Ik ben Marianne
Ik ben een vrouw en woon in Perth (Australie) en mijn beroep is tijdelijk huisvrouw.
Ik ben geboren op 31/01/1954 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, schilderen, lezen, fietsen. shoppen en rondneuzen.
Dit blogje beschrijft gewoon mijn dagelijkse leven hier in Perth.
Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
03-11-2010
Hoog tijd !!!!!
Hoog tijd om bij te bloggen. De tijd vliegt zo snel. Het wordt zomer, de vliegen hangen hier al rond je nek, ze kruipen in je mond en in je neus en oren, echt waar. We hebben twee uitstappen gedaan. Een lang week-end naar het noorden. We hebben zo een vijf uur gereden tot het kuststadje Geraldton. Je moet niet zo ver rijden, het is hier hetzelfde, ook strand en zee. Maar onderweg was er Pinnacle Desert. Een grote vlakte met zand, wit en geel en daarop vele versteende torentjes, grote en kleine, heel mooi. Dat hou ik er aan over. Het week-endje op zich duurde veel te lang want in dat stadje was niets maar dan ook niets te beleven. Een andere zondag zijn we naar Rottnest Island gevaren met JP zijne kameraad, Marc Roper en zijn gezin. Hij is chief instructor in de school. Hij heeft drie dochtertjes, Chloe, Shannon en Celeste. Daar aangekomen hebben we fietsen gehuurd, want je mag er niet met de wagen rijden. Het was mooi weer en er was een fris zeebriesje, de vliegen rijden wel mee, dat is echt wel lastig. Hier onze eerste brown snake gezien.... zo een anderhalve meter lang en ze gleed gewoon voor onze ogen over de baan, dan stop je wel effekes hoor. Het eiland is klein en je kan er gewoon rond fietsen in een halve dag. Er is wel een hotel en wat restaurantjes en vakantiewoningen. 's Avonds zijn we met de super jet teruggevaren, heel snel en we waren allemaal nat. Echt leuk. Dan hebben we ook onze eerste Barbie (BBQ) gedaan thuis, met Marc (alweer) tja we kennen hier nog niet zoveel volk. Als je volk verwacht dan moet je de garagepoort openzetten, en opeens staan je bezoekers in je tuin. Niemand heeft hier een deurbel, die heb je dus ook niet nodig. Ze hebben eten, drinken (veel) en van alles bij. Geen grote sier, blote voeten, shorts, gewoon wat borden op tafel en geen glazen. Hun drank brengen ze mee omdat alcohol hier zeer duur is. In de restaurants kan je ook je eigen wijn meebrengen. Morgen heb ik een afspraak met een paar dames om te lunchen in Perth, Raffles met Riverview.
Hoog tijd om bij te bloggen. De tijd vliegt zo snel. 
