Beestenwerk - Stephanie kwam bij de zes uit en mag dus kiezen... Proefwerk: de vraag is, kan iets onder water droog blijven? Thomas nam een meesterwerk mee...
Jelle en Thomas ontdekten het spel "CARCASONNE" Frederik, Charlot en Stephanie waren verdiept in TRIVIAL PURSUIT Lucas en Yentl probeerde torentjes na te bouwen...
Waarom val je niet uit de boomerang op het ogenblik dat hij overkop gaat. Om te tonen hoe dat werkt hadden we een emmer nodig. Je kan de emmer vullen met water en als je die dan ondersteboven draait, valt het water er niet uit. De kracht die het water in de emmer houdt is groter dan de zwaartekracht die het water wil doen vallen. Hetzelfde gebeurt in de boomerang. De kracht die jou op je plaats houdt, is groter dan de zwaartekracht die jou wil doen vallen. Hoe vlugger de boomerang zoeft, hoe groter de kracht die jou op je plaats houdt. Stel dat de boomerang echt traag zou gaan, dan val je wast toch naar beneden. Als je de emmer boven je hoofd te traag laat draaien, riskeer je een douche...
De eerste brieven aan het adres van Ema zijn er. Charlotte vertelde heel mooi over haar eigen thuis en over hoe zij leeft. Jelle stelde zichzelf voor en wilde graag een paar dingen weten over Ema. Over haar speelgoed, en of die papa wel zo"n harde werker was als hij er op de foto uitziet. Lucas had zijn brief verstopt in de klas in zijn schooltas, maar hij zal hem morgen geven. De meeste kinderen hadden ook centen mee zodat we weer een week verder Ema kunnen steunen. Het idee van de rode handen hebben we iets te lang uitgesteld. De slotmanifestatie was al op 2 februari en we zijn dus te laat. Straks steunen we een ander project al weten we nog niet wat dat zal zijn.
Vorige week hebben we onze aanvraag ingediend bij Plan om Planouders te worden. Deze week kregen we een foto en brief van ons Plan Kindje... Haar naam is Ema Marah, ze is vijf jaar en komt uit Togo. De meesten hadden vandaag ook al wat geld mee... We willen natuurlijk ook een foto opsturen naar het meisje... hier de foto's die we namen om onszelf voor te stellen, tegen volgende week zullen we een briefje schrijven voor Ema... http://picasaweb.google.com/oa15585/090128OlifantenVoorEma#
Vorige week had meester gevraagd om "geld" mee te brengen. Jelle en Lucas hadden in ieder geval een hele verzameling geld mee. We kregen vooral veel geld te zien van voor 2001, van voor de euro. Toen betaalden de Fransen met de Franse frank, wij met de Belgische frank, de Duitsers met hun Duitse Mark...
Het is vandaag ook een paar dagen voor het schoolfeest. We haalden het schoolfeestgeld op in de verschillende klassen. Alle eurobriefjes en euromunten die we zo hadden hebben we goed bestudeerd... We ontdekten dat je kan zien aan het geld in welk land het werd uitgegeven. Bij de munten moet je hiervoor op de achterkant kijken. meer uitleg kan je nalezen op http://nl.wikipedia.org/wiki/Euromunten Bij de briefjes verklapt de eerste letter van het serienummer het land waar dit briefje gedrukt werd... Hieronder vind je de codes met het land erbij...
Vorige week werd de blog neit aangevuld, hieronder een klein overzicht van wat we vorige week gedaan hebben...
De oorlog in Gaza tussen Israël en de Palestijnen. We leerden ondertussen werken met mindmaps. Je kan zelf mindmaps maken thuis als je ze afhaalt van www.averbode.be/solerenleren
Stephanie stelt dit vreemde zoogdier voor. Zijn hart slaat tussen de 10 en de 900 keer per minuut. Hij heeft de snavel van een eend, het lijf van een mol en de staart van de bever. 50 % van zijn lichaamsvet zit in zijn staart. Het mannetje is 50 cm groot, het vrouwtje 43. Het mannetje weegt tussen 1.2 en 2.6 kilogram, het vrouwtje weegt slechts de helft. Op zijn menu staan garnalen, wormen, slakken, mosselen, krabben en kreeftjes. Om hem in het wild te zien moet je naar Australië.
Het vogelbekdier is een vreemd zoogdier omdat het eieren legt. Toch wordt het bij de zoogdieren gerekend omdat het de jongen melk drinken bij de moeder.
Omdat sommige mensen graag willen weten wat er allemaal gebeurt in de olifantenclub. Daarom gaf meester vandaag het fototoestel van de school aan verschillende kinderen bij de olifanten. Elk mocht een tiental minuutjes foto's nemen van de activiteiten. Je ziet foto's van de bovenbouw voor de speeltijd en de onderbouw na de speeltijd... Je kan ze allemaal bekijken op http://picasaweb.google.com/oa15585/081126Olifanten#
Sommige kinderen worden al heel jong ingezet in de oorlog. Ze worden verplicht om te vechten in oorlogen die ze niet begrijpen. Deze kinderen hebben geen kindertijd, hebben ook geen toekomst... Dit mag zeker niet gebeuren. Daartegen moeten wij ook reageren... Eerst dachten we er aan om deze handen te verzamelen bij de olifanten, maar Jelle dacht dat we beter de hele school konden betrekken, we kunnen eens over de middag rode handen afdrukken op een doek. Een fijn voorstel, wordt zeker vervolgd...
Kunnen wij de wereld verbeteren tegen 2015? Dragen wij ons steentje bij? Dat is een vraag die ons ondertussen al heel het trimester bezighoudt. Vorige week kwam Jelle vertellen over Plan International, daar wilden we meer over weten. Stephanie nodigde juf Ann Devos uit, zij is Plan ouder en zit ook in een werkgroep van Plan. Juf Ann kwam vertellen over hun eigen plan-kind, een meisje uit Nicaragua. Ze toonde foto's van het meisje en ook brieven die ze ontvangen hadden van het meisje en haar familie. Ze vertelde hoe PLAN werkt en wat je moet en mag doen. Op onze eerste bijeenkomst van de olifanten na de vakantie zullen we bekijken of PLAN iets voor ons is.
Vorige week leerden we over de eerste Wereldoorlog, we hadden al gemerkt dat er op veel foto's prenten stonden van rode bloemen met een zwart hart. Meester vroeg ons om tegen deze week op te zoeken welke bloem dit was en waarom die zo vaak terugkwam in allerlei prenten en zaken over de eerste wereldoorlog. Veel kinderen hadden gevonden dat dit de papaver of de klaproos is, in het Engels POPPIES. Als een veld helemaal omgewoeld is en platgedrukt, zijn de eerste planten of bloemen die terugkeren klaprozen. Op het slagveld van de eerste wereldoorlog waren dit dan ook de enige bloemen. Als je deze bloemen bekijkt van ver af, dan lijkt het alsof je bloeddruppels ziet, het leek alsof de er een bloem groeide op elke plaats waar een soldaat gestorven was. Een Canadese soldaat verveelde zich in de loopgraven en schreef een gedicht... Zijn naam was John McRae, zijn gedicht zou zo beroemd worden dat het het gedicht is van de eerste Wereldoorlog voor de Engelse soldaten. Thomas had een stukje van de tekst mee uit zijn Zonneland. "IN FLANDERS FIELDS WHERE POPPIES BLOW BETWEEN THE CROSSES ROW ON ROW THAT MARK OUR PLACE" (in Vlaanderens velden bloeien de klaprozen, tussen de kruisen, rij aan rij, die onze plaats aanwijzen. McRae schreef dit gedicht in 1915. Later werd er ook muziek gezet op zijn tekst, het is een beroemd lied in Engeland. Op allerlei herdenkingen van de eerste Wereldoorlog dragen de Engelsen "POPPIES" op hun jas of op kransen en kruisen. Het museum over de Eerste Wereldoorlog in Ieper heet "FLANDERS FIELDS", allemaal genoemd naar dit gedicht.
We maakten onze eigen steen met water en gips. In onze steen roerden we droge erwten, die hebben de eigenschap om water op te nemen en te zwellen. Tegen de speeltijd was onze steen al hard, de erwten begonnen langzaam te zwellen en duwden letterlijk onze steen kapot, de plastieken potjes waarin we onze steen gegoten hadden was tegen de middag al gebarsten, benieuwd wat er morgen zal gebeuren.
Jens Arno en Milan: Waarom verdrink je? Lucas en Thomas: Wie of wat is de maffia? Charlotte en Stephanie: Waarom lusten kinderen choco en mannen bier? Dille en Melanie: Waarom hebben verschillende mensen verschillende stemmen? Alouette en Lara: Waarom hebben verschillende mensen verschillende huidskleur? Yentl en Frederik: Kan ik mijn huis bouwen op de maan?
Beestenwerk - Stephanie kwam bij de zes uit en mag dus kiezen... 
Proefwerk: de vraag is, kan iets onder water droog blijven? 
Thomas nam een meesterwerk mee...
Jelle en Thomas ontdekten het spel "CARCASONNE"
Frederik, Charlot en Stephanie waren verdiept in TRIVIAL PURSUIT
Waarom val je niet uit de boomerang op het ogenblik dat hij overkop gaat. Om te tonen hoe dat werkt hadden we een emmer nodig. Je kan de emmer vullen met water en als je die dan ondersteboven draait, valt het water er niet uit. De kracht die het water in de emmer houdt is groter dan de zwaartekracht die het water wil doen vallen. Hetzelfde gebeurt in de boomerang. De kracht die jou op je plaats houdt, is groter dan de zwaartekracht die jou wil doen vallen. Hoe vlugger de boomerang zoeft, hoe groter de kracht die jou op je plaats houdt. Stel dat de boomerang echt traag zou gaan, dan val je wast toch naar beneden. Als je de emmer boven je hoofd te traag laat draaien, riskeer je een douche...
Vorige week had meester gevraagd om "geld" mee te brengen. Jelle en Lucas hadden in ieder geval een hele verzameling geld mee. We kregen vooral veel geld te zien van voor 2001, van voor de euro. Toen betaalden de Fransen met de Franse frank, wij met de Belgische frank, de Duitsers met hun Duitse Mark... 
Omdat sommige mensen graag willen weten wat er allemaal gebeurt in de olifantenclub. Daarom gaf meester vandaag het fototoestel van de school aan verschillende kinderen bij de olifanten. Elk mocht een tiental minuutjes foto's nemen van de activiteiten. Je ziet foto's van de bovenbouw voor de speeltijd en de onderbouw na de speeltijd... Je kan ze allemaal bekijken op 
Vorige week leerden we over de eerste Wereldoorlog, we hadden al gemerkt dat er op veel foto's prenten stonden van rode bloemen met een zwart hart. Meester vroeg ons om tegen deze week op te zoeken welke bloem dit was en waarom die zo vaak terugkwam in allerlei prenten en zaken over de eerste wereldoorlog. Veel kinderen hadden gevonden dat dit de papaver of de klaproos is, in het Engels POPPIES. Als een veld helemaal omgewoeld is en platgedrukt, zijn de eerste planten of bloemen die terugkeren klaprozen. Op het slagveld van de eerste wereldoorlog waren dit dan ook de enige bloemen. Als je deze bloemen bekijkt van ver af, dan lijkt het alsof je bloeddruppels ziet, het leek alsof de er een bloem groeide op elke plaats waar een soldaat gestorven was. 
