Vandaag is het duidelijk ik ben definitief vrij, een 2uur lang durend telefoongesprek hadden we nodig om te beseffen dat er van een terugkeer geen sprake kan zijn! Hoe kan ik ooit er nog vertrouwen in hebben dat je niet terug hervalt? je familie zal altijd in de weg staan, ondanks dat als we samenkomen we ons goed voelen bij elkaar, waarom ben ik dan telkens opgelucht wanneer je terug vertrekt. Het spijt jou dat we nooit meer een koppel zullen vormen, en mij spijt dat ook want eigenlijk ben je een goed mens, maar er is te veel gebeurd, ik zal jouw vriend zijn, wees de mijne, dan waren de afgelopen 5 jaar geen verloren tijd, het ga je goed, ik laat je los, leef een goed leven, wees gelukkig, ergens zal je altijd bij me zijn, en ik bij jou,

Koester de herinneringen, de pijn slijt, en een nieuwe toekomst dient zich aan..

En heb je nood aan een vriend, zal ik er voor je zijn.