EIGEN  SCHULD....

                   DIKKE  BULT...

Wat een blog toch allemaal kan teweeg brengen bij sommige, kleinzielige mensen.

Sinds een paar dagen is er een "boy-cot-poging" lopende tegen deze blog. Het is toch niet mijn schuld dat sommigen niet tegen de waarheid bestand zijn. Iedereen spreekt  over bepaalde toestanden die niet rechtvaardig zijn in dit milieu van sommige liefhebbers. Niemand durft hierover echter een woord reppen tegen de verantwoordelijken om hen te wijzen op de situaties die regelmatig fout lopen. Ik doe dit dan echter wel en meteen krijg ik het deksel op mijn neus. Het ergste is dan nog dat het bestuursleden van bedoelde vereniging zijn die zich gekrenkt voelen. Met dergelijke "schoolmeestersmentaliteit " moet ik wel moeite doen om mijn lach in te houden en mij hierbij ernstige vragen te stellen bij hun bedoelingen.

Tot voor kort deed ik het redactionele werk voor een Brabantse club. Door vaststellingen van heel wat onderlinge tekortkomingen gaf ik dan ook mijn ontslag en begon mijn eigen blog. Dit is dan de doorn in de ogen van hen, die enkel hun eigen belang in acht namen binnen die club. Voor mij gaat het enkel om de liefhebbers van dienst te zijn. Nu dat men echter niet goed meer weet van welk hout pijlen maken, vonden ze het aangewezen om mij, via een vals e-mail, te beschuldigen van al het vuil der aarde in  mijn "gastenboek" op deze  blog. Zo dachten zij misschien dat ik niet zou te weten komen van wie die beschuldigingen kwamen, wel goed van opzet maar heel slecht gedacht. Enkele dagen heb ik ze laten sudderen en heb er dan een eind aan gemaakt door mijn gastenboek te blokkeren. Gedaan met lachen, nu ben ik aan zet. Hetgeen ze mij in alle toonaarden verweten doen ze op dit moment zelf op grote schaal. "Jan met de pet" moet nu zelf de verantwoordelijkheid voor het clubblad op zich nemen en in hun eerste editie doen ze reeds een greep naar Internet. Klakkeloos worden teksten overgenomen om toch maar wat stof te vergaren om hun boekje vol te krijgen. Wel gemakkelijk en bovendien is er geen werk aan. De leden zullen tevreden zijn. Zou wel eens één van de laatste stuiptrekkingen kunnen zijn, daar zal ik echter niet van wakker liggen. Een van de redenen van mijn ontslag was ondermeer, bepaalde oneerlijkheden tijdens de tentoonstellingen. Hier werden bepaalde prijzen toegekend aan personen die daar helemaal geen recht op hadden maar door enkele bestuursleden aanzien werd als een beloning voor bewezen diensten. De niets vermoedende, kleine liefhebbertjes trapten dan ook met beide voeten in deze val. Wat men allemaal al niet doet om zijn eigen imago op te krikken. Tientallen onregelmatigheden zou ik kunnen aanhalen, ik ga hier echter niet meer woorden  aan vuil maken en hoop dat ze opnieuw met beide voetjes op de begane grond zullen terecht komen maar dan met een gezondere clubgeest dit maal.