|
Hallo,
Deze morgen al vroeg uit de veren. De koffers staan al volledig klaar. Nog vlug ontbijten en dan op naar Brussels Airport.
Ze raden ons aan om 3 uur op voorhand aanwezig te zijn voor een internationale vlucht, dus we vertrekken voor alle zekerheid rond 6u30.
Het wordt moeilijk om daar een parking te vinden. We zijn hier blijkbaar niet alleen...
Vooraleer we onze valiezen kunnen inchecken, moeten we nog zelf onze boarding passes afdrukken, dan aanschuiven om koffers in te checken. We worden door een 'super vriendelijke' (ahum) veiligheidsagent ondervraagd. (Ik vermoed dat die er liever niet bij was geweest vandaag...). Onze 2 valiezen worden zonder problemen ingecheckt: geen overgewicht! Oef!
De gate is al open en na nog vlug een hapje en drankje genomen te hebben, besluiten we afscheid te nemen en aan te schuiven voor de paspoortcontrole. Een moeilijk moment, maar we slaan ons er door...
Met enige vertraging stijgen we op vanuit Zaventem richting Philadelphia. De vlucht verloopt rustig.
In Philadelphia moeten we een binnenlandse vlucht nemen naar Charleston. We moeten ons haasten, want we hebben niet zo heel veel tijd. Uiteindelijk blijkt dat we een halfuur misrekend hebben. Beter te vroeg , dan te laat! Deze vlucht is echter van een heel ander kaliber dan de vorige. Blijkbaar werkt de airco niet zo goed en worden we ook wat meer geschud. Gelukkig moeten we hier maar een kleine 2 uur in vertoeven.
Eens aangekomen in Charleston worden we opgewacht door de medecoach die ons met de wagen nog naar Pikeville brengt. Nog eens een 2 uur durende rit.
Aangekomen in Pikeville ontmoeten we voor het eerst in levende lijve onze britse teamgenote Rian Mullen. Na wat kennismaken, moeten we nog onze koffers uitpakken, zodat we in ons bed kunnen. Want het was een lange, vermoeiende dag...
|
