Het is zover, ons Isabelel heeft als eerste gereageerd, kort maar krachtig. Ik weet dat jullie het superdruk hebben met de verkiezingen, tellen en testen. Toch raar dat die dinsdagen nog altijd in mijn geheugen blijven rondspoken. Om jullie dag wat op te fleuren, hierbij een paar fotootjes van mijn stoere binken. Voor de statistieken, Friday begint vandaag ruitjes te wassen. Er zijn er in totaal 408 (binnen en buiten). En wij maar klagen als we vensters moeten wassen. Hier hoef ik het gelukkig niet zelf te doen. Jullie mogen gerust wat reclame maken met mijn blog. Ik hoop in de toekomst meer mensen warm te maken voor het dierenleed in dit land en wat centjes te vergaren. Alle hulp is welkom.
Ook een blije gebeurtenis deze morgen. Ons Lena, de poes, was verdwenen terwijl ik in België was. Ze heeft een hekel aan honden en was het afgestapt. Martyn had er met geen woord over gerept, want hij weet dat ik mij daarover zorgen zou hebben gemaakt. Bij mijn terugkeer ben ik op zoektocht gegaan in de buurt, maar zonder resultaat. Ik waande haar dood, zeker met de vele straathonden rond het huis. Tot ze deze morgen op het terras zat te wachten op wat eten. Ze heeft haar buikje rondgegeten en ligt nu te slapen in de keuken. Ze is wat magertjes, maar gezond en wel.
Tot zover het nieuws uit Sri Lanka. Meiden van Berlare, goeie moed, ik leef met jullie mee en voor de familie in Kerkhove en Kortrijk, laat maar iets van jullie horen.
