Traag en breed stroomde de rivier, helder en met een indrukwekkende schoonheid. Met een vreemde elegantie sleepte de rivier zich door het heuvelachtige landschap. De stroom die zich al eeuwen door het land een weg zocht naar de zee had ook iets somber. Alsof ze toeschouwer was geweest van de trieste geschiedenis van het omringende land, dat met bomen en andere planten was bezet, en stroomde nu zoals een traan naar beneden over het gezicht van de aarde naar de vrijheid in zee. Deze mysterieuze rivier verzachte langzaam de littekens van oudere tijden, een moeder die de wonde van haar kind verzorgt. Na zich lange tijd, licht naar het westen draaiend door het landschap te hebben getrokken, kwam ze uit in een groot meer. Omgeven door een beboste bergflanken. Een mysterieuze sliert mist hing over het meer alsof het expres door iemand over het meer was geslingerd, om iets te verbergen, of iets te vergeten. Zo hing het er, als een waas van vergetelheid. In het midden van het water ligt een eilandje, een zachte aarden helling die zoomloos overgaat in rotsformatie, met op de top van de rots een groot landhuis. Het huis, dat met klimop en mos was begroeid leek verwaarloosd. Verlaten door de vorige eigenaars jaren geleden? Het huis scheen een soort van sombere gloed uit te stralen alsof het om iets rouwde.
Achter het huis lag een tuin. Een fantasie van kleuren vervat in bloemen en wilde planten die zoete geuren door de wind lieten meenemen in een bries als een compositie van geuren. De vlucht van zachte geuren werden door de bloemen afgegeven aan de lucht als een vrolijk geschenk voor de zachte zonnestralen die de zon liet zakken op de gezichten van vele bloemen en andere planten, die vergezeld waren van een verzameling aan onkruid. Het gras dat wild groeide lag bezaaid met druppels dauw die fonkelden in de eerste zonnestralen, die door de mist heen braken. De druppels leken haast tranen door de hemel gehuild op het zachte gazon. Achter in de tuin stond een kleiner huisje, met witte muren die verscholen waren achter een kluwen van klimop. Een verzameling rode dakpannen, die in de loop der tijden het gezelschap hadden gekregen van een hoop mos, vormde het dak onder de schaduw van een grote eikenboom. De schaduw van deze grote eiken boom straalde rust en kalmte uit, de plaats onder de boom scheen er vredig uit te zien om redenen die niemand kon verklaren. Een eenvoudige bruine, houten deur stond in de muur. Niets leek er op te wijzen dat het huisje bewoond was. Het was zeer duidelijk dat het landhuis al jaren leegstond en ook de tuin leek verwilderd, maar toch woonde er iemand in het huisje dat in de tuin stond achter het landhuis Archwald
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
