Bakker was nog niet open. Dus start om 08H30. Volgens de beschrijving de eerste 135 km heuvelachtig en de rest relatief vlak. Intussen weten we dat relatief een rekbaar begrip is.
De heuveltjes volgden elkaar snel op. Voor de klimmers zaten er ook veel afdalingen in. Maar de niet klimmers houden enkel rekening met de hoogte verschillen.
Alles verloopt vlot te vlot zelf. Tot juist voor de middag pauze Galle Willy het slachtoffer is van een lekke band. Hij mag dan ook de pluim opsteken voor de eerste lekke band tijdens onze tocht.
Het middagmaal is weer prima verzorgd door onze dames. Mijn kilos zullen er niet afgaan op die manier.
Na de vernieuwde start na een paar kilometer opnieuw platte tube van Willy zo komt hij zeker in het verslag terecht. Iets verder op rijden we allen in een met peklaag gegoten weg waardoor de keitjes aan onze banden kleven.
Bij een extra pauze was het de beurt aan Eric Mestdagh. De mechaniekers van dienst Frans en Willy hadden hun handen vol.
Voor sommigen begonnen de km toch door te wegen. Een paarplaatselijke wielertoeristen brachten enige verstrooiing.
Op het einde werden we deskundig naar ons hotel begeleid door een plaatselijke renner.
Mooi weer en zonder problemen op de juiste weg na een verkwikkend ontbijt.
De eerste 60 km relatief vlak en wind in de rug. Na de middag kwamen we in de wijnstreek van de Chablis. Daar kregen we enkele kluitenbijters voorgeschoteld. Michel toonde zijn klimmerscapaciteiten. Enkele onder ons kregen het al moeilijk.
Een kleine weg vergissing leverde ons 6 km extra op.
De wegen waren enorm rustig en zéér mooi.
Bij de afdaling kregen we van Pierre Paul een deftige uitleg dat Santiago eigenlijk niet zo ver was. Want van de 2400 km hebben we normaal 1200 km wind in de rug, 400 km bergaf, blijft dus nog 800 km over en die dat niet aankan blijft liever thuis.
Sommige hadden al plannen gemaakt om bij aankomst de Basiliek te bezoeken. Wisten velen dat ons hotel op 300 meter van de basiliek bevond. Dit wil zeggen dat we anderhalve km klimmen voor de boeg hadden. Waarvan de laatste meters rond de 20% waren.
Het avondmaal was dan ook een welgekomen sluitstuk.
Na een zéér rustige in het bosrijke gelegen hotel stond ons een uitgebreid ontbijt te wachten.
Het avondmaal hadden jullie ook nog te goed. Een voorgerecht van gerookte stukje zalm, hoofdgerecht kalfsgebraad met een aardappeltje in de schil en afgerond met een lekkere fruit rouge.
Stipt om 8h30 na een morgengebed wordt de start gegeven. De heuveltjes volgen elkaar snel op. En de meeste waren blij om bij de eerste stop een koffie, door onze begeleiders klaargemaakt, te mogen nuttigen.
Bij het middagmaal waren we niet zo welkom op de parking van een plaatselijk warenhuis. Daar vernamen we ook dat Anne Marie als snelheidspilote werd onderschept door de plaatselijke gendarmerie. Haar vrouwelijke charme mocht niet baten en kostte haar 135 euro.
Roger liet de broodjes zo smaken tot hij door zijn stoel zakte.
Na nog een korte stop en een ingewikkelde finale dwars door Reims, waren de meeste tevreden om ons hotelbed op te zoeken.
200 km op de teller inplaats van de voorziene 170.
Avondmaal een uitgebreid zelfbediening voorgerecht, hoofdgerecht Zalm met rijst en een zéér uitgebreid dessertbuffet.
Sommige zullen toch aan gewicht winnen tijdens deze trip.
Het teken voor onze 15 Pelgrims en 4 begeleiders en hun talrijk opgekomen familie en vrienden om te verzamelen voor de kerk van St. Jacob. Een korte dienst met overhandiging van een mooie schelp en veel aanmoedigingen vertrekken we richting Mons. De zon die in Ieper aanwezig was heeft ons verlaten. Maar de goede luim zit er in. Voor de meeste onder ons is deze rit een middag wandelingetje.
Om 11h30 de eerste stop in de boerderij. Tafeltje en stoeltjes staan ons al op te wachten.De warme soep is welkom. Alsook de heerlijke pasta bereid door onze charmante begeleiders. Alhoewel Erik (de wegkapitein) verteld had dat we maar om 12h30 gingen vertrekken stonden er al een paar om 12h00 klaar om te startten. Zo gedreven om de rit af te werken.
Aan een voor iedereen haalbaar tempo werd de tocht verder gezet. Donkere wolken kwamen af en toe dreigen maar het bleef droog.
Op 25 km voor het einde een nieuwe rustpauze. Daar vernamen we, door de doorgereden dames,dat we niet in het IBIS hotel konden overnachten maar in een Mercure. Vlug even de gps nagekeken en zonder problemen aangekomen.
Het hotel lag wel boven een kleine helling. En alhoewel iedereen zei dat het niet erg was zagen we toch aan een paar gezichten dat ze blij waren dat ze boven waren.
De fietsen konden we veilig in een bergruimte stallen.
De kamers zijn ook dik in orde.
Wat het eten betreft zal ik het jullie morgen vertellen.
