Onverwacht bood een barmhartige samaritaan, genaamd Fieke, haar diensten aan. We zijn toen 2 keer naar het huisje gereden, want ik was zo slim de sleutel te vergeten. Toen ik vertrok dacht ik nog: ik ben iets vergeten, maar wat? Eenmaal aangekomen bij het huis viel mijn frank: de sleutel. Er zat niets anders op dan terug te rijden. Maar goed 2de keer is het gelukt.
Na een rondleiding te geven zijn we begonnen in badkamer. Fieke en Shana
hebben zitten afkappen, terwijl ik de muren aan het afschuren was. Door
de kalk was het zeer moeilijk deze af te schuren. Zij die goed zien, merken op de foto waar er al geschuurd is. Fieke en Shana werkten in speed-tempo. Op een gegeven moment heb ik Shana naar de slaapkamer gestuurd om de schouw af te kappen. De muur is daar vochtig en moet uitdrogen en met deze warmte was het dus het ideale moment.
Door de extra handen is de badkamer al over de helf afgekapt. Vanaf morgen zal het terug rustiger aan gaan. Mijn broertje, Vincent komt logeren en nadien moet ik gaan werken. Shana zal de komende weken veel alleen moeten werken. Go Shana! Maar dankzij Fieke haar peptalk over de staat van onze woning zien we het weer volledig zitten. Het is dus belangrijk dat we regelmatig met gelijksgezinden te praten want zo vergeet je niet om ook naar de goede punten te kijken. Dus al bij al valt het allemaal goed mee met ons huisje.



24-07-2013, 00:00 geschreven door saskemie 
|