Onze avonturen in the University of Pikeville en the Upike Bears Hallo,
Wij zijn Lara Verhulst, Jinte Meertens en Bibian Borst. Wij droomden van voetballen en studeren in Amerika. En momenteel is deze droom werkelijkheid geworden. We gaan voetballen bij de The Upike Bears in Kentucky en ondertussen ook daar studeren aan de University of Pikeville.
Langs deze weg willen we familie, vrienden, kennissen,... laten meegenieten van onze avonturen.
Veel tijd zullen we niet over hebben, maar toch zullen we ons best doen om toch af en toe iets te schrijven en foto's te posten.
Geniet er maar van, wij zullen er alvast ook met volle teugen van genieten!
Lara, Jinte en Bibian
28-07-2015
WELKOM bij Our American Dream
Hallo,
Wij zijn Lara Verhulst en Bibian Borst. Wij droomden van voetballen en studeren in Amerika. En momenteel is deze droom werkelijkheid geworden. We gaan voetballen bij de The Upike Bears in Kentucky en ondertussen ook daar studeren aan de University of Pikeville. Langs deze weg willen we familie, vrienden, kennissen,... laten meegenieten van onze avonturen.
Veel tijd zullen we niet over hebben, maar toch zullen we ons best doen om toch af en toe iets te schrijven en foto's te posten.
Geniet er maar van, wij zullen er alvast ook met volle teugen van genieten!
We zijn al redelijk vroeg uit de veren. Ik denk dat we nog een beetje moeten wennen aan het tijdsverschil.
Vandaag staat eigenlijk niks speciaals op de planning.
Toch moeten we even uitkijken om ons internet hier in orde te krijgen, want voorlopig moeten we via de wifi van Rian even skypen naar huis. Gewoon om te vertellen dat we goed aangekomen zijn.
De kamers zijn echt basic: 1 bed, 1 ladenkast met 3 lades, 1 bureau met stoel. That's it! De winterkleren blijven alvast in de valies en schuiven we onder het bed. Wat we met de rest gaan doen is nog niet duidelijk...? Maar we vinden er wel iets op...
De toiletten, wastafels en douches bevinden zich in een sanitair blok op de gang en wat verderop kunnen we ook gebruik maken van wasmachines en droogkasten...
We zijn nog maar met 3, maar binnenkort komt ook Marleen uit Duitsland en Bibian uit Nederland aan... alsook alle andere teamleden van The Upike Bears...
29 juli 2015: Lang naar uitgekeken... veel dagen afgeteld... en nu is het zover: Upike, Here we come!
Hallo,
Deze morgen al vroeg uit de veren. De koffers staan al volledig klaar. Nog vlug ontbijten en dan op naar Brussels Airport.
Ze raden ons aan om 3 uur op voorhand aanwezig te zijn voor een internationale vlucht, dus we vertrekken voor alle zekerheid rond 6u30.
Het wordt moeilijk om daar een parking te vinden. We zijn hier blijkbaar niet alleen...
Vooraleer we onze valiezen kunnen inchecken, moeten we nog zelf onze boarding passes afdrukken, dan aanschuiven om koffers in te checken. We worden door een 'super vriendelijke' (ahum) veiligheidsagent ondervraagd. (Ik vermoed dat die er liever niet bij was geweest vandaag...). Onze 2 valiezen worden zonder problemen ingecheckt: geen overgewicht! Oef!
De gate is al open en na nog vlug een hapje en drankje genomen te hebben, besluiten we afscheid te nemen en aan te schuiven voor de paspoortcontrole. Een moeilijk moment, maar we slaan ons er door...
Met enige vertraging stijgen we op vanuit Zaventem richting Philadelphia. De vlucht verloopt rustig.
In Philadelphia moeten we een binnenlandse vlucht nemen naar Charleston. We moeten ons haasten, want we hebben niet zo heel veel tijd. Uiteindelijk blijkt dat we een halfuur misrekend hebben. Beter te vroeg , dan te laat! Deze vlucht is echter van een heel ander kaliber dan de vorige. Blijkbaar werkt de airco niet zo goed en worden we ook wat meer geschud. Gelukkig moeten we hier maar een kleine 2 uur in vertoeven.
Eens aangekomen in Charleston worden we opgewacht door de medecoach die ons met de wagen nog naar Pikeville brengt. Nog eens een 2 uur durende rit.
Aangekomen in Pikeville ontmoeten we voor het eerst in levende lijve onze britse teamgenote Rian Mullen. Na wat kennismaken, moeten we nog onze koffers uitpakken, zodat we in ons bed kunnen. Want het was een lange, vermoeiende dag...