Zondag ochtend, nog voor het begin van onze Liberty day
Zonder WiFi moesten we beroep doen op de tv om een weerbericht te vinden voor vandaag: wel raar, zo oldskool 😊. Onze ouderwetse tv hielp ons met de prangende vraag: ☀️, ⛅️, ☁️, ⚡️ of ☔️.
En wat we hoorden zaterdag avond gaf ons wel hoop: het ergste zou achter de rug zijn, en de rest van het Memorial day weekend zou zomerse temperaturen geven: oef!
De Amerikanen hebben een verlengd weekend omwille van Memorial day, dat jaarlijks op de laatste maandag van mei valt, telkens wanneer wij hier zijn. Op Memorial day worden alle gestorven Amerikaanse soldaten herdacht. Het weekend is tevens de start van het zomerseizoen: bepaalde outdoor attracties openen dan vanaf zaterdag hun deuren, en ook de stranden geven hun kick-off. Dit wordt jaarlijks uitgebreid besproken op tv, en dit jaar was het hoofditem natuurlijk de hevige regen in de vooravond, waardoor een aantal attracties enkele uren vroeger sloten. Coney Island, pretpark en strand, dat op de agenda staat voor dinsdag namiddag kende nog maar een lauwe start. We wensen hen, en onszelf, mooie zonnige dagen toe 🌞
Een andere traditie die terug is, na een jaar onderbreking omwille van budget tekorten (wie herinnert zich nog de 'government closure' vorig jaar, waar een aantal overheidsdiensten omwille van geld tekort (het budget was op, en het congres had nog geen budget verhoging gestemd) enkele weken hun deuren sloten): fleet week, wanneer de Navy, Marine Corps en Coastguard gevierd worden. De grote haven van New York krijgt dan het bezoek van vele schepen, en in het straatbeeld krioelt het van de militairen in witte uniformen, inclusief witte veterschoenen! Het is elk jaar een dubbel genoegen: onze studentes die op de foto gaan met enkele matrozen. Gisterenavond aan Times Square zagen we dan ook onze eerste Navy Sailors. We checkten wel even of ze échte matrozen waren, want aan Times Square krioelt het van de verklede figuren (vrijheidsbeelden, alle mogelijke Disney figuren en comic strip en action heroes,...), maar ja hoor: the real stuff!
Wat ook goed nieuws is voor onze jongste studenten: Peter Dillon's, de Ierse pub vlakbij ons hotel, heeft blijkbaar geen bouncer meer!
Zoals jullie misschien weten, zijn de VS erg streng op alcohol gebruik: onder de 21 mag je zelfs geen gewoon pintje drinken. En die 21 wordt erg streng gecontroleerd: ook al wordt je volgende week 21, dan nog mag je nu niet binnen in bars en pubs. Veel gelegenheden hebben dan ook een bouncer (buitenwipper), die vooral het tegengestelde doet: mensen niet binnenlaten.
Maar de pub bij ons hotel heeft hier altijd een redelijk milde koers gevaren: weinig controle, zodat zelfs de erg jong uitziende studenten vlot een pintje konden bestellen. Jammer dat onze regel is dat er geen namen genoemd worden, maar enkele studenten van vorige jaren weten wel dat ik nu aan hen denk 🍻
Vorig jaar was dat voor het eerst niet het geval: enkele weken voor onze komst hadden ze een controle gehad, met als onmiddellijk gevolg een verstrenging van hun beleid, en een bouncer aan de deur.
Toen we gisteren na het avondeten naar het hotel terugkeerden, was er van controle niets te merken. En ook rond 10 u 's avonds, na mijn bezoek aan Grand Central, voor het posten van de blog op zaterdagavond, was er niemand te bespeuren aan de deur.
Dat zou dus een mooie meevaller zijn, vooral omdat de pub ook veel sportwedstrijden toont op tv. Gisteren namiddag toonden ze o.a. Real tegen Atletico Madrid.
Voor 1 van onze studenten, voetbal liefhebber, is het probleem in ieder geval opgelost: hij werd afgelopen donderdag, net voor ons vertrek, 21. En ook tijdens onze reis kan er gevierd worden, want op dinsdag hebben we 2 jarigen.
Jullie moeten nu niet vrezen dat het hier een dronken boel gaat worden hoor! De meesten willen gewoon even napraten bij een pintje of wat op de biljart spelen. Voor sterke drank zijn de meeste budgetten trouwens te klein. En verder zijn onze studenten gewoon pragmatisch, en kopen enkele drankjes voor gebruik op hun hotel kamers.
Wie zich toch zou laten verleiden tot wat overdaad, bekoopt dat natuurlijk de volgende dag, want we stappen dagelijks wel heel wat af, en met een houten kop en slappe benen is dat allemaal wat moeilijker .....
Bovendien hebben de begeleidende docenten ook kinderen van ongeveer dezelfde leeftijd, dus wij weten hen wel in te tomen 😉
Maar genoeg nu over onze 'drankperikelen': met de verwachte warme temperaturen voor de komende dagen (tot 84° Fahrenheit, of 29° Celsius) gaan we toch vooral 2 andere vloeistoffen zien: flesjes water en zonnecrèmes.
En nog een laatste puntje vooraleer we stilaan aan de zondag gaan beginnen: het tijdsverschil. In New York is het 6 uur vroeger dan in België. Als jullie dus 's ochtends rond 7 u even kijken of er een verslagje op onze blog staat, dan is dat waarschijnlijk gewoon een uurtje voordien gepost, rond middernacht bij ons. Zolang onze WiFi perikelen niet opgelost zijn, zal dat iets vroeger moeten gebeuren, want al ben ik geen angsthaas, ik ga toch liever niet alleen rond middernacht nog naar een station.
Dat tijdsverschil laat zich ook voelen in een verstoord slaappatroon de eerste dagen. Hoewel iedereen gisteren erg moe was na de lange dag, zal ik wel niet de enige zijn die rond halfvijf al klaarwakker is. Dus krijgen jullie uitzonderlijk ook een berichtje dat 's ochtends gepost wordt (de vroege namiddag voor jullie). Naarmate onze jetlag vermindert, zal ook dat ochtendlijk geschrijf wel ophouden.
Straks ga ik een ontbijtje halen, even langs het station om dit bericht te posten, en dan zijn we klaar voor 1 van de toeristische highlights van onze trip: bezoek aan het Vrijheidsbeeld.
Het is weer eens wat anders: kunnen vertrekken zonder voorafgaande twijfels of het wel zal lukken.
Want de afgelopen jaren was dat niet altijd even evident. Twee jaren na elkaar waren er IJslandse vulkanen (met onuitspreekbare namen) die zo actief waren dat veel transatlantische vluchten niet konden doorgaan. Dit leidde tot veel spanning in de weken voorafgaand aan ons vertrek, maar uiteindelijk zijn we telkens kunnen vertrekken.
En het jaar dat één van de bagage afhandelaars op Brussels Airport in staking was bij ons vertrek. Gelukkig vlogen wij met een maatschappij die werkte met de niet-stakende bagage handling.
Maar nu dus niets van dat alles: gewoon vertrekken zonder zorgen, zoals we het graag hebben.
Iedereen was stipt om 7 u op de luchthaven. Een hele prestatie, want dankzij de stage die voor velen pas op vrijdagavond afliep, was het waarschijnlijk maar een korte nacht.
Het inchecken nam heel wat tijd in beslag. Pas een half uur nadat we in de wachtrij stonden, werden de check-in balies geopend.
Blijkbaar was de Jet Airways vlucht van vrijdag naar Delhi gecanceld, waardoor er heel wat mensen aan de infobalie waren, waarvoor een oplossing moest gezocht worden.
Wij hadden echter geen problemen, en rond 8.15 u waren we door de paspoortcontrole. Even tijd nog voor een klein ontbijt, misschien even geshopt in de duty free, en dan door de security die erg vlot verliep.
Terwijl we wachtten om te boarden, maakte iedereen nog gretig gebruik van gsm, Facebook, sms en messenger met vrienden en familie, want tijdens de vlucht is het 8 u zonder communicatie - wel zo rustig.
Onze eerste groepsfoto staat ook al op Facebook, als bewijs dat we echt vertrokken zijn.
Met een klein half uur vertraging stegen we op.
Nu, een uurtje later, is het rustig rondom ons. We vliegen boven Ierland. Onze studenten maken gretig gebruikt van de persoonlijke inflight entertainment: individuele schermen met een rijke keuze aan films, muziek, games en feuilletons.
En wij, de docenten, doen wat we vaak doen: lessen voorbereiden 😉
In dit geval betekent dit de eerste verkennende wandeling nog eens bekijken, de verschillende architecturale bezienswaardigheden aanduiden, en lezen en memoriseren (een beetje solidariteit met de thuisblijvers, de studenten van de andere jaren, die nu ijverig aan het studeren zijn).
Vanaf hier wordt het verhaal verder geschreven van in New York.
We landden om 12.15 u en hadden een zeer vlotte doorgang aan immigration. Er waren veel loketten open, en door het glazen dak en de grote panoramische vensters met zicht op Manhattan was het wachten zelfs een aangename bezigheid.
Toen we onze koffers hadden opgepikt, werden we dit jaar voor het eerst sinds lang opgewacht door iemand met een bordje van onze school, die ons vlot naar de wachtende bus loodste. Rond 13.30 u waren we aan de bus, die ons via de Lincoln tunnel naar ons hotel bracht. Hoewel het allemaal redelijk vlot verliep, waren we toch verwonderd over de grote verkeersdrukte voor een zaterdag namiddag.
Dan incheck in het hotel, wat inkopen doen van water, fruit, cornflakes,... en dan waren we klaar voor onze eerste verkenning.
We legden het systeem van de straten en avenues uit, het metro principe,...
We vertrokken richting Grand Central Terminal, maar...... zodra we buitenkwamen vielen er enkele druppels, die al snel een echte stortbui werden. Gelukkig hadden we de bruggen van Park Avenue om even te schuilen. We liepen snel naar het stationsgebouw, van waar we de metro namen naar het noorden. Maar de regen was nog erger geworden, en onze wandeling naar de Roosevelt Island Tramway (een kabelbaan over de East River) viel letterlijk in het water.
Tijd dus om de plannen bij te stellen. In de plaats van de wandeling over Fifth Avenue richting Times Square, werd het een metro rit.
Gelukkig was het minder erg aan het regenen aan Times Square.
We wandelden dan ook het laatste stukje richting ons hotel, waar we in de buurt van het station enkele eetgelegenheden zagen.
Intussen was iedereen al ruim 20 uur wakker, dus wat de plannen zijn voor de rest van de avond? Waarschijnlijk vroeg gaan slapen.
Hopelijk is het weer morgen beter. Het scenario van vandaag lijkt erg op vorig jaar, waar we ook een erg regenachtige eerste dag hadden.
En nu proberen dit bericht gepost te krijgen.
Ons hotel heeft al jaren een twijfelachtige WiFi, maar dit jaar schijnt het helemaal niet te werken. Op zoek dus naar een plaats met gratis wifi.
Hopelijk vind ik die snel.
Tot morgen!
Ik sta nu in Grand Central, vlak bij de Apple store, die gelukkig free WiFi heeft.
Onze studenten zijn bezig aan hun laatste stage dag. De koffers zijn al gepakt, vandaag halen ze hun gepersonaliseerd T-shirt en reisgids op, en dienen ze hun eindwerk in.
Vanavond is iedereen klaar voor een korte nacht, want morgen worden we al om 7 u op de luchthaven verwacht.
We hebben een mooi programma uitgewerkt, met een aantal nieuwe initiatieven, zowel economisch als sportief.
En ook een primeur: in de plaats van enkele losse documenten met wat achtergrond over New York, hebben we dit jaar een heuse Thomas More reisgids ontwikkeld, die ons programma van A tot Z uit de doeken doet.
Zodra we in New York toekomen, kan je hier dagelijks een uitgebreid verslag vinden van onze belevenissen, aangevuld met een aantal sfeerbeelden. Tot dan!