Vandaag heeft een dubbele naam : Capital day (de hoofdstad) en Capitol day (het kapitool).

Zoals in het vorige bericht al vermeld werd, gingen we met de trein van New York naar Washington D.C. We hadden een ganse wagon alleen voor onze groep. Het was een comfortabele reis, met voldoende plaats voor de benen (in tegenstelling tot het doorsnee vliegtuig), maar redelijk krap bemeten voor onze bagage: de loodzware koffers moesten in de bagagerekken boven onze hoofden gestouwd worden. Gedurende ruim 3 u reden we door het landschap van de Amerikaanse oostkust: desolate voorsteden in New Jersey, riantere wijken met huizen die meer aan onze norm beantwoordden, en vooral ook veel bossen en brede rivieren. De meesten merkten hier echter niet veel van, want het korte nachtje van de laatste avond in New York liet zich duidelijk voelen: de meesten trachtten wat van het tekort aan nachtrust in te halen.

Mooi op tijd kwamen we in Union station toe. Een mooi station, met Grieks-Romeinse inspiratie. We verloren wat tijd met het zoeken naar onze bus, maar uiteindelijk konden we toch vertrekken naar het hotel. Bij het wachten voor het inladen van de bagage en instappen merkten we al dat D.C. warmer is dan New York: een drukkende hitte, en brandende zon illustreerden dat D.C. zuidelijker licht, en natuurlijk ook dat het middag was.

Tijdens de transfer naar het hotel konden we de verschillen met New York goed zien: minder hoogbouw, uitgestrekte straten en lanen met veel groen, en globaal gezien een trager, relaxter ritme. We dropten de bagage af en stapten terug op de bus richting Capitol. De Capitol police is erg streng, en laat geen bussen toe in de onmiddellijke nabijheid, dus moesten we van de voorkant van het Capitol ‘gewoon’ naar de achterkant gaan, waar de ingang is van het Capitol Visitor Center. Door de uitgestrektheid van de lanen betekende dit al snel een tiental minuutjes.

Na de zoveelste security check meldden we ons 5 minuutjes te laat aan voor onze geplande rondleiding van 15 u. Gevolg: onze reservatie was geannuleerd en we moesten heel wat aandringen en overtuigen om toch nog mee te kunnen op de laatste rondleiding van de dag. Maar uiteindelijk lukte het toch, en konden we onze rondleiding aanvangen.

Na de rondleiding zat het officiële gedeelte van de dag erop, maar eerst gingen we nog samen iets drinken. Op een vijftal minuutjes van het Capitol vonden we de Capitol lounge, een café met o.a. Duvel en Chimay! Het smaakte!

Nadien ging ieder op eigen kracht terug naar het hotel. Onze studenten waren intussen al zo vertrouwd met de American way, dat elk groepje zonder al te veel problemen de juiste metro-route uitdokterde. Tussen het metro station en het hotel zagen we flink wat leuke restaurantjes, dus kon iedereen al wat inspiratie opdoen voor het avondeten.

Het hotel, een Hilton, was pas vernieuwd, en iedereen kreeg een luxueuze, comfortabele kamer. Jammer genoeg was de renovatie nog niet helemaal klaar: het openlucht zwembad gaat pas begin juni open. Na het douchen ging ieder zijn eigen weg voor het avondeten. Het was echt terrasjesweer, dus was het niet moeilijk om een leuke plaats te vinden. Nadien nog even in de bar van het hotel, en op een heel wat vroeger uur dan de vorige dagen dook iedereen zijn zachte bed in.

27-05-2010, 12:53 geschreven door Nicole Van Dessel  

Het thema van vandaag was Money day. Dit was al onmiddellijk te zien van bij de start: onze studenten waren in business dress, vermits er een aantal zakelijke bezoeken op de agenda stonden.

Onze eerste halte was het Flanders House, gelegen op de 44^ste verdieping van het nieuwe New York Times gebouw. Gedurende 2 uur vertelden verschillende Vlamingen die in New York wonen over hun werk en ervaringen. De Vlaamse economische vertegenwoordiger, de voorzitter van de Belgian American Chamber of Commerce en de oprichter van Waffels and Dinges (die jullie misschien kennen van krant of radio), vertelden hoe ze in New York terechtgekomen waren, en wat hun ervaringen zijn. Vooral de informatie over lonen, huurprijzen en inschrijvingsgelden in het hoger onderwijs trokken onze aandacht. We wisten wel dat deze zaken duurder zijn dan in België, maar beseften niet dat de verschillen zo immens waren.

Daarna gingen we naar Wall street, waar we de New York Stock Exchange bezochten. In de gang op weg naar de vergaderzaal zagen we onze naam vermeld op het elektronisch agenda bord (‘Mechelen University College’), en even verder waren er foto’s van bekende bezoekers aan de beurs. Tussen de verschillende wereldleiders zagen we ook Yves Leterme en Herman Van Rompuy. Na een toelichting over de werking van de beurs mochten we naar de ‘members gallery’, een balkon vanwaar we neerkeken op de beursvloer. Het was geen goede dag voor de beurs, want de meeste koersen stonden in het rood. Na ons bezoek gingen een aantal studenten nog naar het standbeeld van de stier, symbool voor een stijgende markt.

En dan kwamen de laatste uren in New York: nog een beetje shoppen, van de zon genieten in 1 van de parken, en tenslotte de voorbereiding van ons feestelijk etentje ter afsluiting van het bezoek. Iedereen zag er op zijn paasbest uit. Mensen die ons passeerden begonnen spontaan te glimlachten bij het zien van al dat moois.

Aan Pier 17 in South street Seaport dineerden we in stijl. Intussen konden we genieten van een prachtig zicht op Brooklyn en het Financial District. En wat op zondagavond nog niet te zien was, lukte nu wel: de avond viel, en de lichten gingen aan in de wolkenkrabbers. Een prachtig zicht.

En dan zat het er bijna op. Niemand bleek al zin te hebben om te gaan slapen, en er werden duchtige pogingen ondernomen om de woorden van Frank Sinatra te illusteren: ‘the city that never sleeps’.

Na een kort nachtje vertrokken we al om 7.30 u ( en 8 u voor de grootste slapers!) naar Penn station, het vertrek van onze treinreis. Het was niet evident om met bagage de metro te nemen tijdens de ochtendspits, maar het is al bij al vlot verlopen, en we kwamen op het geplande tijdstip toe in het station.

Dit verslagje wordt geschreven op de trein, in New Jersey. Het posten is voor straks. Op de trein is weliswaar elektriciteit voor de laptop, maar Wifi vind ik niet.  En nu een beetje rusten, om energie op te doen voor de laatste etappe van onze reis, Washington D.C.

Dit bericht wordt wat later gepost, niet omdat de verslaggever van dienst er de brui heeft aan gegeven, maar omdat het hotel niet over Wifi op de kamers beschikt. In de lobby zou het in principe moeten lukken, dus dat probeer ik straks uit. Hopelijk lukt het.

27-05-2010, 12:52 geschreven door Nicole Van Dessel  

25-05-2010, 15:13 geschreven door Nicole Van Dessel  

25-05-2010, 15:13 geschreven door Nicole Van Dessel  

Vandaag was onze rush day, omdat we ons gingen haasten van de ene metro naar de andere, en intussen een heleboel verschillende delen van New York ontdekken.

We probeerden een nieuwe formule uit: ‘divide et impera’, of in ons geval: de groep in 2 splitsen. De metro nemen, een straat oversteken, op straat luisteren naar een beetje uitleg, tellen of iedereen nog aanwezig is,… zijn namelijk zaken die allemaal zeer moeizaam gaan met een groep van 48. Dus probeerden we het eens met 2 kleinere groepen.

Bij het vertrek kregen we al onmiddellijk een bewijs van het nut van deze oplossing: een studente van de eerste groep kon wegens de ochtendspits niet meer mee in de metro, maar kon gelukkig aanpikken bij de 2^de groep die enkele minuten later passeerde.

Onze eerste halte was Madison Square Park en de Flatiron building, de eerste wolkenkrabber van New York, en eveneens de smalste. Nadien terug de metro in, en nu naar Washington Square park, waar zich o.a. de New York University bevindt. We wandelden door Greenwich village, en ontdekten de oorsprong van de uitdrukking ‘gay’. De student die dit op één van de foto’s illustreert beweert echter dat hij puur poseert voor de foto, en verder geen connectie heeft met de gay scene….

Terug in de metro, en nu naar Soho, mijn persoonlijke favoriet. Allemaal prachtige halfhoge gebouwen met mooie gevels. De studenten hadden echter ook veel interesse voor wat zich op het gelijkvloers van de gebouwen afspeelt, winkels van alle kledingketens. Het einde van dit stukje wandeling deed ons in Chinatown belanden, wat een heel contrast was met de voorgaande straten. Vuil, rommelig, winkeltjes met namaak merkenkleding, juwelen en handtassen en natuurlijk heel veel chinezen. Wij wandelden tot aan de metro die ons terug noordelijker bracht, naar het Meatpacking district. Hier wandelden we naar de High line, een park dat aangelegd werd op een viaduct voor goederentreinen. De treinen zijn er niet meer, en in de plaats is een lang, smal park gekomen, dat zich boven de andere straten bevindt. Aan de linkerzijde zagen de we Hudson River en New Jersey liggen.

Dan volgde een middagpauze om de voeten te laten rusten en iets te eten in één van de restaurantjes van het nieuwe trendy Meatpacking district. Terug de metro in, naar Penn station, vanwaar we wandelden naar de Empire State Building. We waren in angstige afwachting voor de lengte van de wachtrijen die we zouden vinden, maar dit viel ontzettend mee. Het was de ganse dag bewolkt, en de meeste toeristen hadden het laten afweten. Gevolg: geen wachtlijnen, iedereen onmiddellijk naar de top. En omdat het in de loop van de dag stilaan opgeklaard was, was de zichtbaarheid redelijk. En voor wie denkt ‘in België is het toch lekker warmer’: het was wel een flinke 22 °C, maar met wat bewolking erbij.

Na het bezoek aan de ESB ging iedereen zijn eigen weg. Naar het hotel om de voeten te laten rusten of om zelf een dutje te doen, en het slaaptekort van de vorige nachten in te halen, naar Central Park om te genieten van de natuur en de rust, of naar de winkelstraten, om de dollars uit te geven.

De andere groep volgde gedeeltelijk hetzelfde programma, maar besliste aan het einde om niet naar de High line te gaan, maar de ferry te nemen naar Staten Island, en daar verder met de trien naar New dorp te gaan. Een heel contrast met Manhattan: landelijk, rustig, minder haast.

En ‘s avonds lieten onze studenten zien dat ze ook verstandig kunnen zijn: nogal wat groepjes deden het rustig aan, wat TV kijken of vroeg gaan slapen, of een klein feestje bouwen op de kamer, waar zelfs de docenten welkom waren! Zulke feestjes kunnen natuurlijk ook lang uitlopen, dus wordt het terug afwachten hoe fit iedereen zal zijn.

25-05-2010, 15:01 geschreven door Nicole Van Dessel  

24-05-2010, 13:11 geschreven door Nicole Van Dessel  

24-05-2010, 13:10 geschreven door Nicole Van Dessel  

24-05-2010, 13:07 geschreven door Nicole Van Dessel  

24-05-2010, 13:03 geschreven door Nicole Van Dessel  

24-05-2010, 13:02 geschreven door Nicole Van Dessel  

Elke dag van onze reis heeft een bepaald thema, dat ik tot nu toe was vergeten te vermelden. Vrijdag was heel toepasselijk ‘Here we come’, en zaterdag ‘Liberty day’.

Vandaag was ‘Park day’, omwille van Central Park, waar het Metropolitan museum in ligt, onze bestemming van deze ochtend. Onze groep was te groot om gezamenlijk een uitleg te krijgen van onze expert ter zake, Tuur Van den Berge. Dus exploreerden we in kleine groepjes het immense museum. De Egyptische kunst was de eerste halte. Nadien volgden o.a. de Europese schilderkunst, waar we Vlaamse schilders zagen, een nieuwe tentoonstelling met werk van Picasso, Griekse en Romeinse kunst, kunst uit Afrika en Oceanië en een tijdelijke tentoonstelling over ‘American woman’. Het Metropolitan heeft één der grootste kunstcollecties ter wereld, dus was het makkelijk om erin te verdwalen, wat sommigen ook werkelijk deden! Uiteindelijk vond iedereen de uitgang, en verzamelden we op de trappen vóór het museum.

Vandaar gingen we langzaam terug richting metro. Het vele wachten en stappen van de vorige dag, gecombineerd met jetlag en – voor sommigen- erg korte nachten, begonnen hun tol te eisen.

We namen de metro tot de 161 ste straat, een flink eind in het noorden, en buiten het eiland Manhattan. We gingen namelijk naar de Bronx! Geen gevaarlijke toestanden, maar het gloednieuwe Yankee stadium (baseball).

Na de lunch ging het terug richting Manhattan. Hier splitsten zich onze wegen. Sommigen gingen naar Central Park, waar ze konden genieten van het relatief mooie weer (de verwachte regen is helemaal uitgebleven, het was een aangename 20° C, met zelfs wat zon). Wandelen, luieren, op een bankje zitten en de New Yorkers bekijken, kaarten, American football spelen, kortom een heel ontspannen zondag namiddag. Andere gingen winkelen, rond 5th Avenue, naar Macy’s of naar Soho.

Om 6 u ‘s avonds was het terug verzamelen geblazen. We namen de metro naar Brooklyn, waar we wandelden naar de Brooklyn Heights promenade, het stukje New York met het mooiste uitzicht; lower Manhattan. De fotocamera’s werden terug bovengehaald, om het prachtige zicht te vereeuwigen. Het was wel erg druk op de promenade: door het mooie weer kwamen veel buurtbewoners genieten van een bankje, een aperitiefje, joggen,… Wat een verschil met vorig jaar, toen we, omwille van de ijzige kou en wind, de enigen waren op dit stukje New York (jaja Dieter, kijk maar eens naar foto’s waar iedereen in korte mouwen of lichte truitjes opstaat!). We wandelden de ganse lengte (1825 m) van de Brooklyn bridge terug richting Manhattan.

Intussen was iedereen hongerig van het vele stappen. De meesten gingen naar Chinatown of Little Italy, waar we nieuwe buurten leerden kennen, en genoten van het eten, en vooral ook van het feit dat de vermoeide voeten eindelijk konden rusten.

En nog was het niet gedaan! Ons hotel is schitterend gelegen, op wandelafstand van Times Square, en dus vlak bij een grote uitgaansbuurt. En dus wordt er ook veel uitgegaan! Vanavond wordt het karaoke voor sommigen. Het Brussels café, met Belgische bieren, is ook een favoriet. Maar natuurlijk ook rustig op de eigen kamer met vrienden wat chillen, en aan meer economische prijzen nog enkele glazen drinken, of bij de docenten een iets steviger drankje nuttigen.

En daarmee hebben jullie ook onmiddellijk de verklaring van het latere verschijnen van deze blog. Maar dit wordt hopelijk gecompenseerd door de langverwachte eerste foto’s. Geniet ervan, en tot morgen!

24-05-2010, 12:14 geschreven door Nicole Van Dessel  

Naar het vrijheidsbeeld

24-05-2010, 00:00 geschreven door Nicole Van Dessel  

Vanochtend startten we in gespreide slagorde: in kleine groepjes werden de studenten op weg gestuurd om een degelijk ontbijt te vinden, weliswaar met deskundig advies van de kenners van de New Yorkse culinaire ontbijtscène, aka de docenten.

Afspraak om 10 u aan de klok van de infokiosk in Grand Central Station. Gelukkig was de drukte heel wat minder dan de avond voordien, the friday night out of hell rush hour. Nadat iedereen was voorzien van zijn Metrocard, en het lezen van de kaarten was geoefend (‘swipe again’ versus ‘go’), konden we vertrekken naar Bowling Green, aan het uiterste zuidpunt van Manhattan.

Aan Bowling green moesten we in de rij aanschuiven om de ferry te nemen naar Liberty Island. De wachtrij was indrukwekkend lang: ruim 2.5 u stapvoets verkeer (een flinke Belgische file heeft er niets aan). Vooral voor de studenten die de vorige avond de clubscene hadden geëxploreerd (we wachten nog steeds op de foto’s!), bleek het wachten erg lastig: in plaats van langzaam vooruit te stappen, verhuisden sommigen telkens van bank naar bank, om het hoofd en de voeten te sparen.

Toen we uiteindelijk bij het Vrijheidsbeeld aankwamen, moesten de fototoestellen overuren doen: foto’s met Miss Liberty als achtergrond, en foto’s met de Manhattan skyline als achtergrond wisselden elkaar af. Ons bezoek aan het eiland werd afgesloten met een lunch aan de tafeltjes aan het water. Intussen kwam de zon regelmatig te voorschijn van achter de wolken, gecombineerd met een erg aangename 23 °C. Het effect begonnen we pas later te voelen, toen de ruggen, neuzen, schouders en decolletés langzaam rood tot paars verkleurden. Dit verslagje bij voorbeeld wordt gemaakt in een warme gloed: nogal wat vierkante centimeters van mijn rug en schouders zijn kreeftenrood!

Nadien verder naar Ellis Island, waar we kennismaakten met de geschiedenis en belevenissen van de vroegere immigranten. Erg aangrijpend om te zien hoe vorige generaties met hun ganse hebben en houden naar het beloofde land trokken. Toen ons bezoek bijna afgelopen was, was er plots brandalarm, en moesten we het gebouw ontruimen. De meeste studenten hadden dit al eerder gedaan, en waren buiten al van het zonnetje aan het genieten. Ik verdenk hen er bijna van een aansteker onder een rookdetector te hebben gehouden, om de laatste enthousiastelingen uit het gebouw te jagen

Nadat we laatste ferry terugnamen naar Manhattan, gingen we naar Ground Zero. De constructie van de nieuwe torens op de plaats van Twin Towers schijnt nu eindelijk te vorderen.

Daarmee werd het officiële gedeelte van de dag afgesloten (het was intussen al 17.30 u), en ging ieder zijn eigen weg. Deze weg leidde o.a. naar het vlakbij gelegen Century 21 (outlet store) en noordelijker naar Bloomingdales en 5th avenue.

Intussen was het in België middernacht geworden (6 u ’s avonds bij ons), en werd Bram 21 (eindelijk pintjes mogen drinken in de VS!). We vierden dit door in de metro uit volle borst een ‘happy birthday’ aan te heffen.

Na een goedgevulde dag werd de avond op verschillende manieren ingevuld: eten, lounge bars, maar vooral: ‘ de show’: een aantal dames is naar de Chippendales geweest. We wachten vol ongeduld op het getuigenverslag…

Hopelijk komen er morgen enkele foto’s bij de blog, maar er moet blijkbaar eerst nog zwaar gecensureerd worden vooraleer de ouders iets mogen zien… 
Maar ouders, maak je vooral geen zorgen; ze doen hier niets wat ze thuis ook al niet doen (als dit een geruststelling is).

Maar vooral: er heerst een opperbeste sfeer, we hebben een supergroep!

Tot morgen!

23-05-2010, 06:20 geschreven door Nicole Van Dessel  

Vrijdagochtend 7 u: 46 studenten en 2 docenten staan klaar om alle vulkanen te trotseren en de langverwachte reis naar New York aan te vangen.

Met een half uurtje vertraging zijn we vertrokken: er was een technisch probleem in 1 van de toiletten (dit bleek een niet werkend kraantje te zijn: handen wassen met vochtige doekjes dus). Ondanks de latere start kwamen we toch vóór het verwachte landingsuur toe in New York. Onderweg was het relatief rustig: de laatste dagen stage en het afwerken van het eindwerk hadden blijkbaar voor heel korte nachten gezorgd tijdens afgelopen week. Er waren dus nogal wat slapende gezichten (open monden inclusief) te zien. De foto’s hiervan volgen morgen wel.
De enige vermeldenswaardige feiten onderweg: iemand verloor bij het kaarten, en sommige mensen hadden wel heel veel pogingen nodig om de landingskaart en de groene kaart in te vullen….

Na een vlotte doorgang in immigration en douane stonden we klaar voor de bus, die echter niet op de vermelde plaats was. Met een beetje vertraging vonden we dan toch onze buschauffeur, en intussen was alle vergeten handbagage ook terecht.

Op weg dan naar Manhattan. Na een prachtig zicht op de skyline vanaf Brooklyn, kwamen we in de files van midtown op vrijdagnamiddag terecht. Rond 15.15 u plaatselijke tijd waren we dan toch in het hotel, waar iedereen kon inchecken, even douchen (28 °C was de buiten temperatuur) en al wat drank inslaan. Voor bezorgde ouders: de drank betrof voornamelijk water en cola.

Intussen had iedereen druk gebruik gemaakt van de GSM om geruststellende SMS-jes te sturen ‘we zijn goed geland’. Maar vanuit België werd er niet veel gereageerd. Wellicht wachtte iedereen op meer uitgebreide verslaggeving via de blog, wat dus bij deze gebeurt.

Tot dan verliep alles mooi volgens schema.

Maar dan werden we geconfronteerd met de strikte ‘policies’ (regels) van de Amerikanen: ‘no bulk sales’ : we konden geen  48 metrocards in 1 maal kopen. Individueel is de boodschap. Na een kwartiertje bank spelen in het hotel (uitdelen van cash aan de studenten) waren we klaar voor het aankopen van de kaarten. Ons hotel is op wandelafstand van het prachtige Grand Central Station, waar ook een belangrijk metroknooppunt is. Maar op vrijdag rond 5 u, midden in het piekuur, is het niet evident om van de metro gebruik te maken. We besloten dan maar om de aankoop van de kaarten uit te stellen tot de volgende dag. De drukte, de warmte en de honger zorgden er ook voor dat het enthousiasme voor een lange metro-exploratie op een laag pitje stond.

Dus werd plan B ingeroepen: te voet. Geen kilometerslange trektochten door de urban jungle, maar een klein half uurtje relaxt stappen (en foto’s nemen) naar het Walhalla van de lichtreclames, de shows, de commercie en de toeristen: Times Square. Een eerste kennismaking met de Amerikaanse culinaire normen, en rond 19 u plaatselijke tijd (intussen 1 u ’s nachts in België), ging elk groepje zijn eigen weg: water kopen, M&M store, foto’s nemen,…..

De verdere verhalen van onze eerste avond volgen later wel. Ik denk dat het kort zal zijn: de vermoeide gezichten spraken boekdelen. En er resten ons nog heel wat boeiende dagen en nachten.

Wordt vervolgd.

22-05-2010, 04:21 geschreven door Nicole Van Dessel  

02-04-2010, 17:22 geschreven door Nicole Van Dessel  

02-04-2010, 17:12 geschreven door Nicole Van Dessel