Vooreerst mijn excuses voor de late berichtgeving over deze
trip naar Tanzania, ter voorbereiding van het project Train the Trainer. Snel
internet is voor ons, Europeanen een evidentie, niet in Afrika dus. Anderzijds had ik een logistiek probleempje
dat verhinderde om lange teksten te posten.
Geen nood, hier komt uiteindelijk het verslag.
Na een gemiste aansluiting in Schiphol belandde ik veilig en
wel, zij het zonder bagage en dus met een dagje vertraging in Arusha. Daar
aangekomen heb ik de eerste dagen gespendeerd in Samaritan Village. Het was een
heel blij weerzien met de kinderen en de staf. Dat het inmiddels een jaar
geleden was dat ik er vertoefde heb ik nooit gevoeld, het was alsof ik maar
even weggeweest was.
Alle babyspullen (papflessen, tutjes, verzorgingsproducten,
) die ik uit België had meegenomen waren zeer welkom. Ook over het speelgoed en
de 14 basketoutfits waren de kids reuze-enthousiast. De poppen, voorzien van
Afrikaanse kleedjes, met dank aan de creatieve naaisters Krista en Linda,
vonden al snel een adoptiemama of papa. Jawel, jongens, meisjes,
ze waren er
allemaal gek op.
Deze keer verbleef ik niet meer dan 2 dagen in Samaritan, en
wel om veiligheidsredenen. De buurt wordt er onveilig gemaakt door rondhangende
jongeren, voorzien van pistolen, die, eens het donker is mensen overvallen en
beroven. Bijgevolg is er een uitgangsverbod ingevoerd vanaf 19h. Reken daarbij
dat Samaritan extra wordt bewaakt door 3 honden die er vanaf de avonduren
loslopen en mij, net als de andere bewoners, als indringers aanzien
Dus, binnenblijven
zou de boodschap zijn, elke avond
Je kan dus wel al raden, dat is niet aan
mij besteed. Vanaf zondag heb ik dan ook mn intrek genomen in Hotel Flamingo in
het centrum van Arusha. De uitbater, Ian, tevens een goeie vriend van nonkel
Jan, was een fantastische gastheer. Zijn betrokkenheid in diverse projecten
zoals het onze is bijzonder groot.
Vanaf maandag, en gedurende de volgende 2 weken heb ik heel
interessante contacten kunnen leggen, enthousiaste mensen ontmoet en nuttige
informatie verzameld. Zowel directies van diverse scholen (Uhuru School voor
kinderen met beperkingen, Monduli Valley School, Highridge School, Peace
School, Saint Monica School, Patandi Special Needs College ) als Mrs. Eunice Tondi,
Special Needs Eductation Officer van Arusha City Council waren bijzonder
opgetogen over het voorgestelde project. Ik heb mogen merken dat er best al wat
inspanningen worden gedaan om een antwoord te bieden aan de kinderen met
leerproblemen van diverse niveaus. Toch beseffen een aantal onder hen dat er hoge
nood is aan bijkomende informatie. Voor
sommigen kwam ik als geroepen. Mrs. Tondi had net een voorstel opgesteld om de
opleiding van de zorgleerkrachten. Het aanbod om onze kennis te delen leek haar
een godsgeschenk.
Daarenboven heb ik tijdens mijn verblijf kennis kunnen maken met
Luk, niet enkel een zeer aimabel man maar tevens voorzien van een geweldige rugzak
aan ervaring. Als ex-leerkracht, ex-directeur van een school en ondervoorzitter van leraars zonder grenzen
beschikt hij over bijzonder waardevolle expertise, informatie en contacten. Ik
zou hem heel graag bij het project betrekken.
Onze volgende stap is het benaderen van de juiste enthousiastelingen
(ervaren leerkrachten, studenten psychologie, orthopedagogie, pedagogie,
) om
begin 2015 de juiste noden ter plaatse te gaan identificeren. Dat moet ons
toelaten om een gepast programma samen te stellen en medio 2015 te gaan
implementeren.
Tevens heb ik tijdens mijn verblijf Tracey in Samaritan ontmoet.
Zij is de leerkracht die voor de huiswerkbegeleiding en extra lessen zorgt voor
Evarist en Flora sinds begin dit jaar. Flora heeft hierdoor schitterende
vooruitgang geboekt. De achterstand die ze had, lijkt volledig weggewerkt. Voor
Evarist moet nog wat verder onderzocht worden waar het probleem zich situeert
om er nadien de juiste oplossingen aan te bieden. Vanaf januari (december is
nl. een vakantiemaand in Tanzania) zal ook David worden bijgestaan door Tracey.
Ik heb gemerkt dat zij heel goed werk heeft verricht en de kinderen vinden het
blijkbaar heel tof om die extra lessen te krijgen. Ook de andere kids die
vragen hebben met hun werk kunnen bij haar terecht, zij maken hier regelmatig
gebruik van.
Om een continuïteit te voorzien in die huiswerkbegeleiding
willen we graag de fondsen nog wat aanvullen zodat we Tracey ook een degelijke
vergoeding kunnen blijven betalen. Tot nog toe bedraagt dit 60 per maand. In
het kader hiervan heb ik allerlei moois en lekkers uit Tanzania meegebracht en dit
wordt binnenkort te koop aangeboden. De opbrengst gaat integraal naar het loon
van Tracey en naar het project Train the Trainer.
Dus, beste lezer, ben je op zoek naar kerst- of andere
geschenken, wil je jezelf een cadeau geven en meteen het project steunen
hou
dan vooral deze blog en onze facebookpagina in de gaten. Weldra krijgen jullie
een uitnodiging voor de verkoop van houten schalen en slabestekken, mooie wax-stoffen, rokjes, tablet- of laptophoezen, tasjes, juwelen,koffie, thee, kruiden, noten, brandy,
.
Tips, adviezen, contacten
. zijn steeds welkom, evenals
jullie enthousiasme voor de steun van dit project.
Wordt vervolgd, zoveel is zeker.
Lieve groet
Els
