Liefde is een vreemd ding. Raar gevoel. Storende gedachte. Het is iets onzeker, het is een ziekte die je doet lijden of het nu positief of negatief verloopt. Het kwelt, stikt, en drukt. Je voelt de aanwezigheid ervan in ieder geval wel. Altijd en overal. Je vraagt je af of de dingen die je doet wel correct zijn, of de gedachten die je denkt wel inorde zijn, of je plannen niet tegendraads aflopen. Juist ja, de kwelling diep in je ziel, diep in je hart en ergens tussen je aderen, is het goed of slecht.? Moet liefde niet op wolkjes lopen zijn.? Moet het niet een andere, betere wereld voorstellen.? Ik zou het niet weten, echt niet. Tot nu toe zijn het altijd maar kwellingen geweest. Dromen die je 's nachts wakker maken, gedachten die je niet meer in slaap laten vallen, woorden die ergens rondvliegen tussen je oren. Niet dat ik het negatief bedoel, maar het is gewoon oneerlijk. Je bent toch niet zeker van het andere persoon.? Je weet toch niet met 100% of die ene waar jij alles om geeft ook effectief alles om U geeft. Wat als jij heel uw hart en ziel afgeeft aan uw geliefde en hij neemt het, maar doet er niets mee. Hij legt het op een plankje bij de rest. En toch, toch hoop je dat JIJ de enige bent. Die ene voor altijd, die ene voor nu, die ene voor later. Je blijft hopen, want hoop is de allerlaatste redding, bij alles, het is onze redding altijd al geweest. Bij dood, bij verlies, bij examens, bij reizen, bij slechte en bij goede dingen. Ze is er altijd: hoop.
De enige wat er nooit aanwezig is in ons leven is de arrogante, rond hangende, egoïstische klootzak: zekerheid. Je bent namelijk nooit zeker van dingen. Nooit zeker van uw keuzes. Nooit zeker van uw beslissingen. Nooit zeker van dat tweede persoon. Nooit zeker van zijn gevoelens. Zijn ze echt, zijn ze oprecht, zijn ze eerlijk.? Is al het moeite dat jij doet wel nodig.? Volgens jouw eigen brein, dat volzit met hoop, ja. Hoe ben je zeker dat die andere zoveel houdt van jou als jij van hem. Hoe ben je zeker dat als jij iets doet, hij dat ook doet voor u.?
Je bent niet zeker.
Je bent nooit zeker.
That's life.
That's risc.
And riscs, my dear, they are no sweets, they are bullets. You have to play your own Roulette, 'cause you never know if the bullet will hits you or it won't.
That's risc, and riscs as you know, they have the same characteristics as love. You'll never know if it hits you if you won't try.
