M A R I A D I S T E L

Silybum  marianum

         Andere  volksnamen:

        De  Bonte  Distel

                               De  Melkdistel

                                              Onze-Lieve-Vrouwdistel

De  legende  van de  Mariadistel leert  ons de  herkomst  van  deze  benaming. Destijds was  Maria met  haar  pas  geboren kindje  Jezus op de  vlucht naar  Bethlehem  om  koning  Herodes  te ontvluchten.  Tijdens  de  vlucht  kreeg  kindje  Jezus  plots  grote  honger. Zo klein  als  hij  was,  toen  was  het  al  een  doordrijver.  "Vlucht  of  geen  vlucht, ik  heb  honger  en  wil  eten".  Maria haastte  zich  om haar  borstvoedingreservoir  van  onder  haar  lompen te  foefelen  en  gaf  zoontje lief het  gevraagde  voedsel.  Tijdens  het  gulzig slabberen  morste Jezus echter  met  het overvloedige  witte  goedje.  Enkele  druppels  vielen  op de  bladeren  van een  distelsoort in hun  nabije  omgeving.  Het  onkruid  was zeer  vereerd dat  het  de  druppels  moedermelk over  zich  heen  kreeg van  de  moeder  van  God. De  witte vlekken op de  bladeren  zijn in  ere  gehouden en  zijn  nog steeds  aanwezig  op  de  bladeren  van  de  Mariadistel.  Van daar  de  naam  Mariadistel. Tot  zover  de  legende. Hoever legendes geloofwaardig  mogen  geacht  worden  zoekt  uzelf  maar  uit.  Bewezen  is  echter  wel  dat  de  Mariadistel  heel  wat krachten  worden  toegeschreven op  velerlei  vlak.  Zo  zou het  aan te raden  zijn voor  personen  die  gemakkelijk reisziek  worden in de  wagen of  vliegtuig. Een  week voor  je  op reis  vertrekt zou het  raadzaam  zijn  om  dagelijks  wat  zaadjes  van  de  Mariadistel  op  te peuzelen. Volgens  wetenschappers  zou  dit er  toe  bijdragen  om  de  wagenziekte  af  te  wentelen.  Dit maar  als  een  mee  te  nemen  tipje om  uw  vakantie  niet  te  bederven  van bij  het  vertrek.

In hoofdzaak  gaat  het er bij ons, als  vogelliefhebbers,  in hoofdzaak om het  nut te  leren  kennen van  wat  de  Mariadistel  teweeg  brengt  als  voedingskracht  bij  onze  vogels.

Een  eerste  tip, vooraleer we  aan  het  toedienen ervan  zijn, wil  ik  toch  meegeven:  Wanneer  je  deze  kruiden  gaat  zoeken om  ze  te  plukken (en  dit  is  van  toepassing  voor  alle  kruiden), ga  ze  dan  zoeken op  plaatsen  waar  ze  niet  te veel in  contact  komen met  uitlaatgassen  (langs  autosnelwegen) of  in  de  omgeving  van vervuilende  industriezones.

In  feite  is Mariadistel een uitheemse  plant, afkomstig uit  het  uiterste  zuiden  van  Europa  en  Iran.

In  onze  contreien komt  ze minder  veelvuldig  voor.  Meestal  vinden  we  deze  distel in  verwilderde vorm op  braakliggende terreinen,  langs wegbermen en  sporadisch  ook  wel  eens  in  onze moestuintjes.  De  Mariadistel  kan  uitgroeien  tot  zelfs  1,50 meter  hoogte en  staat  in  bloei tijdens de  maanden juni  tot  september. Oorspronkelijk  kende men  deze  plant  enkel  als  voedselgewas.  Zo  kon men  wel  eens  "Varkenshaasje op  een bedje  van Mariadistelblaadjes"  tegenkomen  op  het  menu als  delicatesse.

Dat  Mariadistel de  aandacht  reeds  van in de pré-historie naar  zich  heeft  getrokken bewijzen sommige  uitspraken  van de  "medicijnmannen" en  later van  de  geneeskundige  experten.

Zo  beweerde  enen  Plinius de  Oudere,  dat het  kruid  niet  de  moeite  waard  was  om  gekookt  te  worden maar  dat  het  wel  een uitstekend  middel  was  om  gal  af te  drijven. Culpeper  is  dan  weer  vol  lof  over  deze  plant  waardoor  hij  het  de  Genezende  Distel  noemde. Volgens  hem  achtte  hij  het  kruid  zeer  nuttig  bij  het  voorkomen  en  genezen  van  de  pest. Ook  zou  volgens  hem deze  distel ideaal  zijn  om  verstoppingen  in  de  lever  en  milt  te  voorkomen.

Westmacott  schreef  in  1694  over  deze  distel:  "Het  is  de  vriend  van  lever  en  bloed".  Om  de  twijfelaars  op  het  juiste  pad  te  brengen : "Wees  gerust, Mariadistel is  wel  degelijk  geneeskrachtig",  maak  dus  gebruik  van  dit  wondermiddeltje  van  moeder  de  natuur.

In 1929 begon de  Duitse  arts  H. Schulz  met  een  uitputtend wetenschappelijk  onderzoek van o.a.  de  Mariadistel  en andere  onkruiden. In  de  jaren '50 werd de  inhoudstof Silymarine  bij  de  Mariadistel  geïsoleerd.  Een  ander  bestanddeel  is de  "Silibinine",  deze  stof  is  heden  ten  dage  in  ieder  antigif  centrum  van  Europa,   standaard  aanwezig.

Andere  inhoudstoffen  van  deze  bijzondere  plant  zijn  o.m.:

• - Flavonen (Sibybine, Silymarine - vet van de zaden, Silidiamine en Silychristine)

      -     Etherische  olie                                -    Bitterstoffen

      -     Slijmstoffen                                      -    Tyramine

      -     Histamine                                        -    Fumaarzuur

      -     Vette  olie                                         -    Albumine

De voornaamste  dezer  stoffen is wel  degelijk  de  Silymarine.  Deze  stof  werkt  rechtstreeks  in op de  lever  en  beschermt  deze  tegen  allerlei  gifstoffen.  Silymarine  zal  er voor  zorgen dat  de  lever  de  nodige enzymen en  proteïnen  aanmaakt  om  de  lever  te herstellen en  om  nieuwe  weefsels  aan  te  maken.  We  kunnen  deze  stof  bestempelen  als  een  antioxidant.

Even ter  zake  komende  ten  dienste  van  de vogelliefhebbers.

Hoe  herkennen we  deze  plant  in  de  natuur  ?

Deze  distel,  die  tot  1,50 m  hoog  kan  uitgroeien  is een  reukloze  plant  en  smaakt  naar  artisjok.  Zoals reeds  gezegd  kan  je  hem  sporadisch  vinden  langs  bermen  en  op  verschillende  terreinen,  tot  zelfs  in  je  eigen  moestuintjes.  Van  juni  tot  september kan  je  hem  het  best  erkennen aan  zijn  mooie  purperen  bloemen. De  bladeren  zijn  glanzend  groen  met  bonte, witte  versieringen  langs  de  nerven.  Langs  de  randen van het  blad  merk  je  franjes met  lange  stekels.  De  vruchtjes  zijn  glanzend met  zwart  of  geel gemarmerd  en  dragen een  vruchtpluis  die  aan  de  voet  voorzien  is  van  een  krans  met  tandjes.

Wanneer  kunnen  we  best  deze  plant  oogsten  ? ? ?

In het  voorjaar  oogsten  we  de  wortel,  jawel....de  wortel,   want  deze is  zelfs  zeer  nuttig  voor  onze  vogels.  De  bladeren  plukken  we  in mei  en  juni.  De  vrucht  is  rijp  in  oktober,  deze  kan  je  echter  ook  reeds  oogsten  vanaf  juni maar  de  vogels  hebben  er  dan  wel  last  mee  om  ze  te  pellen. De  zaadjes  zijn een  echte  lekkernij  voor  onze  vogels.  Hoe  lichter  van  kleur  (bruin) ze  zijn  hoe  gemakkelijker  om  te  pellen  voor  de  vogels,  de  zwarte  zaadjes  zijn  het  hardst.  Wil  je ze  echter  toch  reeds  in  zwarte  toestand  geven aan  de  vogels,  plet  ze  dan  vooraleer  te  veren.  Aan te  stippen valt  in  dit  geval  wel:  Maal  de zaden  nooit  fijn. Trouwens,  gemalen  pellen  zijn waardeloos  voor  de  vogels en  ze  zouden  wel  eens  last  kunnen  krijgen van deze  overbodige  ballaststoffen. Zoals  reeds  aangegeven,  de  Mariadistel  kan  in  zijn  geheel  aan  de  vogels  gegeven  worden (bladeren,  bloem,  vrucht  en  de  wortels).

Roodfactorige  vogels  hebben zeker  nood  aan  deze  plant  om  hun  lever  te  vrijwaren  van overbelasting door  de  veelvuldige  kleurstoffen. Bovendien  moet  je zeker  weten dat  de rode  kleurstofpigmenten  die  b.v.  de  kanaries  toegediend  krijgen  erg  nadelig  zijn  voor het in stand  houden van  een  gezonde van een  gezonde  lever.  Mariadistel  mag  hier  dan  ook  niet  ontbreken .

Preventief  kan  men de  vogels  ook  regelmatig  een  thee aanbieden  van geplette  zaden,  om  hun  lever  op  peil  te  houden.  We  nemen  hiervoor een  koffielepel  geplette  zaadjes,  deze  overgieten  we  met  een  tas  heet  water en  laten  dit  dan  zo'n  15  minuutjes  trekken.  Na  het  afkoelen  zeven we  het  geheel  en  voegen  de  thee toe  aan  het  drinkwater. Wanneer  je  nu  echter  aan  de  luie  kant  bent kan  je  ook  best  in  de  handel  terecht en  kan  je  ook  extracten  kopen  van  de  Mariadistel  om  deze  in  het  drinkwater  te  doen.

De  ware  natuur- en vogelvriend  zal  zich  zeker de  moeite  getroosten  om  eigenhandig te  gaan  zoeken,  oogsten  en  klaarmaken  van  de  Mariadistel  voor  zijn  vogels.

Waarom  uw  lieve  €urootjes naar  de  apotheek  brengen als  je  het  gratis  aangeboden  krijgt  van  de  natuur.  Denk  maar  eens  aan  het  gezegde: "Alles  wat  je  zelf  maakt  of  doet  is  altijd beter",  in  ons  geval  kunnen  we  er  nog  aan  toevoegen dat  het  ook  nog  gezonder  is.

Persoonlijk  ben  ik nog  geen  enkele  liefhebber,  dewelke  Mariadistel voert  aan  zijn  vogels, tegengekomen  die  last  heeft  gehad  van  de  "zwarte  stip"  of  aanverwante  leverziektes.

Dus....ik  zou  zeggen:    Zeker  uitproberen ! ! !

                                                                                                          Gezondheid  ermee

                                                                                                                      TJip