekomen. MAAR eerst voor de ongelovige Thomassen onder jullie; nu kan ik eindelijk het bewijs laten zien van onze toch wel rudimentaire huisvesting: zie fotobijlages: we hadden geen persoonlijk toilet: dit moest gedeeld worden met andere Aliens in de buurt... soms met lange wachttijden tot gevolg. en een foto van onze "volière" zoals ik die in mijn verhalen genoemd heb. De eerste foto is die van mij aan mijn favo rotsformatie allertijden: Uluru
Dus... zoals jullie misschien NU wel kunnen begrijpen, hebben we op die 3daagse niet echt de luxe gehad onszelf proper te houden. We hebben wel elke dag een douche genomen (soms samen met een spin of twee ) MAAR onze kledij... enfin, zo kwamen we dus in Darwin aan MAAR ipv naar een jeugdherberg gebracht te worden, mochten we overnachten in een Resort. Toen Laurence en ik daar naartoe stapten van onze vorige locatie waar onze koffers achtergebleven waren, zagen we al onmiddellijk dat dit toch wel een HEEL mooi/voor onze normen héél luxueus/nette en propere... accomodatie was. Met loden en vooral héél vuile schoenen en dito kleding stapten we het Resort binnen... de man achter de receptiedesk keek ons met grote ogen aan en moet gedacht hebben dat we op de verkeerde plaats terechtgekomen waren MAAR hij was professioneel genoeg om ons niet direct weer buiten te gooien. Enfin, toen ik onze gegevens doorgaf en mijn Mastercard bovenhaalde, zag ik hem toch een beetje ontspannen, maar het was pas toen ik hem de reden gaf van "ons uitzicht" en ik vroeg of het Resort een wasserijtje had, want "dat we dringend aan een wasbeurt voor ons en onze kleding toe waren" dat er een klein glimlachje op zijn gezicht verscheen... Wij dus naar onze kamer ... Onderweg daar naartoe, moesten we voorbij het zwembad en de -bar en een paar mensen keken ons aan alsof we van een andere planeet kwamen [dat krijg je hè, als je met Aliens de toiletten deelt ;-) ] en één man kon zich niet inhouden en zei: " Wauw, jullie hebben precies het een en ´t ander meegemaakt!" Ik antwoordde hem dat ik hem na mijn douche wel te woord zou staan... Zo gezegd zo gedaan en toen Laurence en ik weer als normale mensen onze hotelkamer uitkwamen: netjes gewassen en eens iets anders aan dan onze wandel/trekkingshorts zat die man daar nog steeds en heb ik hem ons verhaal gedaan... De receptionist keek letterlijk TWEE keer naar ons toen we de deur uitgingen... ofte hoe kleren (en netheid) toch effectief de man/vrouw maken hè !
Maar nu is deze reis dus echt afgelopen! De eerste machines was zijn al gedaan ... De jetlag (heb er eigenlijk niet veel last van gehad, vind ik) is voorbij en het leven gaat zijn gewone gang weer beginnen gaan. De vele foto´s die ik getrokken heb zal ik nog vaak bekijken en ik wil die met aangepaste muziek op een DVD branden zodat ik er ook de filmkes die ik gemaakt heb kan bijzetten. Dus daar ga ik ook nog vele uren van genieten!
Toch nog een laatste verhaaltje: We waren nog maar een paar uur thuis en onze handbagage lag verspreid op de keukentoog... we waren aan het eten (Vincent, nog eens bedankt dat je voor eten gezorgd hebt op onze thuiskomstdag!) toen Vincent ineens zei: er kruipt iets op mijn been en ECHT WAAR : een Hunter heeft de reis van Oz naar België blijkbaar in onze handbagage meegemaakt... Gelukkig heeft de spin niet gebeten, want hoewel niet dodelijk, kan een beet ervan toch heel lang en ernstige allergische reacties geven... Raar hè: wij hebben bijna een maand in de toch wel gevaarlijke natuur van Down Under geleefd zonder gevolgen en nu werd mijn zoon die thuisgebleven was bijna het slachtoffer van een Aussiespin ;-)
Voor andere verhalen over onze PRACHTIGE reis, moet je me maar eens aanspreken en als je wil... en de DVD is klaar...
PS: de laatste foto: mijn voetafdrukken in het zand van Oz... die zijn nu al lang door de zee weggeveegd MAAR mijn herinneringen zullen blijven
ja, aan alle mooie liedjes komt een einde MAAR deze vakantie was VEEL te vlug voorbij !!! Er is nog zoveel te zien, nog zoveel te beleven... Jedoch: onze koffers zijn gepakt en ons "herfstgerief" ligt klaar om morgen vroeg aan te doen om weer naar huis te komen. 't Zal een heel lange terugreis worden, maar 'k heb me voorgenomen deze tijd te gebruiken om de voorbije 4 weken nog eens te overlopen en alles goed in mijn geheugen te prenten !
1 Aussiedollar hou ik alvast over: het begin van een nieuwe spaarpot om over een jaar of 3 tot maximum 7 opnieuw naar hier te kunnen komen!
Als ik in Belgie ben, zal ik nog verslag uitbrengen van onze aankomst en ons verblijf in Darwin. 'k hoop dat jullie een beetje genoten hebben van mijn/onze reiservaringen / -perikelen!
