Beste familie, vrienden, collega's en anderen - noch bloemen, noch kransen,
Je hebt zo van die dagen dat alles tegenslaat, maar ..... stay cool, don't worry, be happy.
Gisteren, tijdens onze zaterdagnamiddagshopping, loopt Martyn toch wel een kwezel tegen het lijf die hem verteld dat je afzonderlijk het lokale Sporza kan laten activeren voor de duur van de World Cup en dit voor de schappelijke prijs van 0,75 eurocent. Rara, zo gezegd, zogedaan ........ en daar gaan mijn voetballoze avonden. Blij dat Engeland op zijn donder heeft gekregen en dan nog wel van hun beste vrienden.
Wat een stille, rustige en kalme nacht moest worden, is bijna een nachtmerrie geworden.
Omstreeks 1u deze morgen werden we opgeschrikt door luidsprekers ( zowel in het Engels, het Sinhalees als het Tamil) met de melding dat alle bewoners, wonende binnen een straal van 1km van de kust, zich moesten klaarmaken om hun huizen te verlaten. Wij wonen ongeveer op 500m van de kust..... Een hevige aardbeving (7,5 op de Richterschaal) is gesignaleerd op het eiland Nicobar, ten oosten van Sri Lanka. Dus vlug mijn badpak, mijn zwemvliezen aan en den duikersbril op en klaar voor de uitdaging. Nog stille getuigen van onze mooie sportdag, niewaar girls. Maar alle gekheid op een stokje, we waren er toch niet gerust in. Gelukkig zijn de huisdieren er zeer kalm bij gebleven.
Rond 2u stonden Friday en Chamire aan de voordeur. Ze hadden hun familie al in veiligheid gebracht en kwamen ons ter hulp om het huis te bewaken. Onderweg waren ze vele kustbewoners tegengekomen die inlands trokken. De meeste van deze bewoners zijn overlevenden van de 2004 tsunami en hebben hun lesje al geleerd. Ook de dievebendes waren reeds op pad, ook al was er overal politiebewaking. Inlandse jonge snuiten maken van de gelegenheid gebruik om, in al dit tumult, de huizen leeg te roven. Dit gebeurde ook bij de vorige tsunami.
We hebben samen de verslagen op lokale zenders kunnen volgen en rond 4u werd het alarm afgeblazen.
Zodus lieve mensen, van die stille, kalme en rustige nacht is weinig terecht gekomen en ben ik toe aan een siesta.
Jullie zijn van mij en mijn blog nog niet vanaf en na mijn lange hybernatie kom ik steevast terug. Voor wie bezorgd is, schuddend en bevend maar allen gezond en wel.
Ja Annick, je hebt gelijk hoor, het is nog niet zo slecht in ons belgenlandje.
Toch nog eens nagevraagd over onze logé(e) aan Ranil, je weet wel onze sympathieke tuk-tukdriver. Volgens de beschrijving zou het een polecat (een grote bunzing) kunnen zijn. In het Sinhalees wordt dit beestje een uguduwa genoemd.
Gelukkig toch geen voetbal gisterenavond. Onze satellietkanalen zenden de matchen niet uit, hoera. Dus we dachten, vroeg naar bed maar tarara. Onze buren hadden een herdenkingsplechtigheid voor de overleden moeder één jaar geleden. Onvoorstelbaar zou den Eddy zeggen. Rond 16u30 kwamen de boeddhistische monniken aangewandeld met het nodige tromgeroffel. Onze huisdieren zorgden dan ook voor het achtergrond koorgezang, doof werd ik ervan. Dit is zo doorgegaan tot rond 22u en dan was er de urenlange speech van de oppermonnik (met microfoon asjeblieft) tot 5u3O deze morgen. Van slapen is er dus niks in huis gekomen en we lopen alletwee met een houten kop (skoon zicht).
Martyn is dan toch maar naar het werk vertrokken en raad eens, om 8u zijn ze terug begonnen met hun tromgeroffel en nu zijn we toe aan de gezangen en de speeches. Dit zal nog de ganse dag zo doorgaan. Later deze namiddag komt de rest van de familie ook nog een bezoekje brengen en dan wordt er, samen met de monniken, gegeten. Van een cultuurshock gesproken. Friday is er niet gerust in. Madam angry? Madam not go and see neighbour, please!!!!! Als ex-pats moet je je natuurlijk aanpassen aan de lokale cultuur, maar soms is dat teveel van het goeie.
Gelukkig gaan we straks op shoppingtocht en moeten we dit voor enkele uren niet meer aanhoren. Daarna brengen we een bezoek aan het hondenasiel met Eve en haar huidproblemen. We kijken in ieder geval uit naar een rustige, kalme en stille avond en nacht. Morgen dus geen blognieuws. Jullie gaan lekker stemmen en wij gaan lekker slapen, I hope !!
Het is weer zover. Vandaag begint die World Cup Football weer en hier is dat niet anders. Inderdaad beste voetbalweduwen, we worden één maand geteisterd door al dat geschop, getrek en gesleur. Waarschijnlijk zijn er toch enkele fanaten onder u, dan zou ik zeggen good luck, maar de Belgen doen niet mee, dus niet zoeken naar ons nationaal elftal. Van die tweede tv is er spijtig genoeg niks in huis gekomen.
Voor de insiders heb ik toch een beetje positief nieuws. Gisteren kreeg ik er een logé(e) bij en ik had ook een bezoeker in de tuin. Mijn logé(e) heeft zijn of haar intrek genomen tussen het plafond en het dak van het huis en houdt ons 's avonds in de ban. Precious, Eve en Bubbles moeten er natuurlijk ook hun zegje over hebben en blaffen je doof. Volgens Friday en de beschrijving van onze logé(e) zou het een Indiase mongoose kunnen zijn (van de familie van de civets) en ongevaarlijk.
Onze bezoeker daarentegen had eerst een encounter met onze honden. Friday en Chamire hebben hem of haar dan vriendelijk verzocht de tuin te verlaten. Zij of hij was zo'n 3 à 4 meter lang met een doorsnee van een 10-tal cm. Ik ben maar wijselijk in huis gebleven. Niet giftig zei Friday, maar je neemt beter geen risico's.
Doe zondag allemaal jullie stemplicht en kies voor de minst slechte. Zoek mij niet, ik sta niet op de lijst, maybe next time.
Speciaal voor Lolita en La Toya - dikke knuffel van Désireeke.
Jaja, we zijn weeral halverwege de week en we hebben eindelijk wat zon. De voorbije dagen heeft het weer eens goed geregend met het nodige gekletter. Gisteren was het een doordeweekse dag, zonder nieuws van betekenis, dus heb ik jullie gespaard met mijn vertekselkes.
Vandaag was er weer wat ophef in Kabalana Road. Er stond nog maar eens een kartonnen doos, deze keer met 4 puppies, voor het hekken. Wat doe je dan, laat je de doos staan, dan worden de diertjes steevast door de straathonden uit de buurt aangevallen en hebben weinig kans om te overleven. Dus, ge kent me, ze dan maar binnenpakken. Op het eerste zicht zien ze er allemaal redelijk gezond uit, op schurft na. Ze zijn wel zeer schuchter en hokken samen in de kleine kartonnen doos. En wat dacht je, het zijn allemaal teefjes. Spijtig genoeg worden altijd de teefjes gedumpt. Het is natuurlijk onbegonnen werk om er nog maar eens 4 honden bij te nemen. Met een meute van 7 heb ik meer dan mijn handen vol, zonder nog te spreken van de poezen.
Ik heb dan ook contact opgenomen met de dogshelter in Ahangama en gelukkig zijn ze bereid om de puppies aan te nemen. Het is voor hen zeker niet vanzelfsprekend om nog meer dieren te huisvesten. Ze hebben momenteel meer dan 120 honden in het asiel, de meeste daarvan zijn straat-en gedumpte puppies. De diertjes worden er heel goed verzorgd en krijgen de nodige inentingen. Oudere dieren worden gesteriliseerd.
Het Engelse team van het dierenasiel is ondertussen gestart met een flyercampagne om toch enkele dieren een nieuwe thuis te kunnen geven. Ik denk dat het efficienter zou zijn om de bevolking te sensibiliseren om hun honden te laten steriliseren en het aantal puppies zou automatisch afnemen. Dus ben ik van plan om eind deze week, samen met de verantwoordelijken van het asiel, dit te bespreken. Ik denk dat we zelf de mensen met honden moeten opzoeken en hen op hun verantwoordelijkheden wijzen en hen erop attent maken dat hun honden GRATIS kunnen gesteriliseerd worden in de dogshelter. Er is dus nog veel werk aan de winkel.
Friday is ondertussen terug van de dogshelter en de diertjes zijn in veilige handen. Eind goed, al goed voor deze sukkeltjes.
Het is hier nu tea time met de jongens en daarna rustig mijn boek lezen. Ik heb een nederlandstalig boek gevonden bij Ninni in Easy Beach, waarschijnlijk achtergelaten door een toerist. De vervloeking van Stephen King, spannend.
Dit was het dan, hoop ik, weer voor vandaag. Veel leesplezier en tot binnenkort,
We hebben een rustige zondag gehad met natuurlijk tennis op Roland Garros, weinig suspens en de voorspelbare uitslag. Martyn had een lekkere shepperd pie, maar dan met rundsgehakt, klaargemaakt en dat was smullen.
De laatste week voor de verkiezingen is gestart. Waarschijnlijk zullen vele gemeenteambtenaren daar niet om rouwen. Nog eventjes doorbijten allemaal.
Het was voor mij één van mijn slechtste nachten, niet geslapen. Het is weer beginnen onweren, donderen en bliksemen en de huisdieren waren zeer onrustig. Vooral Bubbles heeft het dan hard te verduren. Hij hyperventileert bij het minste onbekende geluid. Ik heb wel de nodige kalmeerpilletjes, maar probeer er zo weinig mogelijk te geven. Wat tlc doet soms wonderen.
Dan is er ook onze benjamien Eve die nog steeds last heeft van haar huidproblemen. De ganse nacht bleef ze maar krabben en af en toe wilde ze mijn aandacht. Het moet wel zeer lastig zijn voor haar. We hebben ondertussen wel een homeopatische gel gekregen van Debby, de verpleegster van de hondenshelter. Straks ga ik met haar naar de hondenshelter en kan Debby misschien een diagnose stellen. Eve heeft alle mogelijke inentingen gekregen, hondsdolheid, schurft, Parvo en DHL. Het zou mogelijk een eczeem kunnen zijn. Wordt vervolgd. Daarna de straathonden voeren en bij mijn terugkeer toch maar een uiltje vangen.
Oh en btw, toch nog een kiekje kunnen maken van onze voorouder.
West-en Oostvlaanderen, hasta la vista, i'll be back.
Vandaag is het dus, zoals in vele gezinnen, shoppingdag.
Wij doen onze wekelijkse inkopen in Galle, een stadje zo'n 20 km van Kathaluwa. Meestal doen we dat met Ranil (onze vriendelijke chauffeur) en zijn tuk tuk. Onze favoriete supermarkt is Keells Super, een beetje vergelijkbaar met de Profi in ons land. We vinden er naast de inheemse produkten ook enkele Europese. Het nadeel is dat ingevoerde produkten zeer duur zijn, zelfs duurder dan in België. De importtax loopt hier in de honderden procenten.
Later deze namiddag staat natuurlijk de vrouwenfinale van het tennis op het programma. Nu de Belgische meisjes uitgeschakeld zijn, neem ik het maar op voor Schiavone. Daarna een herhaling van een filmpke uit de jaren stillekens. De keuze van de kanalen is hier eerder beperkt, zelf met sateliettelevisie. En ze kennen ook wat van reclameblokken, je zou er nuts van worden.
Ik laat jullie verder genieten van het weekend en ..... Annick geen zotte toeren uithalen hoor. Wim moet nog effekes bekomen van zijn lange reis, of maandag een snipperdagje nemen ?
Ik wens jullie veel zon en hopelijk maandag terug op post. Ook vele groetjes aan de familie in Tiegem.
Het is tijd om op te staan hoor. Geen bijzonder nieuws te melden deze morgen. Alhoewel, onze Chamire had een pijntje deze morgen en is na de theepauze en het sigaretje terug naar huis gegaan. Pijn in de arm ???? Jullie zien wel, pijntjes zijn een wereldwijd probleem.
Gisterenavond heb ik nog geprobeerd een fotootje te maken van één van de aapjes, die regelmatig onze tuin bezoeken. Het is me niet gelukt, ze zijn heel schuw en laten zich niet gemakkelijk verrassen. Volgende keer misschien meer geluk.
Onze fruittuin doet het ook goed. We hebben onze eerst ennenes ( Leentjes Engelse vertaling van ananas) geplukt. De mango's hangen er nog groen bij en met een beetje geluk, binnen een paar weken kunnen we ze plukken. Dit is ook één van het favoriete fruitsoorten van de aapjes, dus afwachten wat er overschiet.
Straks ga ik op bezoek bij Ninni, de eigenares van het guest house Easy Beach. Sinds het dodelijk ongeval van haar man, eind vorig jaar tracht ik regelmatig haar wat gezelschap te houden. Ze is vorige week uitgegleden op haar terras met een glas in de hand en heeft zich daarbij verwond in het gezicht. Ze werd op verschillende plaatsen gestitcht. De wonden genezen goed, want hier is het altijd afwachten wat het volgende probleem zal zijn. Van hygiene hebben ze hier geen kaas gegeten.
Komaan meiden, de 10' zijn voorbij, aan het werk nu!
Oh en btw, wat staat er op het menu van Tana's verjaardag? pannekoeken uit het receptenboek van de Boerenbond? Eet smakelijk, wat het ook moge zijn.
Ik ben een beetje later vandaag met de dagelijkse nieuwtjes, want het was mijn laatste kontjesspuitdag deze voormiddag. Ik ben nu volledig "rabies" vrij voor de rest van mijn leven, maar....... als ik nog ne keer gebeten word, moet ik weer één spuit krijgen. Het slechte nieuws is dan weer dat ik volgende maand terug moet voor de tetanosspuit. Wat spuiten ze hier toch graag. Gelukkig is het een jonge, charmante, zachte, lieve, mooie, ongehuwde dokter.
Martyn daarentegen heeft nog altijd zijn hepatitisvaccin niet gekregen. Het is beschikbaar in Sri Lanka, maar nergens te vinden. We zetten onze zoektocht verder. Gelukkig vindt je om elke hoek een apotheker, dus maar overal gaan vragen.
Voor Annick, ik heb de blog wat aangepast en denk dat het me gelukt is met dienen titel.
Als jullie zin hebben om te gaan vissen in het weekend, er zijn nog een aantal plaatsen vrij.
Veel leesgenot en prettige dag verder.
Wat ik jullie wilde vragen, kan iemand mij een boek, of een paar boeken, opsturen. Ik ben door mijn lectuur heen en ik lees graag voor ik ga slapen. Jullie doen waarschijnlijk interessantere dinges (voor Annick wachten tot dit weekend), maar eens je de matras hebt gedraaid, komt daar nog weinig van in huis. Mijn voorkeur gaat uit naar thrillers. Kosten zullen vergoed worden bij mijn volgende visite.
Het is zover, ons Isabelel heeft als eerste gereageerd, kort maar krachtig. Ik weet dat jullie het superdruk hebben met de verkiezingen, tellen en testen. Toch raar dat die dinsdagen nog altijd in mijn geheugen blijven rondspoken. Om jullie dag wat op te fleuren, hierbij een paar fotootjes van mijn stoere binken. Voor de statistieken, Friday begint vandaag ruitjes te wassen. Er zijn er in totaal 408 (binnen en buiten). En wij maar klagen als we vensters moeten wassen. Hier hoef ik het gelukkig niet zelf te doen. Jullie mogen gerust wat reclame maken met mijn blog. Ik hoop in de toekomst meer mensen warm te maken voor het dierenleed in dit land en wat centjes te vergaren. Alle hulp is welkom.
Ook een blije gebeurtenis deze morgen. Ons Lena, de poes, was verdwenen terwijl ik in België was. Ze heeft een hekel aan honden en was het afgestapt. Martyn had er met geen woord over gerept, want hij weet dat ik mij daarover zorgen zou hebben gemaakt. Bij mijn terugkeer ben ik op zoektocht gegaan in de buurt, maar zonder resultaat. Ik waande haar dood, zeker met de vele straathonden rond het huis. Tot ze deze morgen op het terras zat te wachten op wat eten. Ze heeft haar buikje rondgegeten en ligt nu te slapen in de keuken. Ze is wat magertjes, maar gezond en wel.
Tot zover het nieuws uit Sri Lanka. Meiden van Berlare, goeie moed, ik leef met jullie mee en voor de familie in Kerkhove en Kortrijk, laat maar iets van jullie horen.
Jullie zijn waarschijnlijk bijna klaar voor de start van een nieuwe werkweek. Het is hier al 11u2O en mijn huistaken zitten erop. Er was weeral wat opschudding geweest deze morgen in de hondemeute. Precious, het zwarte schaap van de familie werd aangevallen door Faith en Angel en heeft er een wonde aan het linkeroog aan overgehouden. Niet al te erg, maar ze is weer van haar melk. Bubbles is ook thuisgebleven vandaag. Hij heeft gisteren zijn harnas kapotgetrokken en Martyn moet nu nog een ander harnas vinden, niet gemakkelijk. Onze benjamien Eve gaat straks naar het strand met Friday. Ze heeft huidproblemen en na drie bezoeken aan de dierenarts blijft ze zich nog steeds krabben. Volgens Friday is een zeebad ideaal voor huidproblemen, we zien wel. Kent iemand een goeie dierenarts die een praktijk hier wil starten?
Ook deze morgen stonden de mannen van Electric Board, de electriciteitsmaatschappij, aan het hekken om de meter te vervangen. Deze werd twee maanden geleden reeds vervangen, goeie communicatie. Ze zijn het dan maar weer afgedruipt. Er moet wel nog een kastje voor de meter gemaakt worden, maar dat kunnen alleen hun collega's, dus afwachten maar.
Sinds enkele dagen is het weer hier aan de beterhand, geen regen, maar wel een koele bries, dat doet deugd.
Het is nu tijd om het hondevoer klaar te maken en op ronde te gaan. Nog een prettige werkdag verder en goeie tips zijn welkom.
Het heeft me anderhalf jaar gevergd om een blog aan te maken, maar hier is het nu. Gelukkig was het niet al te moeilijk en is het me van de eerste keer gelukt, knap werk, hé. Ons ma is nog van de domste niet. Ik heb nog niet alles onder de knie, maar dat komt wel, oefening baart kunst. Dada, ons ma
