Nadat we ons hadden omgetoverd tot de vrouwelijke versie van Bob de Bouwer zijn we begonnen met de afbraak van het plafond in wat binnenkort de badkamer zal worden. Zoals we al hadden gehoord was dit karwei vrij makkelijk, maar het was een zeer vuil klusje. We hebben even zitten nadenken of we de steunpillaren al zouden mogen wegdoen of niet. Na een deftige inspectie en ons gezond verstand zijn we er uit geraakt: ze mogen weggehaald worden. Dat zal voor de volgende keer zijn, we waren stilaan op aan het geraken. Morgen gaan we samen met Carlo het puin in de container gooien want na veel puin te sparen kunnen we nu eindelijk een container laten komen.
Nu het plafond er bijna uit is, zien we hoe de draagbalken zitten en is ons ook opgevallen dat ze nog in super staat zijn. We zijn ook iets vreemds tegenkomen: we vermoeden dat het een verdeelbakje van de elktriciteit is. In ieder geval is het een mooi bewijs dat we met een zeer oude instalatie zitten. We hebben net voor we aan het plafond begonnen zelf een voorsmaakje mogen meemaken van dit fosiel. Op een gegeven moment viel alle elektriciteit uit nadat Shana per ongeluk een loszittende kabel had aangeraakt. Een mega vonk kwam uit het stopcontact. Geen nood dachten we, we zetten even de schakelaars van de zekeringen weer op. Maar helaas gebeurde er niets... Even paniek want bleek dat in heel het huis geen elektriciteit meer was. Na wat raadvragen bleek dat we over een zeer oud systeem beschikken en dat er naast de zekeringskast nog een extra kast was waarin de elektriciteit van de straat binnenkomt. Deze kast springt vanzelf uit als veiligheid bij kortsluiting en vervangt dus eigenlijk de hoofdschakelaar. Gelukkig zijn we er dus nog goed vanaf gekomen. Euforie!
