Wat is er met onze

BRUIN  GEEL  INTENSIEF   aan  de  hand ? ? ?

                 Een  ONGELOOFWAARDIGE  soap

Op 7 juni j.l. heeft er een Internationale vergadering plaats gevonden in de Bondsgebouwen van AOB  te  Vorst, georganiseerd door AOB. Op de agenda stonden enkele kleurslagen die de laatste tijd heel wat stof deden opwaaien in het kanariewereldje en vooral binnen de COM – rangen. Voor  KBOF waren de heren Jan Van Overvelt en Maurice Kestemont de gesprekspartners.

Als eerste punt stond de Bruin geel intensief op de dagorde. Tijdens de keuring te Mechelen (Geel) maakte dr.  Rossi de keurmeesters duidelijk dat de Bruin geel intensief, vanaf dat moment zou gekeurd dienen te worden als een vogel met maximale eu- en phaeomelanine. Een donderslag bij klaar heldere  hemel. Iedereen had zijn bedenkingen   bij deze  eenzijdige beslissing uit het Zuiden. Over deze wijziging in de COM standaard is niet het minste overleg geweest met de overige Federaties van COM. Vraag is dan ook wie er in feite nog mede zeggingsschap heeft binnen COM, behalve dan Italië, (met name dhr. Rossi). Dit is ongetwijfeld een precedent  dat niet voor herhaling vatbaar is en in de toekomst absoluut moet vermeden worden. De afgevaardigden van BOU, de heren Cobbaut en Van Overvelt  kregen de opdracht mee om hiertegen te reageren op de volgende COM – vergadering. Een degelijke omschrijving maken van de bruin geel intensief is niet zo evident als het voorkomt.  Sinds 10-tallen jaren staat vermeld in de meeste standaarden dat er bij deze kleurslag een max. eu- en phaeomelanine zichtbaar moet zijn en dus verweven met de lipochroomkleur. Enkele meningen van de vergadering; Frankrijk wil geen phaeomelanine bij de bruin geel intensief. AOB en KBOF daarentegen willen een max aan eu- en phaeomelanine, verweven met de lipochroomkleur. De dekveren van de vleugels moeten ook donker bruin zijn en niet melkchocoladebruin. De egaliteit van de poten en nagels  is van groot belang. De poten mogen zeker niet te donker zijn, er mag wel een vleugje melanine aanwezig zijn (brunâtre).

CONCLUSIE:

Bij de bruin geel intensief is de donkerbruine eumelanine en de iets minder donkere phaeomelanine maximaal aanwezig. Door de werking van de intensieffactor zal de phaeomelanine deels verweven zijn in de lipochroomkleur.  Hierdoor zal de lipochroomkleur tussen de bestreping donkerder zijn dan deze op de borst. Een kleine hoeveelheid zichtbare phaeo aan de rand van de eumelanine bestreping is dus zeker niet foutief. De eumelanine moet maximaal donkerbruin zijn.  Ook de grote pennen moeten maximaal donkerbruin zijn tot in de rand van de pluim.

Andere kleurslagen die besproken werden waren o.a. de Azulfactor, de Agaat wit, de Jaspis en de lipochroom-kanaries. In een korte samenvatting zullen we trachten  de besluittrekkingen even op een rijtje te zetten zoals ze tijdens deze vergadering aan bod zijn gekomen.

De  AZUL  bezit zeker goede eigenschappen voor sommige kleurslagen. Vraag is nog steeds of de Azulfactor een mutatie is of bekomen werd door selectie. Duitsland beweert dat het een mutatiefactor is die de phaeo volledig doet verdwijnen.  KBOF wil de Azulfactor als mutatie erkennen om eventueel in een afzonderlijke reeks te kunnen aanbieden op de shows.

CONCLUSIE:

Johan Van der Maelen besluit,  dat,  zolang het niet duidelijk is wat deze factor doet en hoe hij vererft het zeer belangrijk is om te weten in welke kleurslagen we deze mutatie kunnen inbrengen en dit is tot nu toe in de zwart- en de agaatreeks het geval. (ook in de mozaïek). Op de tweede plaats  moeten we nog steeds  keuren wat we zien en dus is de afkomst van minder belang.  Een erkenning is dus momenteel nog niet mogelijk. Welke factoren er in de vogel ook aanwezig mogen zijn, hij moet steeds gekeurd worden volgens de bestaande  standaardnormen. – Verder onderzoek is hier beslist nog nodig.

Voor wat betreft de Agaat wit waren de bedenkingen van de vergadering erg uiteenlopend, we gaan het hier niet hebben over bepaalde details maar  een algemene conclusie weergeven van deze kleurslag:

De lipochroomkleur bij de Agaat wit is niet volledig wit, een zekere hoeveelheid phaeo is verweven in de grondkleur om de kleuregaliteit te optimaliseren, evenwel  zonder  bruin te laten zien. De eumelanine is donker zwart, niet te breed  (25/75) en moet goed onderbroken zijn. De baardtekening is aanwezig, evenals de eventuele keelstippen, deze laatste echter niet bij de rode en gele lipochroomkleur. De voorhoofdband is normaal wel zichtbaar doch steeds doorweven van melanine (enige melanine verdunning boven de bek). De poten en nagels mogen lichtjes gemelaniseerd zijn, zeker niet zwart. Vleeskleurig is eveneens toegestaan. De bek mag maximaal een licht puntje vertonen.

Bij de  JASPIS moet duidelijk gemaakt worden dat dit geen mutatie is doch een hybride van de kanarie met de Mangelaansys.  De Jaspis bestaat in alle kleurslagen. Er is een groot verschil met de grijsvleugel.  Bij de Jaspis is er tevens een sterke  reductie aan de basis en de opbleking van de staart- en vleugelpennen is verschillend. De vererving is enkel en dubbel dominant en vrij (ook afkomstig van de sys). Naar het schijnt zou deze vogel in Spanje reeds  erkent worden in enkele dilluaties.

Tot slot nog de LIPOCHROOMKANARIES met witte slag- en staartpennen. In deze soort  zijn er 3 categoriën te vermelden, n.l. De intensieve, de schimmels en de mozaïek.  Bij de mozaïeken vragen wij een gelimiteerde en begrensde aanwezigheid van de lipochroomkleur o.a. in de grote pennen. Bij de rode en de gele lipovogels vragen we dan weer een maximum aan lipochroomkleur.

In Italië wordt er weinig geselecteerd op de doorkleuring van de pennen. Hierdoor ontstaan er ook bij de niet mozaïeke exemplaren met witte slag- en staartpennen. Door aangepaste voeding kan de aanwezigheid versterkt of afgezwakt worden.

CONCLUSIE:

De voltallige vergadering staat achter de doorgekleurde vleugel- en staartpennen, dus een handhaving van de egaliteit.

Zo te zien en te horen zijn we nog lang niet aan de  nieuwe patatjes toe voor wat betreft eenvormigheid, laat staan voor een realistische overeenkomst tussen Noord en Zuid  Europa.

Een beleid van eensgezindheid zou hier misschien wel soelaas kunnen brengen om de gemoederen te bedaren.

                                                     Samenvattend citaat van het verslag van de vergadering,

                                                     Opgemaakt door  TJip – Beringen