Hallo allen,
nij mijn aankomst bij de vroegere directeur van Essong'olo heb ik een pakje gekregen dat Veerle opgestuurd had in 2009 en 1 dag na mijn vertrek toegekomen was. Het bevatte Marsen en Twixen en de mensen hier hebben het niet geopend, de mieren echter wel en het moet gezegd , blijkbaar lusten ze ook Mars.
heb net een eerste echte werkdag achter de rug (daarvoor was voorbereidende gesprekken, prijzen opvragen, ...) waar ik enige graafwerken onder een loden zon (het is hier echt warm) op mijn actief gezet heb en dan ben ik centjes gaan halen in de bank om de eerste uitgaven van cement en zand te betalen. Ik heb Veerle deze morgen gebeld om te skypen maar in dit cybercafe is dit programma niet geinstalleerd en dus gaat het de mist in.Ik word hier zacht uitgedrukt zeer in de watten gelegd. Ik logeer nu bij de voorzitter van de Raad van Bestuur van de school (Board of Governors) aangezien de vroegere directeur van Essongolo nu op pensioenleeftijd is (55 jaar) maar hij geeft nog 5 jaar les in de school van Ebwali vlakbij zijn huis. Iedereen is zeer blij met mijn terugkomst na 2 jaar en ik word hier echt goed opgevangen.Alles dus goed, geen zorgen .
Eergisteren nog in een matatu (=minibusje, soort combi) voor 14 personen gezeten met 19 volwassenen, een baby en minstens 1 kakkerlak binnen en 2 mensen hangend aan de buitenzijde : zeg maar een beetje couleur locale.
Voor wie graag eens weet waar ik werk : zie de satellietfoto's in bijlage
Groetjes uit een minicybercafe in Milonje, (niet zo ver van Essongolo),
Kris
