Toch nog eens nagevraagd over onze logé(e) aan Ranil, je weet wel onze sympathieke tuk-tukdriver. Volgens de beschrijving zou het een polecat (een grote bunzing) kunnen zijn. In het Sinhalees wordt dit beestje een uguduwa genoemd.
Gelukkig toch geen voetbal gisterenavond. Onze satellietkanalen zenden de matchen niet uit, hoera. Dus we dachten, vroeg naar bed maar tarara. Onze buren hadden een herdenkingsplechtigheid voor de overleden moeder één jaar geleden. Onvoorstelbaar zou den Eddy zeggen. Rond 16u30 kwamen de boeddhistische monniken aangewandeld met het nodige tromgeroffel. Onze huisdieren zorgden dan ook voor het achtergrond koorgezang, doof werd ik ervan. Dit is zo doorgegaan tot rond 22u en dan was er de urenlange speech van de oppermonnik (met microfoon asjeblieft) tot 5u3O deze morgen. Van slapen is er dus niks in huis gekomen en we lopen alletwee met een houten kop (skoon zicht).
Martyn is dan toch maar naar het werk vertrokken en raad eens, om 8u zijn ze terug begonnen met hun tromgeroffel en nu zijn we toe aan de gezangen en de speeches. Dit zal nog de ganse dag zo doorgaan. Later deze namiddag komt de rest van de familie ook nog een bezoekje brengen en dan wordt er, samen met de monniken, gegeten. Van een cultuurshock gesproken. Friday is er niet gerust in. Madam angry? Madam not go and see neighbour, please!!!!! Als ex-pats moet je je natuurlijk aanpassen aan de lokale cultuur, maar soms is dat teveel van het goeie.
Gelukkig gaan we straks op shoppingtocht en moeten we dit voor enkele uren niet meer aanhoren. Daarna brengen we een bezoek aan het hondenasiel met Eve en haar huidproblemen. We kijken in ieder geval uit naar een rustige, kalme en stille avond en nacht. Morgen dus geen blognieuws. Jullie gaan lekker stemmen en wij gaan lekker slapen, I hope !!
