Ik kreeg het lunineuze idee om eens naar Malmedy te trekken. Maar niet zoals altijd met de auto, nee, met het openbaar vervoer! Op papier (of beter: op het scherm) zag alles er perfect uit. Trein vertrekt om 9u in Brugge naar Verviers, waar ik om 11:20u zou toekomen, en daar om 11:40u een bus had naar Malmedy. Aankomst op de Place Albert ( de plaatselijke place m'as tu vu) om 12.05u. Perfect voor een aperitiefje en lunch en plein air. Alles samen kost dit me dank zijn mijn vergevorderde leeftijd slechts 40€. Geef toe: what could possibly go wrong? Ticket geboekt, dus Malmedy: prepare 'cause here I come!

Ik vertrek om 8u met de auto naar station Brugge waar ik dank zij mijn handicap van +66% (nogal veel) recht heb op een parkeerplaats dicht bij de in - en uitgang. Er zijn niet alleen nadelen aan een handicap dus. In de hal van het station naar de sporen zijn automaten ingebouwd ( alle mogelijkheden worden benut om te verkopen) en ik wil daar een flesje water kopen gezien de hevige temperaturen voor vandaag. Als na drie keer proberen het herkenen van de QR code voor de betaling via Payconic mislukt probeer ik de volgende automaat. Ook hier herkent mijn gsm niet de QR code. Gelukkig lukt betalen via VISA wel nog, dus ik heb mijn Spa'tje voor onderweg. Bon, naar de sporen nu. De trein staat op de passagiers te wachten dus ik stap in waar een gele lijn op de wagon geschilderd is. Belangrijk, want dat zijn de wagons eerste klasse.  Noblesse oblige, ik reis eerste klas vandaag. Dit kost amper 13€ meer dan tweede klasse, dus waarom niet? Ik kom in een duidelijk iets luxueuzere wagon en neem plaats in de kuipzetels aan een vierzitsbank. De airco draait hier, dus lekker temperatuurtje. Aan het raam kan ook een zonnescherm lager gezet worden om dat aan te passen. Een usb oplaadpunt is er echter niet. Wel zijn er stekkers om je oplader in te steken. Heb ik niet mee - enkel een usb-kabel - maar no panic: ik haal het wel. Ik behoor nog tot de generatie die het klaarspeelde om groot te worden zonder smartphone. 

De trein vertrekt in complete stilte. Dit is dan ook een stiltewagon zoals er overal bestickerd is. Uiterst aangenaam! Tot we in Bruxelles aankomen tenminste. Daar stapt een knappe en goed geklede jonge dame dame van het type "once you go black you never go back" in de wagon binnen. Ze deelt dadelijk voorgedrukte en geplastificeerde kaartjes uit waarop ik kan lezen dat er in het dorp in Afrika waar zij vandaan komt veel armoede is, en de kindjes met honger moeten leven. Dit kan ik echter verhelpen door haar een ruime gift te schenken en daarmee het  leven van de kindjes in Oealaboeloe (of whatever) beter te maken. Bij haar tweede rondgang moet ik haar een "Non" geven, waarvoor ze toch "mercie bien " zegt.  De trein raast ondertussen verder richting Verviers, dit met snelheden tot boven de 180km/u zie ik op mijn Waze. Ondanks deze effort komen we 20 minuten te laat toe in Verviers. Op welke snelheden werd deze route dan uitgerekend??? Ik kom in het station Verviers aan, en dadelijk komt er een niet te blanke man met een big smile op me toegestapt, hand uitgestoken. Zelfde scenario hier. "Non", "Mercie". De aansluitende bus is dank zij deze vertraging natuurlijk al weg, dus kijk ik even op het uurrooster bij de bushalte wanneer de volgende komt. En hier zie ik dat "mijn" bus van11:40u hier geprogrammeerd staat om 11:20u! Bon, bus weg. Maar binnen 2 uur is de volgende hier! Dus ga ik noodgedwongen naar de iets minder gezellig uitziende kantine van station Verviers om iets te eten. Het wordt een bagel fromage et un café. Als ik de bediende zeg dat mijn trein 20 minuten te laat was lacht die en zegt: "Pas de soucis!". Geeft niet, saucis moest ik niet hebben, enkel een broodje kaas. Alles opeten, en daarna wachten in het glazen buskotje buiten op de bus. Ik kan gelukkig wegens de volle zon en hoge temepraturen niet klagen dat ik het koud had in een volledig glazen bushokje. Als entertainment komen nog een bende gepimpte BMW's waar Marokkaande vlaggen aan hangen luid toeterend een vijftal minuten rondjes rijden rond het ronde punt voor het station. Alle straten geblokkeerd, maar who cares?

Bon, de bus komt, en ik kan vertrekken naar Malmedy. Dit is wel niet de geplande snelle bus, maar één die alle kleine dorpjes onderweg aandoet en er dus meer dan een uur over rijd. Rond 15u kom ik aan bij Malmedy. Maar de halte bij de markt is afgesloten wegens een kermis dus moet ik ver voor die markt uit de bus en een lekker warme wandeling doen langs het asfalt tot bij het stadscenter. Maar: every cloud has a silver lining! Op het terras verkopen ze bruine Leffe van het vat. OK, 6 euro per pintje, maar voor niks gaat de zon op. Naast mij staat de kermis, en dat betekent ook een aantal jongere landgenoten die op het terras hun ouders op kreisende wijze willen overtuigen dat dat voor hun echt the place to be is. Het lijkt niet echt uitnodigend, maar als je om 8u thuis vertrokken bent om maar om 15u in Malmedy te zitten dan denk je na die 7u reizen daar een pak milder over.

Na een dik uur zijn twee Leffes op magische wijze verdwenen, en wordt het hoog tijd om aan de terugreis te beginnen. Haal ik die? Kom ik ooit nog thuis aan? Rijden de bussen en treinen wel? Ik betaal en begin naar het staion te gaan van Malmedy, want de bus die normaal op de markt stopt kan daar niet stoppen wegens... Goed. Ik kom aan op het station, en even later kan ik zelfs op de bus naar Verviers stappen! Het gaat echt nog goed komen! De bus rijd verder, en als we in Verviers zijn stopt hij ergens en ik zie iedereen afstappen. Als ik blijf zitten vraagt de chauffeur me of ik niet ga afstappen, want de rit eindigt hier. Hoezo? ik moet naar het station in Verviers! Maar de man lacht en zegt me dat dat net om de hoek ligt. Oef! Bon, ik stap uit en ga naar het station, en daar naar spoor 2 waar de trein vertrekt. Geen probleem hier. De trein komt aan, ik stap op naar de stilte wagons eerste klasse en zet me neer. Het komt toch nog goed! Maar! In de zetel naast me zit een franssprekend koppel, en die man zwijgt gedurende een kwartier echt geen seconde! Voortdurend dat monotone gezwam en français! Ik neem mijn gerief en ga me een paar zetels verder zetten. Hier is het wel stil! Plus dat ik zicht heb op een scherm dat de voortgang van de trein aangeeft. We komen aan in Brussel, en de franstalige omroepster zegt dat we in Bruxelles Midi zijn aangekomen. Dan neemt de nederlandstalige over, en volgens haar zijn we in Brussel Zuid. Ik ken nog zo veel frans dat ik weet dat Midi midden betekent en Zuid Sud is. Het zal wel weer een typisch Belgische taalkwestie zijn allicht. Je m'en fou zegt een waal dan. We rijden verder tot in Brugge. Yes! Uitstappen, en naar de parkeergarage mijn auto ophalen nu. Dan nog een ritje naar huis, en om 20:30u ben ik thuis van een dagje Malmedy. Of toch zeker anderahalf uur Malmedy, de rest was reizen en wachten. Maar je verveelt je niet met het openbaar vervoer, da's een feit! 

29-06-2025 om 12:37 geschreven door Roland Vanwolleghem