|
Sinds juni 2007 is er niet veel veranderd op ons kleine stukje grond. Op het eerste zicht lijkt niet veel veranderd maar toch leven we nu in een totaal andere wereld, alleen lijkt het besef soms ver weg. Tuurlijk spreek ik over de federale verkiezingen die ons met veel beloftes opgezadeld heeft, harde uithalen naar het recente verleden alsof het verleden zich beperkte tot de realiteit na de dioxine crisis aan het einde van de 20ste eeuw.
Iedereen zal het erover eens zijn dat er nog niet veel beloften ingevuld zijn en iedereen heeft hier zijn eigen visie op. Alhoewel het eigenlijk niet zou mogen omdat het nu geen federale verkiezingen zijn, zal toch juni 2009 ons misschien al iets meer duidelijk maken hoe wij in Vlaanderen over de huidige situatie denken. Iedereen heeft zijn visie over politiek en zowel het absolute Liberalisme van Hume en Keynes als het Marxistisch Socialisme van Marx en Engels zijn prachtige theorieën maar hebben bewezen niet absoluut te zijn of te vervallen in onrecht dat misbruiken ontoelaatbare proposrties aanneemt. Buiten de politiekers die zich soms boven de wet verheffen en arresten van de rechtbanken naast zich neerleggen of uitblinken in hun onbekwaamheid, dat ons grootmoeder er uit empahtie en zelfs uit medelijden op wilt stemmen, is er nog een partij die een verpletterende verantwoordelijkheid draagt maar deze tot nu toe niet in consequent wilt opnemen: namelijk de media.
Zowel geschreven als gesproken pers beroepen zich op vrijheid van informatie maar doen hier zeer weinig mee. Buiten de lijntjes kleuren ligt blijkbaar nog altijd moeilijk. Ja men zegt dat er nog eens iets fout gelopen is of dat er nog een belofte niet nagekomen wordt. Ja, men heeft gedachten en fora in de geschreven pers. Echter naast het recht op vrijheid van meningsuiting en vrijheid van informatie heeft men ook plichten. Men heeft de plicht de burger goede en juiste informatie te geven en ook eventueel aan te zetten tot actie. Via de verkeizingen wordt er vaak voor de burger gesproken zonder dat deze zich hierin herkent maar de media kan een pltform creeëren dat mogelijkheden biedt waarop we verder kunnen bouwen en druk uitoefenen die zij zelf blijkbaar niet aandurft. Petities maar ook hardere, duidelijkere acties zoals in het ergste geval betogen met een goede en duidelijke boodschap zijn nodig. Niet het seperatisme moet of hoeft winnen maar in informatisme en niet het voortdurend immobilisme. Naast de politiek moet ook de Media ten dienste staan van de burger. Het maakt niet uit hoe het komt dat de problemen van vandaag er gekomen zijn of wie ze uiteindelijk oplost. Het belangrijkste is dat ze opgelost geraken zodat de burger terug een toekomst heeft waar hij in kan geloven. Wie kent de standpunten van de verschillende partijen nog? wie weet wie liegt en de waarheid spreekt? De media zou dit moeten weten en ook willen meedelen. Echter op dit moment weet de burger alleen dat het recht van de sterkste niet altijd in zijn handen ligt maar in diegene die hem vertegewoordigen en inlichten en hij ook het gevoel heeft dat de garantie op de waarheid nog nooit zo ver van hem weg lag lag als vandaag.
10-04-2009, 01:04 geschreven door Noene 
|
