Dwalende

ARENDBUIZERD

             zonder   GPS  en  op  z’n   blote   voeten    

                                   geland   in   België.

                                                                                                                      Tekst en foto’s: TJip – Beringen

Sinds  eind oktober is het  “Ten dode opgeschreven”  Doel  (Antwerps havengebied)  de attractiepool gewor- den voor  menig  vogelspotter. Zo konden we fotografen ontmoeten uit Nederland, Duitsland, Frankrijk, Engeland en natuurlijk  waren onze eigen Vlaamse  vogelspotters in de meerderheid. Al deze mensen hadden maar  één doel voor  ogen, n.l. DE ideale foto-shot  schieten van een dwaalgast, een verloren exemplaar waarvan wij vermoeden dat zijn GPS – systeem op hol is geslagen. Bovendien was hij  blootsvoets

(geen lederen riempjes schoentjes  aan zijn poten).  De eerste  dagen na de ultieme observatie deed het gerucht de ronde als zou het gaan om een, uit gevangenschap ontsnapte  buizerd.  Deze  zienswijze moest al snel herzien worden wanneer  de eerste  foto’s kwamen opduiken en men enkele vaststellingen kon doen die zeker niet overeen komen met een vogel die in gevangenschap heeft  verbleven. Een vogel van dergelijke  omvang (ze zijn ongeveer  60 cm groot met een vleugelspanwijdte  van ongeveer 1,50 meter) zal zeker beschadigde staart- en vleugelpennen vertonen, bovendien moeten deze vogels een verplichtte gesloten voetring dragen en zullen steeds  de lederen riempjes (schoentjes)  aanwezig  zijn..

Aan de hand van het bekomen fotomateriaal hebben de roofvogel- experts de juiste  benaming kunnen plakken op dit individu dat momenteel door het luchtruim van het Antwerpse  Doel raast en tevens het gespreksonderwerp van de dag is in de streek. Met zekerheid kunnen we nu  ook  stellen dat het om de zeer zeldzame Arendbuizerd gaat. Bij navraag bij de  Directeur voor de Vogelbescherming voor  Vlaanderen, dhr Jan Rodts zou het een uniek geval zijn in de Belgische Ornithologische  geschiedenis.

Sommige  betweters beweren echter dat er in het begin van de 20^ste eeuw (1905) nog een geval is waargenomen, deze bewering kon echter nergens terug gevonden worden in de archieven.

Deze kostganger beschouwen wij dan ook als het eerste officiële staatsbezoek van deze Afrikaanse eminentie aan België. Tevens moeten wij toch vermelden dat deze bewuste Arendbuizerd wel degelijk een  verdwaalde vogel is omdat er geen enkel spoor te bekennen is van een verblijf in gevangenschap. Dus niet de minste beschadiging van het verenkleed, geen voetring of schoentjes en bovendien verkeert   hij in uitstekende conditie.

Deze Arendbuizerd moet toch wel het slachtoffer zijn geworden van een uitzonderlijke oriëntatiestoring om maar liefst  enkele  duizenden  km van zijn oorspronkelijke route af te wijken.

Wat moeten we nog meer weten over de leefwijze  van een Arendbuizerd ?

Op zijn naamkaartje vinden we enkele gegevens die ons een idee geven over zijn persoonlijkheid:

-          Nederlandse  benaming: Arendbuizerd

-          Wetenschappelijke benaming: Buteo  rufinus

-          Familie: Havikachtigen

-          Onderfamilie:  Buizerdachtigen

-          Grootte:  Ongeveer  60 cm (iets groter dan de gewone  buizerd)

-          Vleugelspanwijdte: Tussen 1,30  en  1,60 meter

-          Gewicht: Als volwassen vogel ongeveer  1750 gram

-          Verspreiding: Noord Afrika – en Zuid-Oost  Europa

-          Biotoop: Steppen, Half woestijn en het beboste  gebergte

-          Prooidieren: Kleine zoogdieren zoals hamsters en muizen, hagedissen en slangen

-          Broedperiode: Maart  -  April

-          Legsel:  2 à 3 eieren, soms wel eens  4 à 5 stuks

-          Eieren: Kleur: vaal wit met bruine vlekken - 60 X 48 mm en  een gewicht van 73 gram

-          Broedtijd:  30 dagen

-          Nesttijd  der  jongen: 40 à 42 dagen

-          Geslachtsrijpheid:  Op de leeftijd van 2 à 3 jaar

De Arendbuizerd kunnen we duidelijk herkennen aan zijn gestalte en zijn manier  van vliegen.  Hij is beduidend groter dan de door ons gekende  buizerd. Door zijn bredere vleugels en sterk gevingerde slagpennen gelijkt zijn vliegbeeld meer op deze  van een arend dan op de vlucht van een buizerd. Nog een goed herkenningspunt van de Arendbuizerd zijn de licht roestkleurige kop, hals en staart.

Uit de bestudering van het verenkleed van onze Belgische  gast is ondertussen gebleken dat het hier gaat om een vogel die in de zomerperiode komt overleven in Griekenland, Hongarije en Turkije

Zijn kleinere soortgenoten zijn dan weer  standvogels en houden zich meestal op in Noord Afrika (Marokko, Tunesië en Algerijë) en  zullen in principe niet afdwalen naar onze  streken. Uit diezelfde  studie is tevens gebleken dat de vogel die in Doel verblijft een tweedejaarsvogel zou  zijn (geboren in 2007).

De kans is tevens groot dat deze jonge vogel niet snel van plan zal zijn om het land te verlaten. Trouwens, in de omgeving waar hij zich momenteel bevindt  is er voldoende eten voorhanden en heeft hij het echt naar zijn zin.

Vogelspotters hebben zelfs reeds kunnen vaststellen hoe deze Arendbuizerd een konijn te  grazen nam als  prooi.

Deze roofvogel laat zich graag bewonderen terwijl hij op een verheven en veilige  plaats  op de  uitkijk  zit.

De Arendbuizerd van Doel overnacht meestal in hoge electriciteitsmasten of op verlichtingspalen. Merkwaardig is ook het bericht dat wij ontvingen vanuit  Frankrijk. Sinds half september zou er een soortgelijk exemplaar zich ophouden in Barville-en-Gatines, ten zuiden van Parijs. Misschien hebben ze met hun beidjes de grote reis wel ondernomen en zijn ze mekaar uit het oog verloren boven onze contreiën.  Of….heeft deze van Doel gedacht: Ik zal die mensen van Doel maar wat helpen om in de belangstelling te komen vooraleer het dorpje met heel zijn hebben en houwen voor de bijl moet gaan. Zijn reisgezel daarentegen zal waarschijnlijk meer houden van het zwoele, bruisende nachtleven van de  Lichtstad. De nog resterende bewoners  van  het mooie dorpje  Doel  zijn alleszins  opgetogen met de internationale belangstelling die zij mogen genieten in de terminale dagen van het bestaan van hun schilderachtig  polderdorpje.

Al bij al, of het nu toeval is of niet, eind november brachten wij een bezoekje aan de Hagelandse Roofvogel- vereniging te Tessenderlo.  De  weerman had voor die dag een pak sneeuw voorspeld en wij hoopten dan om ook  een  Sneeuwuil te kunnen ontmoeten om enkele toepasselijke plaatjes  te  schieten met de Sneeuwuil  in  de  sneeuw.  Sneeuw kregen we wel in overvloed maar…de  uil  stuurde  zijn kat.

Tijdens deze  out-door trainingen viel ons oog onmiddellijk op een uitzonderlijk exemplaar.  Uit een gesprek met de jonge  eigenaar bleek het te gaan om een,  jawel, jonge  Arendbuizerd.  Zal wel toeval wezen zeker dat we  precies  nu een dergelijke vogel te bewonderen kregen.

Volgens Dennis Wuyts is zijn vogel amper  6 maanden oud en kwam hij die dag voor de eerste maal naar de  vliegtrainingen van de  club, hetgeen duidelijk te merken viel aan zijn wispelturig en onrustig  gedrag.

Een Arendbuizerd is een zeer zachtaardige vogel en helemaal niet agressief tegenover zijn baasje, voor wat de voeding en verzorging betreft is hij zeker niet moeilijker dan om het even welke roofvogelsoort, aldus  Dennis. Deze  vogel is geboren in de maand mei 2008 in de dierentuin van Detmold in Duitsland.

Hopelijk  zal hij ook  een goede  leerling blijken te zijn  tijdens de  oefeningen zodat ik nog veel plezier  kan beleven aan deze  prachtvogel.

Zoals u op bijgaande foto wel zal kunnen merken zit hij momenteel nog in zijn jeugdplunje en moet hij  zijn volwassen klederdracht  nog wat aanpassen.

Zijn grondkleur zal nog wat roestbruiner moeten worden en de  bestreping moet nog breder  worden, hiervoor  zal hij toch nog een jaartje geduld moeten hebben. Dan pas zal hij zich als een volwaardige Arendbuizerd kunnen tonen aan het publiek.

In ieder geval is deze mooie vogel een pareltje onder  de roofvogels waar menig liefhebber enkel maar kan van dromen.