Gisteren dus bij de psychiater geweest in Kortenberg. De psychiater zei "Ik ga open kaart met u spelen, ik kan u niet helpen, want ik heb hiervoor te weinig ervaring". Ze heeft mij vervlgens doorverwezen naar een gedragstherapeute in Het St Raphaëlziekenhuis, iemand die gespecialiseerd is in dwanggedachten. Ik vind dat heel goed, hoor, daar neit van. Maar waarom hebben ze dat dan niet gedaan 6 maanden geleden, toen ik opgenomen werd? Nu heb ik 6 maanden in het ziekenhuis gelegen, van thuis weggeweest, en blijkbaar kunnen ze het niet aan. Om te beseffen dat een andere aanpak nodig is, daar hebben ze toch geen 6 maanden voor nodig dunkt mij. Ik vind dat vreemd. Bovendien werd er gisteren opnieuw gesproken over opname, in het St Raphaël dan. Dagtherapie is praktisch niet haalbaar voor mij. Doordat de afstand te ver is, kan ik niet elke dag met de auto gaan, want dan doe ik een fortuin op aan benzine. En als ik met de bus ga dan moet ik 's ochtends om 6 uur vertrekken, en dan ben ik 's avonds pas om half 9 terug thuis. Dus als het in het St Raphaël over een voltijdse therapie gaat, dan is opname de enige oplossing. Maar ik ben al een jaar van de ene opname in de andere aan het rollen, en ik heb er genoeg van. Ik wil thuisblijven bij mijn kinderen en man.
Vandaag opnieuw op consultatie in Kortenberg bij de psychiater. Ik ben heel nerveus, want het is voor de eerste keer in de namiddag, en dat is moeilijk voor mij. Ik moet dan wel eten vandaag vooraleer ik naar haar toega, en meestal ga ik nuchter, dan heb ik minder het gevoel van vuil te zijn. We gaan mijn dagboek bespreken vandaag, en de werking van abilify, dat ik nu twee weken inneem. Maar ik merk weinig verandering in de angstgevoelens. Ik ben ook al drie weken Sint-Janskruid aan het nemen, had gelezen dat dat kon helpen bij OCD, maar ook daar weinig resultaat. Het dagboek zal niet veel tevoorschijnbrengen. Het is altijd hetzelfde : ik heb een vieze smaak, ik ben bang dat ik stink en dat iedereen mij gaat ruiken en dat dan niemand nog iets met mij te maken wil hebben.
