Een vreemd zicht in de lobby vanochtend: geen studenten in T-shirt, bermuda of short, maar een aantal business professionals in pak met hemd en das, en pakjes voor de dames.  De reden? Ons  bezoek aan het Mekka van de financiële wereld, Wall street.

De New York Stock Exchange is niet open voor het publiek, en je kan het dus niet bezoeken. De enige uitzondering zijn hogescholen en universiteiten, en dan nog alleen voor de domeinen business en finance, zoals wij. Na de security kregen we allemaal onze persoonlijke bezoekers badge, een mooi souvenir.

Eerst kregen we een toelichting over de werking van de beurs, en dan mochten we naar beneden, naar de beursvloer, waar we in kleine groepen met een makelaar of market maker spraken. Aan het einde van ons bezoek gingen we samen op de foto, met de wereldbekende achtergrond. Die foto ga je zeker nog op onze blog vinden.

Na ons bezoek gingen we naar een volgend financieel symbool: het standbeeld van de stier. Een 'bull market' wil zeggen dat de aandelenkoersen in stijgende lijn gaan, een indicatie van een aantrekkende economie.

Dan wandelden we verder naar de 9/11 Memorial. We brachten geen bezoek aan het museum, want onze planning ligt al langer vast, en het museum opende uiteindelijk pas een week geleden. Bovendien liet ons budget geen extra bezoek meer toe. Maar de Memorial zelf, 2 waterpartijen op het grondplan van de vroegere Twin towers, was erg aangrijpend, zoals elk jaar.

Rondom de Memorial was het een drukte van jewelste: er wordt met man en macht gewerkt aan 4 gebouwen (WTC 1, 2, 3 en 4) die in verschillende stadia van voortgang zijn.

We gingen dan verder westelijk, tot aan de Hudson river en het World Financial Center, een complex van kantorengebouwen, waar we lunchten.

Het kantoren complex werd gebouwd in de jaren 80 op een kunstmatige uitbreiding van Manhattan, Battery Park City. De gebruikte grond kwam o.a. van de bouwput die gegraven werd voor de originele World Trade Center torens. 

Nadien gingen we terug uptown, voor een kort bezoek aan Flanders Investment & Trade, in de prestigieuze New York Times building. De toelichting die we kregen was een beetje summier, maar het zicht uit de vergaderzaal maakte veel goed. Wij waren de eerste hogeschool die in 2009 het Flanders House bezochten, enkele weken na de opening.

Na onze laatste business activiteit waagden we een tweede poging om naar 230 Fifth te gaan, en nu lukte het wel: ook onze jongeren mochten mee naar boven naar het dakterras. We  werden getrakteerd door Michelle die een memorabele 21 ste verjaardag mocht vieren, met zicht op de Empire State building. In feite hadden we geluk dat het de vorige dag niet lukte, want nu konden we genieten van een lekker zonnetje. Als bedankje voor de traktatie hadden wij ook enkele cadeautjes gekocht voor de jarige.

We eindigden de dag zoals elk jaar op onze laatste avond, met een lekker gesponsord etentje. Iedereen was mooi uitgedost, en het eten was lekker en met royale porties. Iedereen tevreden dus. Na het eten, dat op typisch Amerikaanse in sneltrein tempo werd afgewerkt, bleven enkele groepjes nog wat napraten, en tegen middernacht gingen de laatsten terug richting hotel, naar de lokale pub. En ook onze jongeren mochten binnen, en konden zelfs stiekem een biertje of wijntje drinken. Een leuk zicht trouwens:  Een pub in New York die bijna helemaal ingenomen wordt door een groep Belgische studenten.

Omdat er vrijdag niets meer op de agenda staat, buiten nog een beetje shopping, bleef iedereen lang genieten van de laatste avond: rond 3 uur gingen de docenten slapen, maar een flink deel van de studenten was toen nog aanwezig, of plande zelfs nog een uitstap naar een andere uitgangsbuurt.

Nu is het vrijdagochtend, en dit verslagje wordt iets later geschreven dan de vorige dagen, om begrijpelijke reden ;-)

Straks de koffers pakken, uitchecken, en nog een beetje persoonlijke exploratie van New York zonder onze studenten, en dan zit het er al op.

De week is voorbij gevlogen. Buiten een natte eerste dag hebben we fijn weer gehad, maar vooral: een fijne studentengroep. Buiten enkele luidruchtige studenten op de eerste avond (10 studenten en drank samen op 1 kamer geeft een lawaaierig resultaat), waren er nergens klachten, geen ruzies of telaatkomers. 

Benieuwd of dit straks ook het geval zal zijn wanneer we terug gaan naar de luchthaven. En ook de vraag of we zonder onvoorziene haltes of vertragingen terug in België raken.

Het antwoord kan je morgen lezen.

Vandaag maakten we voor het eerst kennis met de drukte van de subway in het morning rush hour.

We namen de groene express downtown tot bowling green, exact hetzelfde traject als op zondag ochtend, maar wat een verschil: met heel veel moeite en veel duwen, raakte iedereen mee met dezelfde trein. Onderweg moesten we regelmatig wachten tot de vorige trein weg was, maar uiteindelijk kwamen we op tijd toe aan de zuidpunt van Manhattan.

In de Staten Island Ferry terminal moesten we een klein half uurtje wachten, maar die tijd was heel welkom want er was gratis WiFi. We konden dus berichtjes lezen, Facebook checken, en zelfs via FaceTime een gesprekje houden met het thuisfront.

Tijdens het half uurtje op de Ferry zat iedereen binnen verkleumd te zijn, want het weer was vandaag wel heel anders dan de vorige dagen: minstens 10 graden kouder, zwaar bewolkt en met een flinke bries, vooral dichtbij het water.

In St. Georges op Staten Island wandelden we langs de nieuwe kade tot aan de postcards, het monument voor de Staten Island slachtoffers van 9/11. We hadden eerst voorzien om hier een tijdje te genieten van het prachtige zicht op Manhattan, maar dat was niet echt het geval: het bovenste deel van 1 WTC zat zelfs in de wolken!

Dus keerden we snel terug naar de Ferry terminal, om terug te keren naar South Ferry.

De geplande groepsfoto in ons BM ❤️ NY T shirt maakten we in het terminal gebouw, waar er geen koude wind was. We hadden gehoopt om de trappen te gebruiken, maar ook hier weer de absurde regeltjes: hoewel er 4 verschillende trappen waren, mochten we niet 1 ervan 'blokkeren'. 

We keerden terug naar midtown, waar we verschillende pleinen en parken bezochten: Union Square met de farmers market, Gramercy park dat alleen toegankelijk is voor de bewoners van de omringende gebouwen, en tenslotte Madison Square park aan de flatiron building.

Aan dit laatste plein gingen we lunchen. Gedurende de ganse maand mei is er Mad.Sq Eats, een pop up markt met allerlei street food vendors. Een beetje vergelijkbaar met een kerstmarkt bij ons. Op een kleine oppervlakte kan je allerlei eten en drinken vinden, van pizza tot Koreaans, Mexicaans en zelfs oester en kreeft. En ook de temperatuur deed aan een kerstmarkt denken. De enige 'dapperen' die het aandurfden om buiten iets te eten waren de docenten ;-)

Nadien gingen we verder naar het thema van de dag: het Museum of Modern Art, Moma. We verdeelden ons terug in 2 groepen, want er mocht geen officiële 'lecturing' gebeuren. Dus fluisterden we onze commentaar bij een selectie van Europese en Amerikaanse kunstenaars. 

Het museum bezoek is meestal het lastigste deel van onze reis, want studenten Bedrijfsmanagement zijn niet de grootste kunstliefhebbers. Maar dat viel dit jaar erg mee. Iedereen keek met interesse naar de geselecteerde kunstwerken, we hadden uitgebreide discussies over de definitie van kunst, en we hadden zelfs enkele studentes die met de audio guide zelf een uitgebreid bezoek brachten aan de verschillende collecties.

We eindigden het officiële deel van de dag lekker vroeg, om 15.30 u, als compensatie voor de extra lange dag gisteren.

Er stond nog wel een gezamenlijke activiteit op de agenda: verjaardagsdrink voor Michèle. We wilden naar 230 Fifth gaan, de rooftop bar van het hotel op, inderdaad, nummer 230 op 5th Avenue. Maar het lukte niet! Wij dachten dat het dakterras tot 20 u voor iedereen toegankelijk was (ook voor de min 21 jarigen), maar het bleek maar tot 18 u te zijn. Dus moesten we onze plannen aanpassen, en zullen we op donderdag, na ons bezoek aan the Flanders House gaan genieten van het zicht op de Empire State Building.

En dus begon iedereen een uurtje vroeger aan zijn eigen invulling van de rest van de avond: iets eten, iets drinken, een beetje biljarten.

Donderdag is al onze laatste volledige dag in New York! De tijd vliegt. 

Het is nog net dinsdag avond, en ik had gehoopt vanavond nog een verslagje te kunnen posten, maar neen hoor: WiFi in het hotel nog steeds niet in orde! Het zal dus weer een ochtend post worden, rond 7 u local time, maar al 13 u bij jullie. En nog altijd zonder foto's. Enkele kleine foto impressies kan je vinden op onze Facebook pagina Bedrijfsmanagement Thomas More.

De vorige jaren hadden we de mooie gewoonte om elke avond een bericht te posten, zodat dit aan het thuisfront bij het ontbijt kon gelezen worden. Maar nu nog een free WiFi zoeken vind ik echt geen leuke gedachte, dus het zal weer maar eens tot morgen moeten wachten.

Maar intussen zijn we het gewend. 

Wel vervelend voor onze last minute voorbereidingen: we kunnen niets opzoeken op internet, zodat we ons meer moeten baseren op ons voorbereidend werk van thuis in België.

Onze ochtend briefing was vandaag heel speciaal: we hadden namelijk 2 jarigen! Voor 1 van de feestvarkens was het bovendien haar 21ste verjaardag, wat in de VS de meest memorabele verjaardag is, want vanaf dit moment zijn jongeren 'of drinking age'.

We vierden beide jarigen met een klein geschenkje (muffin met kaarsje 🎂) en een typisch Vlaamse 'lang zullen ze leven'.

We vertrokken te voet naar onze eerste bestemming: het prestigieuze adres 1177 Avenue of the Americas. De korte afstand nam wel veel tijd in beslag, want voor het eerst werden we geconfronteerd met Manhattan tijdens de weekday rush hour: een groot verschil met  de vorige weekend dagen. Als onze studenten de vorige dagen al vonden dat het hier druk is, dan is hun norm nu wel flink naar boven bijgesteld!

Onze bestemming was de 7de verdieping, bij Atelier, de incubator (letterlijk de broedmachine) van BelCham, de Belgian-American Chamber of Commerce. Atelier heeft als doel om Belgische starters in de VS onderdak en business ondersteuning te geven.

Wij kregen eerst een toelichting over de werking van Atelier door Sonny, een oud-student IMD van onze school in Mechelen, die na zijn stage nog enkele maanden in New York bleef. Dan kwam Patrick van Roosendaal aan het woord, de eerste Belgische stadsgids in NY, met zijn bedrijf newyork24seven. Hij vertelde hoe hij, na enkele jaren in London en Parijs, nu in New York terechtgekomen was. Zijn verhaal klonk als een scenario voor een typisch Amerikaanse film: boy meets (American) girl, boy marries girl, boy divorces girl, boy has problems getting his green card, boy has to work as waiter to pay the rent, boy starts with small business idea, boy becomes successful, boy writes book, TV makes program about his life story,....

Nadien kwam één van mijn vrienden, Dirk Avau, een korte toelichting geven over zijn business, IntellectEU, met activiteiten in Kiev, die nu ook in de States voet aan wal wil krijgen.

Als laatste item kregen de 2 jarige studenten een 3D scan, waarvan ze met een 3D printer een popje van zichzelf kunnen laten maken.

Dan vertrokken we met Patrick en Geert, zijn collega, voor een wandeling in Brooklyn. We wandelden in Bedford avenue, een typische hipster buurt. In tegenstelling tot Manhattan, waar vooral grote ketens de winkel- en restaurant scène domineren, zoeken de mensen in dit deel van Brooklyn, Williamsburg, naar authenticiteit, naar local business. We bezochten de koffiebranderij Blue Bottle, de chocolaterie Mast Brothers, en the sketchbook project, een initiatief waarbij mensen een boekje kopen, dit kunnen vullen met tekeningen, foto's, ideeën, en het nadien terug bezorgen. Wanneer je de winkel binnenkomt kan je op basis van een zoekcriterium een boekje bekijken.  Erg leuk voor de creatieve dochter van mijn collega!

Aan het einde van de rondleiding namen we de East River Ferry terug naar Manhattan, aan Wall street. We lunchten aan tafels op de kasseien van Stone street, en namen dan de Subway terug naar Brooklyn.

In de namiddag hadden we een keuze programma. Enkele basketbal fanaten bezochten het Barclay center, opgericht door Jay Z, de anderen namen de metro verder tot Coney Island.  Coney Island was in de 20ste eeuw heel populair met zijn attractieparken, en wordt stilaan terug opgewaardeerd. De attracties bleken echter nogal prijselijk. Wat wel gratis was: the beach! Jawel, we hadden een rustmoment ingepland aan de Atlantische oceaan. Enkele uurtjes luieren, zonnen, pootjebaden,... Één dappere studente waagde zich helemaal in het koude water en zwom een eindje. Dapper 🏊

Wat ons het meest verwonderde, was het weer: het was vochtig warm, met temperaturen achteraan in de twintig, met grote kans op regen en onweer in de namiddag. Maar we hebben maar enkele druppeltjes gezien, toen we nog in de Subway zaten. We hebben geluk gehad!

De ganse groep kwam terug samen aan borough hall, voor de laatste activiteit van de dag. De basketbal jongens waren iets te laat, want ze waren de tijd uit het oog verloren, toen ze meededen aan een wedstrijd, en die ook wonnen. Maar de rest van de groep werd aangenaam geëntertaind door de Black & Gold marching elite, trommelaars en enkele danseressen, die een zeer enthousiaste en energieke performance gaven.

We wandelden langs de Brooklyn Heights promenade, die ons een prachtig zicht gaf op de skyline van het financial district. Intussen was het al na 20 u, met redelijk wat bewolking en dreigend onweer (dat er niet gekomen is), zodat het al flink donker werd.  Ideaal voor ons plan: foto's nemen van de lichtjes van Manhattan. 

Tenslotte wandelden we de ganse 1825 meter van de Brooklyn bridge terug naar Manhattan, ieder aan zijn eigen tempo, en met fototoestellen die overuren moesten doen. En met onze zoveelste confrontatie met de 'verbally aggressive' New Yorkers, telkens we het waagden om enkele stappen te zetten op het fietspad gedeelte naast ons voetpad.

Rond 21 u waren we eindelijk terug aan het hotel, na een lange en goedgevulde dag.

De laatste lijntjes van dit verslagje werden geschreven op woensdagochtend. Als ik naar buiten kijk, lijk ik in een ander seizoen te zijn: na de brandende zon en warmte van de vorige dagen, kan ik nu de top van de Metlife building niet zien omwille van de vele laaghangende wolken. En ook de temperatuur zal een dipje van 10 graden nemen, met maxima tot 17°C.

Maar zolang het niet regent vinden we dat niet erg, want onze studenten vinden het rondwandelen in de hitte en drukte van de metropool wel erg vermoeiend.

Vandaag bezoeken we een derde borough van New York, Staten Island.

En wie weet, misschien kan ik vanavond verslag uitbrengen van in het hotel, als de WiFi dan toch eindelijk zou werken. We keep our fingers crossed.

Bij de briefing na het ontbijt was het al te merken: het ging een super dag worden! Iedereen had goed naar het weerbericht geluisterd en zich voorbereid: shorts en bermuda's, zonnebrillen, petjes en zonnecrème vormden de dress code. Want er werd 28°C verwacht, wat nog warmer klinkt in Fahrenheit: 82°F, en volle zon. Kortom, het ideale weer voor onze activiteiten: een wandeling in Greenwich Village en Soho, gevolgd door onze primeur voor dit jaar: een fietstocht in Central Park.

Onze eerste halte was Washington Square Park, aan de New York University, gevolgd door Greenwich Village.

Terug in de metro, en nu naar Soho. We leerden de studenten om omhoog te kijken, want in deze buurt zijn de gevels de voornaamste attractie. Uitzondering hierop was Prince street, waar onze halte toevallig aan de Apple Store was. De winkel was nog gesloten, maar de WiFi werkte wel tot buiten. Dus hielden we nog wat langer halt, zodat iedereen eindelijk even zijn berichtjes kon downloaden, want de WiFi in het hotel werkte nog altijd niet.

We eindigden onze wandeling aan Canal street, het begin van Chinatown, waar het krioelde van de winkeltjes met 'originele' luxe handtassen en parfums. Het was even lastig toen de toegang naar het metrostation voor onze retour uptown gesloten was, maar dankzij onze ervaring, en de Metro app van mijn collega vonden we snel een alternatieve route.

Om 12 u hadden we afspraak aan 55th street, voor de huur van 32 fietsen. Even een angstig moment, toen bleek dat de verhuurder een foutief aantal doorgekregen had (4 fietsen in plaats van de 4 x 32 die we nodig hadden). Gelukkig hadden ze een ruime stock van 200 fietsen in een vlakbij gelegen garage, dus alles kwam in orde. De verhuurder excuseerde zich uitgebreid, want normaal zouden ze de 32 fietsen al op voorhand klaargezet hadden, terwijl we nu nog ruim 3 kwartier moesten wachten tot 32 fietsen, 16 fietssloten, evenveel fietsmanden, en 0 helmen  ;-) klaargemaakt werden.

Iets voor 13 u vertrokken we dan voor onze fietstocht. Voor de organiserende docenten was het afwachten of dit vlot zou verlopen: we hadden het parcours uitgebreid voorbereid via Google Maps, de New York fietskaart van de website, en de Ride the City App, maar dat was alleen een dry run, want geen van beiden had ook werkelijk al eens gefietst in de drukke metropool die New  York is.

We verdeelden de groep in 3 kleinere groepjes, met de docenten in het eerste en laatste groepje, en een student aan de leiding van het middelste groepje.

De eerste paar honderd meters waren spannend, want we moesten de drukke 6th Avenue door, maar we waren al snel aan de ingang van Central Park, waar we halt hielden om de eten- en drank kraampjes te bestormen voor extra water.

In het park zelf waren er gelukkig geen auto's, maar wel heel veel toeristen en recreanten: op deze warme Memorial Day had blijkbaar iedereen het groen opgezocht. We stopten aan de Great Lawn voor onze picknick, en vonden met moeite nog een plekje in de schaduw. 

Dan begon het echte werk, want we hadden een rondrit door het ganse park gepland. We stopten om de buitenkant van het Metropolitan museum en Guggenheim museum te bekijken, en fietsten dan tot helemaal aan de noordkant van het park, de Haarlem meer. 

We kregen weer maar eens een illustratie van de strenge regels van de New Yorkers, en hun assertiviteit wanneer iemand hiervan afwijkt: op de brede weg, alleen voor fietsers en wandelaars, was overal aangeduid exact waar de fietsers moesten rijden. En wanneer we even stopten, en dachten braaf aan de kant te staan, kregen we opmerkingen van joggers en andere fietsers, dat we de weg blokkeerden. Maar we lieten het niet aan ons hart komen, en genoten van de hellingen op onze weg. Vooral  bergaf bleek de gelegenheid om zich eens goed te laten gaan. En ónze regel (docent rijdt eerst) lapten we uiteindelijk aan onze laars: veel fout rijden kon toch niet.

Onze laatste halte in het park was aan Bethesda Terrrace, de mooie trappen  met zicht op the Lake. Ook de eerste plaats waar we na vele uren nog eens een toilet tegenkwamen....

We verlieten het park om enkele blokken naar het westen te rijden, tot aan de Hudson River greenway, waar we fietsten over een apart fietspad in het langgerekte smalle park aan de oever van de Hudson river.

Zonder problemen bereikten we onze eindbestemming, mooi op het geplande uur. Onze studenten hebben het er goed van afgebracht, ook diegenen die medische problemen hadden of herstelden van een sportblessure. Op zulk moment blijkt toch dat wij meer ervaren fietsers zijn dan de Amerikanen, waarvoor het alleen een tijdverdrijf tijdens weekends is. En ook dank aan Apple, want door de Google maps op mijn IPhone hadden we voortdurend onze Gps bij. Maar ik moet toegeven dat fietsen met de iPhone voortdurend in de rechterhand, niet zo comfortabel is.

Na de retour van onze fietsen wandelden we naar onze laatste activiteit van die dag, een bezoek aan Top of the Rock, waar we vanop het uitkijkplatform op de 70ste verdieping, op een hoogte van 260 meter, een mooi zicht hadden op het park dat we net doorgefietst waren, en op de hoge gebouwen in de rest van Manhattan.

Dankzij onze reservatie vooraf moesten we niet wachten, een heel verschil met de urenlange wachtrij in de Empire State building afgelopen jaar.

Rond halfzes zat onze goedgevulde dag erop.

Warm,  bezweet en dorstig konden we terugkijken op een boeiende nieuwe ervaring. Zeker voor herhaling vatbaar de volgende jaren.

En dan snel iets gaan drinken en douchen. De rest van de avondactiviteiten horen we wel de dag nadien.

Toen we terug kwamen aan het hotel kwam er ook goed nieuws: vandaag, dinsdag, zou de WiFi eindelijk in orde komen!

Dus dit berichtje is hopelijk het laatste dat vanuit Grand Central gepost wordt. En de foto's zullen dan eindelijk ook eens kunnen gepubliceerd worden. Met de laptop rondlopen is namelijk wat lastig. Deze berichten worden altijd vanop de IPad opgesteld en doorgestuurd.

Dus hopelijk tot vanavond, met berichten en foto's die comfortabel van in de hotelkamer kunnen verstuurd worden.

Zondag was onze Liberty day, met o.a. bezoek aan het Vrijheidsbeeld.

Dit jaar hadden we voor het eerst online tickets gekocht. De timing voorzag dat we om 11 u aan de security moesten zijn, na enkele uren aanschuiven in de wachtrij. Maar dat bleek niet het geval: toen we om 9.30 u buitenkwamen aan Bowling green, zagen we dat er bijna niemand stond aan te schuiven! En inderdaad: om 10 u waren we al op de boot naar Liberty Island.

Tijdens het aanschuiven was er maar één ding dat de aandacht trok: the Sphere, een kunstwerk in de vorm van een wereldbol, die wereldvrede moet voorstellen. Het beeld stond vroeger op WTC Plaza, tussen de 2 torens, en werd beschadigd tijdens de aanvallen van 9/11.

Het staat nu in Battery Park, als stille getuige van het feit dat wereldvrede nog niet voor morgen is......

Tijdens het boottochtje genoten we op het bovenste dek van een zalige zon. Wat een verschil met gisteren!

Kortom, onze dag kon al niet meer stuk: niet moeten wachten, zalig zonnig weer, iedereen in een opperbest humeur.

Bij aankomst op Liberty Island was nog duidelijk te zien welke schade de orkaan Sandy in oktober 2012 aangebracht had: stukken van het wandelpad lagen nog opgebroken.

Het bezoek volgde het standaard stramien: foto's, foto's en nog eens foto's, met de skyline van Manhattan of het Vrijheidsbeeld als achtergrond.

Onze eerste confrontatie met wachten kwam toen een aantal studenten niet op het afgesproken uur aan de steiger waren voor vertrek naar Ellis Island: er was namelijk een lange wachtrij in de souvenirshop 😉

Op Ellis Island was het tijd voor de traditionele groepsfoto op de trappen, waarna we ons bezoek begonnen.

We hadden verwacht dat dit maar kort zou zijn, want het grootste deel het museum was nog niet terug in gebruik (gevolg orkaan Sandy). Maar wat bleek? Net de week voordien was het merendeel van de  collectie terug opengesteld voor het publiek, en er was ook een basic versie van het restaurant. Er kon alleen buiten gegeten worden, maar met het zalige zonnige weer was dit helemaal geen probleem. De meesten zochten zelfs al een tafeltje in de schaduw ☀️

Na ons bezoek aan Ellis Island keerden we terug naar Manhattan, vanwaar we aan South Ferry de metro namen naar het Meatpacking district.

Het South Ferry metro station is 1 van de mooiste en nieuwste, maar is tijdelijk niet in gebruik, alweer het gevolg van Sandy. Gelukkig had de MTA het oude station terug in gebruik genomen als tijdelijke oplossing.

Aan het Meatpacking district kwamen we in een andere wereld terecht: helemaal geen New Yorkse hoogbouw en brede avenues, maar eerder Europees aandoende straten, met zelfs hier en daar kasseien. De winkels en horeca die in de plaats gekomen zijn van de vroegere slachthuizen en vleesverwerkende bedrijven, zijn trendy, met veel terrasjes en daktuinen en rooftop bars, enkele zelfs met een zwembad!

De meisjes van marketing zagen hier een prachtige toepassing van hun commerciële vakken.

We wandelden door Chelsea market, een complex van winkels en restaurants in de vroegere National Biscuit Company, de industriële bakkerij van o.a. de oreo  koekjes. Het complex neemt een heel blok in beslag.

Bij het binnengaan werden we weer eens geconfronteerd met de strenge regels over 'don't block the passage': we dachten braaf aan de kant te staan voor onze uitleg, maar werden door een kordate security guard onmiddellijk naar een andere plaats gestuurd.

Na Chelsea market gingen we de trap op naar de High Line: een smal park op de plaats van een vroegere spoorweg viaduct. Jacqueline Goossens, Vlaamse journaliste die al jaren in New York woont, had me gewaarschuwd: niet naar de High Line gaan op een zonnige zondag namiddag. Inderdaad: stapvoets verkeer, aan het tempo van de andere flanerende mensen. Maar dat was helemaal geen bezwaar: iedereen genoot van het prachtige zicht op de gebouwen, de Hudson, en de creatieve inrichting van het park.

We wandelden noordwaarts tot aan de 23 ste straat, waar ons officieel programma eindigde. Gedurende een kwartier gaven de docenten gedetailleerde shopping richtlijnen (waar is de winkel van Converse, Victoria's Secret, hoe raak ik best naar het hotel, een leuke bar, een winkel met shortjes en bermuda's , een trendy winkel straat,.....) waarna iedereen tevreden aan zijn individueel programma begon. We hadden zelfs een bonus: dankzij de korte wachttijd aan de ferry's begon het vrije gedeelte een uurtje vroeger dan gepland.

Als besluit nog even een verklaring voor de titel : lobster day.

Inderdaad: de stralende zon zorgde voor rode gezichten, schouders,...

Hoewel de meesten een zonneproduct gebruikt hadden, bleek dit niet altijd sterk genoeg. En diegenen die met een donkere, strakke jeans rondliepen, keken de ganse dag met een beetje afgunst naar de shorts en bermuda's van de anderen.

Zo, dat was het voor ons verslag van zondag.

Omwille van de internet problemen in ons hotel niet gepost op zondag avond, maar pas op maandag ochtend, als jullie waarschijnlijk al allemaal aan het werk zijn. Hier geen werkdag, maar feestdag: Memorial day, de 'start van het zomer seizoen'. En inderdaad, het weerbericht verwacht stralend zomerweer!