De  gevaarlijk,  GIFTIGE

Reuze   BERENKLAUW

  De Reuze Berenklauw is een exotische plant die zijn naam niet gestolen heeft. Bij ondoordacht behandelen ervankan deze plant enome schade aanrichten aan de menselijke  body. Dit wil nu echter ook weer niet zeggen dat de Berenklauw ten allen tijde moet vermeden worden, in tegendeel.Bij verstandige benadering  en vooral behandeling kan men deze exotische plant ook heel wat positieve eigenschappen toeschrijven.

De Reuze BERENKLAUW (Heracleum mantegazzianum)  komt in de benelux -landen veelvuldig voor sinds de 19de eeuw. In sommige van onze streken kent men deze plant ook wel onder andere benamingen: De Kaukasische Brenklauw of de Parapl^plant. Oorspronkelijk is deze plant uit Zuid-West Azië geïnporteerd als een sierlijke tuinplant. In heel wat planten- en siertuinen komt men deze reus dan ook tegen. Een reus is het alleszins, in enkele maanden kan hij zich ontplooien tot zelfs een hoogte van 5 meter. Zijn naam heeft hij dan weer grotendeels te danken aan de vorm van zijn bladeren. Deze vorm komt bekend voor als zijnde de afdruk van een berenpoot. De geslachtsnaam (Heracleum) heft dan weer alles te maken met de Griekse held Heracles. Heracles zou volgens de wetenschappelijke opzoekingen de eerste zijn geweest die de medicinale eigenschappen van deze plant heeft ontdekt en toegepast. Vooral in de Scandinavische landen gebruikt men deze plant momenteel nog steeds, vooral dan als voer voor dieren, zoals konijnen, schapen en varkens. In de streken rond Polen en Siberië kan men bij de boerengezinnen op het platte land nog steeds lekker smullen van "Borstzoz", dit zou een gerecht zijn dat gemaakt wordt van de bladeren en de zaden van de Berenklauw.  "Borstzoz" zou een soort biersoep zijn die een versterkende kracht zou bezitten voor alles wat leeft. In onze streken kennen we echter, behalve de reuzebereklauw ook nog wel de gewone  Berenklauw. Deze soort is heel wat kleiner in omvang dan zijn grotere broer, de grootte varieert tussen de 0,30 en 1,50 meter hoogte en is van uiterlijke wel de evenknie van de reus. In eigenschapsverband is hij evenwel niet minder krachtdadig inzowel zijn positieve als negatieve eigenschappen.  We treffen deze vooral aan op vochtige, braakliggende velden, in moerassige omgevingen, op bergen en langs de slootkanten. De Berenklauw is bovendien een stikstofminnende plant en bloeit van eind mei tot laat in de herfst. Aan sommige van onze vogels (vooral parkieten) zoals rosella's en de roodvleugels kunnen we deze plant serveren. eenmaal ze de plant hebben leren kennen geraken ze er aan verslaafd. Ook andere, zoals Europese vogels en zelfs kanaries lusten de blaadjes en zeker de zaadjes wel. In een open volière kan men de proef eens doen door de bloemsteel af te knippen en in een bakje met vochtig zand, in de volière te plaatsen. Je zal al snel zien dat ze er lustig gebruik van maken en het zal na een tijdje aanzien worden als een welgekomen snoepje. Toch moeten we bij deze, soms erg omstreden plant ook wat bedenkingen en waarschuwingen plaatsen. Zo heeft de Nederlandse gemeente Ridderkerk de oorlog verklaart aan de reuze Berenklauw. Deze strijd zou zijn oorsprong vinden in een ver doorgedreven veiligheidsplan van de gemeentelijke overheid om spelende kinderen in de zomerperiode te beschermen tegen de onwetendheid van de bevolking. De Reuze Berenklauw heeft, als tropisch aandoende plant heel wat aantrekkingskracht bij spelende kinderen. De bladeren van deze plant kunnen uitgroeien tot een lengte van meer dan een meter en meer en dus voor kinderen ideale plaatsjes om bv. verstoppertje te spelen. Kinderen die er argeloos onder kruipen en nadien hun speelse spelletjes verder zetten in de brandende zon, lopen grote risico's. De brandharen en sappen van de plant kunnen irritaties veroorzaken van de huid met zelfs blaren al gevolg, zeker op de bezwete lichaamsdelen.  Laat het duidelijk zijn: De Bereklauw is niet giftig, zeker niet in vergelijking met bv. de Monnikskap (Aconitum) of de Taxus baccata.  Het is echter wel zo dat het sap van de plant furocoumazinen bevat en deze zijn wel erg fototoxis voor de mens. Contact met het sap kan bij sommige mensen brandblaren veroorzaken. Sap in de ogen kan zelfs tot blindheid leiden. Als voorzorgsmaatregel moet dus elke aanraking met het sap vermeden worden, wanneer dit echter toch onvoorzien mocht gebeuren, moet de plaats van aanraking , zo snel mogelijk afgespoeld worden en het getroffen lichaamsdeel zeker 24 uur niet meer aan de zon blootstellen.

WAARSCHUWING:

Hoe sierlijk en aanlokkelijk deze reuzen plant ook mogen wezen, gebruik hem nooit als parasol. Wanneer je met deze plant moet werken bv. bij het bestrijden of snoeien ervan, is het aangewezen om steeds de gepaste kledij te dragen. Een lange broek, lange mouwen, handschoenen en een veiligheidsbril zijn hier zeker geen overbodige luxe. Bij felle zonneschijn is het zeker aangewezen om uit de omgeving van de plant te blijven. De inwerking kan de gelijkenis doorstaan van carbolenium op het menselijk lichaam, dus beter voorkomen dan genezen. Aan de ouders van jonge kinderen willen we tevens de hint meegeven om hun kinderen ervoor te waarschuwen. Zorg er zeker voor dat ze van de holle stengels geen blaaspijpjes gaan maken die ze dan gebruiken om indiaantje te spelen en pijltjes weg te blazen. De aanraking van deze pijpjes zou wel een fatale gevolgen kunnen met zich brengen.

Samengevat, de aanraking van lichaamsdelen met het sap van deze plant, ten allen tijde vermijden. Ondeskundig omgaan met deze plant kan heel wat schade veroorzaken. Enkele van deze onaangenaamheden zijn o.m.: Directe kenmerken van vergiftiging waaronder: oogirritaties, hoofdpijn, duizeligheid, verlamming, verhoogde bloeddruk en hartkloppingen. Op langere termijn kunnen zelfs storingen optreden van de speekseklieren, ontstoken maagwanden, genetische schade van de bloedcellen tot negatieve effecten op de voortplanting.

Dus........zeker een plant om met argusogen te benaderen.